Alle inzendingen over reizen

Cuba met je mooie ogen je wervelende lach heupwiegend op salsa, rumba, son warme tinten rood vergezellen ons via de Malecon, casa de la musica, en schitterende paradiso stranden... Irresistible Cuba Libre, here I come again... again...…

Stenen uit een tijd van heel lang geleden gelegen en geslepen, toen tot nu de zon strijkt z'n stralen tot in het heden terwijl ik laveer op de avenue Een bijzonder mooi Sofia dat verblijdt de kunst van kijken, is zien van waarde niet in klinkende munt, maar in kwaliteit eigenschap die de kunstenaar baarde 'k Liep de laan en zag en luisterde…

toch gloort een blauwe weide schuurt een lichtzon tegen wimpers aan verdrinkt een voorland in zwevend water langs opwaartse krullen in een soort van hemel ruimen paarse verten rond open ogen zo ontvankelijk voor een kleine hommage groots tegelijk en wijzen wolken de weg?…

(Välkommen till Jokkmokk) Poolcirkel, Sami, rendieren en sneeuw Leven in toendra, honderd jaar na eeuw Pingo, palsa en permafrost Samisch Verheffende verhoging in moeras Via Trondheim en de Noordkaap kerk & rots Welkom in Jokkmokk, dus aange- komen De zeer lange reis vorderde gestaag door veel elanden gadege- slagen Vervolgens…

een onbewolkt landschap rukt zich los van bodem en ziel, als een naaldhak door de eindeloze rij uren van het bos zaterdag, zondag, of voor het gemak oneven of verweven met alle dagen; droge aarde berooft zich van schatten ontdoet zich van antwoord op vragen die reizen zonder weg terug bevatten…

neen, mijn lichaam niet bestand en zwicht ik onder maagdelijk en omgeslagen kant geklost door eeuwen heen laat mij je lippen kussen langs de Dijle en sleep mij dromend over ijle draden van je lieflijk hart dan pas wil ik meten met verleden, heden en vooruitzicht, vrij zijn in geweten als ik verslingerd en gelijk eendrachtig vastgenageld…

een eenzame bloem aan een pilaar gehangen wellicht door iemand die om schoonheid gaf en inderdaad op de foto zie je duidelijk wat verfraaiing doet met een triest station ergens in het oosten van het land…

Die avond vertrok een auto richting snelweg en de honden blaften niet het dashbordvak was leeg op een kaart van west-europa na een pak tissues een aangebroken rol pepermunt er woedde koude oorlog in mijn hoofd we reden zwaar weer tegemoet tegenliggers voerden groot licht in de verte wij naderden de interzone niemandsland het…

Ik heb nooit gevlogen. Maar toen wel. Ik werd in mijn droom geplaatst helemaal alleen in een vliegend voorwerp. De cockpit was leeg. Ik zat er maar alleen naast het raam en ik kreeg van een zachtjes fluisterende wind de opdracht om naar het land van Kali te vliegen. Daar ligt de eindtijdstad. Het land waar de vulkaan stoom en zwavel uitspuugt.…

Zij glimlachte haar mooie tanden bloot Streelde mijn adem Vermengd met die van haar Erg soepel in elkaar over Daar de Hemel- se Tempel was gere- aliseerd Gebed Beijing, 2001…

Een bus, een motor of een fiets. Of treinen en automobielen. Het zijn slechts voertuigen. Zelfs grote Boeings zijn zoiets. maar...... Alleen met schoenen kun je iedereen bereiken. Met schoenen kun je ook naar nergens gaan. Kijk mijn nieuwe schoenen glimmen! Ze geven glans aan mijn bestaan.…

Zittende op de top van Cheops piramide tussen vogelschijt en andere halfvergane grote en kleine noden overdenk ik: Het is niet erg Cheops, vriend ook ìn jouw graf heb ik de uitwerpselen al niet kunnen tellen In die duistere kamer uit rood graniet gebouwd heb ik - plotseling alleen - geen ogenblik getalmd en gauw mijn benen en de rest…

Fez is een mooie stad en Marrakech en Ouazazad en zie daar omheen de bergen trillend in de Marokkaanse zon en de bussen die zich een weg banen door het landschap en in die bus vrouwen en kinderen die vragen om water…

het seizoen voorbij lopen wij in kaplaarzen vol onrust soppend langs de vloedlijn een onduidelijk verlangen ontfutseld aan de zee waait door ons haar over de boulevard landinwaarts...…

wanneer het lawaai van buiten verstomt treedt je binnen schemer vermolmde geur strijkt over hout kaarsen en stenen eeuwen hebben een traditie opgericht zacht gemurmelde gebeden naar hoge schouders van de muren opgeheven het ronde venster stort een roos kleuren waar stralen op de vloer stil staan je kunt niet wankelen in dit licht…

