inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.744):

ROLLENDE stenen

Stenen uit een tijd van heel lang geleden
gelegen en geslepen, toen tot nu
de zon strijkt z'n stralen tot in het heden
terwijl ik laveer op de avenue

Een bijzonder mooi Sofia dat verblijdt
de kunst van kijken, is zien van waarde
niet in klinkende munt, maar in kwaliteit
eigenschap die de kunstenaar baarde

'k Liep de laan en zag en luisterde muzen
ware poëzie droop er toen vanaf
'n Zwoele oktoberzon, droogde haar tranen
terwijl zij wijn dronken uit een karaf

Zij pijnigen dan zichzelf van oor tot oor
vlijtig, helder en doortastend dichten
op een krasse manier zeggen: 'k ga ervoor
Rollende STENEN, zonder te richten...

Schrijver: Annejan Kuperus, 3 mei 2014


Geplaatst in de categorie: reizen

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 174

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
8 mei 2014
Heel mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)