Alle inzendingen over reizen

Fez is een mooie stad en Marrakech en Ouazazad en zie daar omheen de bergen trillend in de Marokkaanse zon en de bussen die zich een weg banen door het landschap en in die bus vrouwen en kinderen die vragen om water…

het seizoen voorbij lopen wij in kaplaarzen vol onrust soppend langs de vloedlijn een onduidelijk verlangen ontfutseld aan de zee waait door ons haar over de boulevard landinwaarts...…

wanneer het lawaai van buiten verstomt treedt je binnen schemer vermolmde geur strijkt over hout kaarsen en stenen eeuwen hebben een traditie opgericht zacht gemurmelde gebeden naar hoge schouders van de muren opgeheven het ronde venster stort een roos kleuren waar stralen op de vloer stil staan je kunt niet wankelen in dit licht…

Gesneden boegbeeld van een trots galjoen, de borsten monter vooruit klapperende zeilen als de jurken van de hoeren aan de Taag hun keurs omhooggeduwd met buigzame walvis baleinen Zij stoppen zilvergeld in de spleet van een offerkist dankbaar buigt het negerbeeld met tekst voor behouden vaart smeken de zegen af van Isis beschermvrouwe…

Wie reist er dezer dagen Nog met paard en wagen Gaan we nu van A naar B Nemen we de OV kaart mee Als we ons buiten wagen. Met de bolide Naar de piramide.…

Zij beminde De reis trok zijn sporen Zij schoor mij weer glad d' Amuse Gevolgd door soep en hoofd en dessert viel goed Tijd leerde ons dat liefde voor elkaar levens dan juist schoort…

Oneindig oogt de zee, van Malaga naar Malta dansen we de Cha-Cha-Cha, zwemmen dolfijnen met ons mee met links Europa, rechts Afrika, aan de ene kant God, aan de andere kant Allah, met ertussen de Méditerranée…

We hebben onze expeditie grondig voorbereid. We kennen de plek waar we het spoor bijster zullen raken waar we door de grappen heen zullen zijn en een lawine ons gezelschap zal halveren. Daar zal december blijven duren en de storm zal onze sentimenten aanwakkeren op een manier die onze geldschieters zal bekoren. De nacht voor het vertrek richten…

stil het is stil het is stil in de coupé het is stil in de stiltecoupé het is eindelijk stil in de stiltecoupé twee stoere soldaten houden hier toezicht ze staan al paraat bij de tussenschuifdeuren ze luisteren met hun getrainde vlijmscherpe oren hun zorgvuldig gepoetste vuurwapens zijn ontgrendeld de geringste stilteverstoring zal leiden tot…

Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen Voorbij zijn de groene dagen Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden Daar waar het veen mij nog steeds…

Overal en tegelijkertijd. Alles beweegt. Iedereen is op reis. Van leven naar dood. Van afbraak naar opbouw. Van dood naar leven. Alles stroomt. Van oorzaak naar gevolg. Of spontaan wonderlijk. Zwoegend zwemmend. Moeiteloos drijvend. Leven is stromen. Leven is de stroom.…

Charley was eigenlijk te oud. Toch trokken jullie door de States. John Steinbeck en zijn poedel. Een camperreis van 10.000 mijlen. Je arts had het avontuur afgeraden, want, je was bijna zestig en je had een hartkwaal. Toch wilde je gaan, je ging en je sprak: 'Wanneer deze reis te veel voor me blijkt te zijn, dan is het in ieder geval tijd om…

Door sneeuw bedekte velden zwoegt hij voorwaarts terwijl de felle stormwind schurend gaten blaast in de laatste ijdele dromen die hem nog helpen door de dag Die zoektocht naar troost het verlangen naar iets nieuws werden een vlucht om te vergeten maar hij heeft zo lang gezocht dat al is vergeten wat te vergeten De grijze lucht laat steeds…

als ik alles om me heen hier wis zoals dat kan met zo'n foto app tegenwoordig zie ik mij zitten heel hoog in de lucht hoger dan des vogelen vlucht een aangeklede animalie afstekend tegen het sprankelend zwart van de statige sterrenhemel met m'n bril ik hoor hier niet is het enige wat ik kan denken, ik vlieg niet op eigen kracht…

In de blauwe lucht zie ik een rafelige baan. Is het een oude Douglas? Is de Raaf weer op weg naar Batavia gegaan? Zingt Adriaan Viruly nog steeds zijn lied? Nee, dat is onmogelijk. Begraven vliegers vliegen niet. Maar voor mij is Adriaan nooit begraven. Wanneer ik naar Bristol vlieg vliegt hij. Dromen doe ik al vanaf mijn kinderjaren. En…

