Alle inzendingen over spijt

Ik ben een beetje dom geweest Liet niet wat ik had moeten laten Ik wist dat ik het niet moest doen Maar kon het me niet uit het hoofd praten Ik weet dat ik er spijt van krijg En eigenlijk heb ik dat nu al Maar wat gedaan is neemt geen keer Ik vrees de hardheid van mijn val Het was niet eens zo slecht bedoeld Maar goed was het ook niet echt…

De ijspegel smelt langzaam in mijn handen woorden die geschreven zijn zullen nooit de toekomst halen als met tranen opgedroogd voor ik het wist.…

De grazige weiden, de stille wateren, ik heb ze gezocht en inderdaad gevonden, ze waren nog mooier dan mij was beloofd, prachtig. En in dit liefelijk landschap de zoon van de maker, aan een boom genageld, maar geen spoor van geweld of verzet, alleen maar vrede, rust. Zijn lege ogen kijken het landschap in, om zijn mond spelen…

Wacht nou nog even laat me hier niet alleen bibberend en bevend angstig, zoals geen, ander zou kunnen zijn, niets dan pijn omringt mijn gedachten enkel donkere nachten. plots spreekt ze dan ik weet niet, zoiets van ik blijf bij jou ik blijf je eeuwig trouw toen wist ik niet dat ze loog, me bedroog toen wist ik niet dat zij angst…

de sneeuwbes trost nog parelwit naast de linde die mijn pad verkleurt zo dwingend geurt in stervend geel naar bladgroen-dagen mijn adem wolkt nu dampend wit in bittere kou die 't denken kleurt en zo gelaten speurt naar grijs en grauw uit vergeten dagen de sneeuwbes bruist zo parelwit naast de slapers die in 't fletse licht van…

Wat moet ik doen als ze ook mij vergeet, Wat moet ik doen als ze ook mijn naam niet meer weet? Haar leeftijd maakt me bang, Haar bestaan op deze wereld is dat nog lang? Heb ik genoeg gedaan, Heb ik voldoende voor haar klaargestaan? Wat kan ik doen om haar hier te houden, Of hebben we haar probleem te lang geheimgehouden? Ik houd zoveel van haar…

wie spreekt er van geborgenheid als mijn bed een grafkuil is gevuld met de karkassen van lang gestorven dromen levend zijn ze niet, maar vergeten evenmin en soms trekken ze me ruw in die diepte waar ze wonen en met de jaren groeit het tot een klagend massagraf waar ik enkel nog kan huilen om de dromen die ik doodde wie durft er nog…

zij zingt vol pathos en vibrato want verborgen tussen de gebarsten lagen van gelakte verven verbergen de nerven soms hoorbaar kreunen van levend hout zij weent allegro vivace want verborgen tussen de pleisterlagen van zand en dagen verbergen de vragen soms voelbaar dreunen van levend hart de spijt om verloren jaren…

Samenpakkende wolken Mijn spiegelbeeld aan mijn zij Me overgevend aan de cadans Glijdt het landschap aan me voorbij Een landschap vol herinneringen Schaamte waar ik nooit aan wen Dagdromend over vroeger En wie ik uiteindelijk geworden ben Mijn eindstation is onbekend En ik wil het ook niet weten Maar waar ik ooit vandaan kwam…

Niet te vertrouwen, hoorde ze steeds, ze geloofde wat ze zag... Hij loog dat 't gedrukt stond, voor háár sprak hij de waarheid... Hij stál als de raven, gaf haar bloemen, van haar eigen geld... Wist zij veel... 't Heeft járen geduurd, voor ze tot 't besef kwam, dat ie een losbol was, d'r in de maling nam, een rad voor ogen draaide..…

Kijk óver je schouder met een knipoog. Vóóruit met een ópen blik, áchter je ligt 't verléden. Wat erná komt is 't heden, valt nog zóveel van te máken. Dus kóp óp nou, niet verzáken!…

't Was niet de bedoeling jou te kwetsen want, zo heb jij het opgevat alleen geprobeerd een beeld te schetsen dus kan ik het ook niet helpen dat jij het verkeerd hebt opgevat... Soms zijn er verkeerde momenten Dan zeg je wat je denkt en 'k vind dat dit moet kunnen ook al heb ik jou gekrenkt Doch, diep in je hart weet jij wel beter, dat…

Hij kuste mijn betraande gezicht. En probeerde me zo tot zwijgen te brengen. Ik sloeg mijn armen om hem heen, Drukte mijn warme lichaam tegen het zijne aan. ‘Ik hou van je’ fluisterde ik met mijn lippen, Tegen de zijne gedrukt. Misschien voelde hij wat anders Maar dat deed er niet toe Zolang ik nu en vandaag maar had. ’Je bent mooi’ zei hij…

'k heb je pijn gedaan met mijn onzekere woorden in je innerlijke land maar ik wilde je niet storen in je stilte 'k wou je alleen maar geven een hand jouw stem heeft nu een klank gekregen en in mijn vreugde wou ik je mijn liefde geven 'k heb je gekwetst maar al moet ik een eeuwigheid wachten wachten zal ik doen om terug te keren…

Heel veel uren zat ik te wachten Heel veel uren was ik alleen Heel veel uren in die lange nachten Heel veel uren achtereen... Heel veel uren in jou gestoken Heel veel uren gedacht aan jou Heel veel uren niets besproken Heel veel uren..., kom nou gauw! Heel veel uren heb ik verloren Heel veel uren heb ik verspeeld Heel veel uren je gezeur…