Gesneden boegbeeld van een trots galjoen, de borsten monter vooruit klapperende zeilen als de jurken van de hoeren aan de Taag hun keurs omhooggeduwd met buigzame walvis baleinen Zij stoppen zilvergeld in de spleet van een offerkist dankbaar buigt het negerbeeld met tekst voor behouden vaart smeken de zegen af van Isis beschermvrouwe…

Wie reist er dezer dagen Nog met paard en wagen Gaan we nu van A naar B Nemen we de OV kaart mee Als we ons buiten wagen. Met de bolide Naar de piramide.…

Zij beminde De reis trok zijn sporen Zij schoor mij weer glad d' Amuse Gevolgd door soep en hoofd en dessert viel goed Tijd leerde ons dat liefde voor elkaar levens dan juist schoort…

Oneindig oogt de zee, van Malaga naar Malta dansen we de Cha-Cha-Cha, zwemmen dolfijnen met ons mee met links Europa, rechts Afrika, aan de ene kant God, aan de andere kant Allah, met ertussen de Méditerranée…

We hebben onze expeditie grondig voorbereid. We kennen de plek waar we het spoor bijster zullen raken waar we door de grappen heen zullen zijn en een lawine ons gezelschap zal halveren. Daar zal december blijven duren en de storm zal onze sentimenten aanwakkeren op een manier die onze geldschieters zal bekoren. De nacht voor het vertrek richten…

stil het is stil het is stil in de coupé het is stil in de stiltecoupé het is eindelijk stil in de stiltecoupé twee stoere soldaten houden hier toezicht ze staan al paraat bij de tussenschuifdeuren ze luisteren met hun getrainde vlijmscherpe oren hun zorgvuldig gepoetste vuurwapens zijn ontgrendeld de geringste stilteverstoring zal leiden tot…

Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen Voorbij zijn de groene dagen Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden Daar waar het veen mij nog steeds…

Overal en tegelijkertijd. Alles beweegt. Iedereen is op reis. Van leven naar dood. Van afbraak naar opbouw. Van dood naar leven. Alles stroomt. Van oorzaak naar gevolg. Of spontaan wonderlijk. Zwoegend zwemmend. Moeiteloos drijvend. Leven is stromen. Leven is de stroom.…

Charley was eigenlijk te oud. Toch trokken jullie door de States. John Steinbeck en zijn poedel. Een camperreis van 10.000 mijlen. Je arts had het avontuur afgeraden, want, je was bijna zestig en je had een hartkwaal. Toch wilde je gaan, je ging en je sprak: 'Wanneer deze reis te veel voor me blijkt te zijn, dan is het in ieder geval tijd om…

Door sneeuw bedekte velden zwoegt hij voorwaarts terwijl de felle stormwind schurend gaten blaast in de laatste ijdele dromen die hem nog helpen door de dag Die zoektocht naar troost het verlangen naar iets nieuws werden een vlucht om te vergeten maar hij heeft zo lang gezocht dat al is vergeten wat te vergeten De grijze lucht laat steeds…

als ik alles om me heen hier wis zoals dat kan met zo'n foto app tegenwoordig zie ik mij zitten heel hoog in de lucht hoger dan des vogelen vlucht een aangeklede animalie afstekend tegen het sprankelend zwart van de statige sterrenhemel met m'n bril ik hoor hier niet is het enige wat ik kan denken, ik vlieg niet op eigen kracht…

In de blauwe lucht zie ik een rafelige baan. Is het een oude Douglas? Is de Raaf weer op weg naar Batavia gegaan? Zingt Adriaan Viruly nog steeds zijn lied? Nee, dat is onmogelijk. Begraven vliegers vliegen niet. Maar voor mij is Adriaan nooit begraven. Wanneer ik naar Bristol vlieg vliegt hij. Dromen doe ik al vanaf mijn kinderjaren. En…

Tussen twee polen reist mijn ziel. Als een vis die de oceaan ontdekt. Als een zalm die terug moet keren. Terug naar zijn bron. Reizen is heimwee. Thuis is verlangen.…

Inheemse herders of cowboys van Siberië zo worden zij genoemd Met hun wel zeer nomadische levens- wijze; duizend kilo- meter lange tochten soms zelfs nog meer Hun slede getrokken door rappe rendieren die zonder problemen wereld ruilen Van hun zomergebied naar de winterweide of zeker omgekeerd van koud weer warm Siberië, zomer…

De eerste mens ziet op het perron door gloeiende wolken de zon als Superman uit zijn overhemd breken Nog even en hij jaagt tussen de einders van het laagland met honderden reizigers naar een eindpunt Wat beweegt hen Wat laten ze achter Wie was de man die door gloeiende wolken de zon zag ------------------------------------------…