Tussen twee polen reist mijn ziel. Als een vis die de oceaan ontdekt. Als een zalm die terug moet keren. Terug naar zijn bron. Reizen is heimwee. Thuis is verlangen.…

Inheemse herders of cowboys van Siberië zo worden zij genoemd Met hun wel zeer nomadische levens- wijze; duizend kilo- meter lange tochten soms zelfs nog meer Hun slede getrokken door rappe rendieren die zonder problemen wereld ruilen Van hun zomergebied naar de winterweide of zeker omgekeerd van koud weer warm Siberië, zomer…

De eerste mens ziet op het perron door gloeiende wolken de zon als Superman uit zijn overhemd breken Nog even en hij jaagt tussen de einders van het laagland met honderden reizigers naar een eindpunt Wat beweegt hen Wat laten ze achter Wie was de man die door gloeiende wolken de zon zag ------------------------------------------…

Wij dachten en wij schreven verzonnen samen over liefde hartstocht met passie die nooit zou zijn Toch ben jij hier Niet aanwezig in fysieke zin, maar wel in de spiegel beider levens daar echt geen Muur te hoog reikt China, 2001…

Hoewel ik niet in een Hogere Macht geloof, heb ik vandaag in Sofia een kerk bezocht 23 jaar geleden, was ik op een haartje na, zo goed als dood Terwijl ik in de kathedraal liep tikte mijn hart gewoon door Ofschoon mijn hoofd haperde en zich plots realiseerde dat mijn leven goed is hersteld Een kaars als symbool van gebed heb ik niet…

Wij deelden de dagen, jij en ik de nachten als één, als vaak na een paring Alle tijden zijn gerangschikt. De keus is de aangegeven tijd. Over het verlies werd tijdens de intercontinentale vlucht zucht, met werkelijk geen woord meer gerept schouders ontlast Lezen, eten, doezelen en slapen dan een goed gesprek Torens van kalmte doen voor altijd…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

Rijk met oost-Indië's schatten belaân Stevent de schoener op Nederland aan; 't Gaat vóór den wind. Als de wimpel niet draait, En 't nog een poosje uit het regennest waait Zal met den ochtend de Rembrandt van Rijn Morgen behouden in 't Vaderland zijn. De oude denkt: "Morgen in 't Vaderland._ Dat is voorspoedig en mag in de Krant; Zeventig…

dit lieflijk landschap van glooiend geluk beschenen door een nog breekbare zomerzon kleurrijker kan ik het niet rijmen tederder kan ik het niet dichten fantasierijker kan ik het niet dromen het is freewheelen door een bloemlezing van zelfgekozen poëzie…

Voor ieder van ons een weg naar wat onmogelijk lijkt een verre top, daarachter het Beloofde Land, dat lokt met vruchtbaarheid, omdat er water stroomt van noord naar zuid, van hoog naar laag Hoe men de vaste vorm verliest verdampt, nieuwe vastigheid vindt…

hij is de zeenomade die zeilt naar de maan voorbij de ijsgrens over de randen van de wereld hij reist - de ogen vastgeplakt aan de horizon - in stilgevallen tijd meer en meer de oorsprong naderend als hij doordringt in de desolate leegte hoeveel betekenis kan hij dragen nooit klonk stilte zo luid…

hier blakert de dood in de cirkel rust verweerd tussen schapen keert het tij der levens met ongelooflijke mildheid groeit hun vruchtbaarheid over het veld monolieten de grassen wiegen in de wind de stilte verzegelt éénieder op de groene heuvel…

de zachtheid van het verre water aangelengd met koppige, rode wijn geplengd op harde, droge grond geur van hars uit houten vaten van Delphi naar beneden kijken ertsschepen liggen roestig voor anker aan de horizon springt een dolfijn vangt het laatste licht van de dag hier kan ik jong blijven met jou zelfs vandaag met grotere pijn dan verlangen…

Opzoek naar de soek oriënteerde ik mij op geluid Drukte van belang vele kleuren en lekkere geuren Lezen dan het boek opengeslagen is schrijver dezes De ene doek, dekt de andere; gezamenlijk over lappen zij delen die aanstoot kunnen geven tot verderf Tong van reizigers wordt op aangename wijze gestreeld Na fruit, de snorkel op…

(Prachtig perspectief (II)) De schildpad, uitgehouwen geenszins, moet een creatie, een schepping zijn van hogerhand. In Rode Held hoofdstad van Mongolië is leven, leven met de kou. In mijn tijd hier, was destijds zomer erg mooi Capital Ulaanbaatar koudste hoofdstad van de globe 1350 m. boven zeeniveau Siberisch koud In Terelj…