Spijt, heel veel spijt Het is niet uit te leggen Je kunt met heel veel woorden Toch heel weinig zeggen Is het nog terug te draaien ? Is er nog iets aan te doen ? Zullen woorden daarbij helpen ? Terug naar de tijd van toen ? Waarom alles willen verklaren Sommige dingen zijn zoals ze zijn Niet alles uitdiepen en ontleden Gewoon denken,…

Gebroken door het verleden. Wou dat ik het kon vergeten. Praten helpt niet echt. Het is een dagelijks gevecht. De pijn in mijn hart. Doet me vaak zien in het zwart. Tranen zo groot in aantal, Aan het water lijk ik wel een waterval Kon ik het maar accepteren. Het zou me dan niet kunnen deren. Maar dat is niet mijn sterkste kant, Dus veeg…

De zonden in zijn spiegel, Verborgen achter glas De vraag is slechts bekend, Wat het is… is wat het was Zijn stem bespeelt pleinen, Onbereikbaar door wind Gevoel lag in zijn ogen, Liefde… nóóit bemind Tranen in zijn woorden, Beschreven in de spiegel Maar hoe het ooit geweest is, Zal dat nog ooit zo zijn? Een veer erkent de korrels…

Als ik zo langs het water loop Voel ik me zo klein. Alles rondom mij is donker Alles voelt kil en stil. Zie enkel het spiegelbeeld op het water Voel zachtjes de wind. Hier heerst een soort rust Hier wordt mijn verdriet gesust. Alleen jij weet wat ik bedoel. Toch best een rot gevoel. Het doet veel pijn Als je gewoon jezelf wilt zijn. Weet…

Hij kocht een hele gram, de eerste lijn kwam. Voor het gevoel van een machtig man. Nu is het leuk, tot het te hevig word. Dan laat zijn maag een krijsende knor. Zijn gezicht vervalt, vermagerde wangen. Dan komen de bacterieen de porien vangen. Het maakt hem af zonder slaap. Langzamerhand word zijn ziel toch gekaapt. Nu is hij dood, met…

Het leven is een vraagstuk Alleen de antwoorden vind ik niet En als ik dan de vraag kan stellen Kan ik mijn woorden niet eens spellen Iedere keer ik de kans krijg Raak ik de draad kwijt Stokken de woorden in mijn mond En ga ik maar door ‘verwond’ Maar om jou te sparen Droog ik nu mijn tranen.…

Als ik morgen er niet meer zou zijn Zou er iemand me missen? Als ik er morgen niet meer zou zijn Zou er nog iemand aan me denken? Vragen die ik me stel, langs de waterkant Klaar om te springen of toch maar niet. Kijk op mijn klok, halftwee in de nacht Sta op, en rij naar huis. Gelukkig niemand die weet, wat er zo aan me vreet.…

Het mooiste geluk kan instorten, Onverwachts die harde klap Geen enkel mens kan daar tegenop ik voel me ontzettend diep bedrogen, Maar hoeveel vrouwen heb je dit gelapt, Hoeveel houden jouw geheim verscholen, Afscheid wordt me nu bevolen, En waar ik naar verlangde, Wordt me voor altijd ontnomen. Hoe krijg ik nog rust Met een kruis van…

Als ik naar je kijk ontwijk je mijn blik Als ik je iets vraag Zie ik dat je schrikt Je probeert me te ontwijken Waarom wil je me niet aan kijken? Waarom doe je alsof je me niet kent Alsof we vreemden zijn voor elkaar Het is net alsof je jezelf niet meer bent. Je bent veranderd Ik ben anders dan dat jij bent Maar dat begrijp je niet…

wolken landen neder zonder geluid regens ruisen over groene velden terwijl mensen op de hemel schelden sijpelt treurnis dieper tot op mijn huid grijze straten blinken water sporen grauwe hemels bergen blauwe luchten wagens sneren lang gerekte zuchten spatten mistig nevel naar verloren vandaag voel ik huiver bloeden dwaze beelden van ver…

wanneer hij gesloten bleef die mond en zijn lichaam uit werd gekapt in de wazige steen van achtergrond is de tijd mij sneller ontsnapt toen die mond vierde met een lach en een lieflijk woord achter zijn zeldzaam vreugdige lippen lag was het al een stralen in de pijn ach, toen de armen mij bijna aan gingen spreken was mijn hartje al zo…

Ik ben geen poëet of filosoof Beleef gewoon de realiteit Waarvoor jij nu je ogen zo graag sluit Drang en lust, Plots werd je bang En sloeg je op de vlucht. Goed wetend waar je aan begon. Maar het excuus wat je achteraf verzon, Sloeg bij mij in als een bom. Ik maak me niet meer kwaad. Hoogvliegers, Vallen meestal laag!…

nu opstaan nu beginnen nu weggaan niet verspillen echter regen loomheid factoren tegen weggaan verstrijken uren langzaam zonder te bereiken zonder spoor…

Er was eens een Engelsman een engel voor mij In mijn diepste narigheid stond hij aan mijn zij Op zoek naar mijn kindren die waren ontvoerd Ik stond heel alleen en was zo beroerd Ik kon ze niet vinden daar in het buitenland Ik ontmoette John Wilson die reikte zijn hand Daarvoor wilde ik niet meer leven t was zinloos voor mij ik slikte…

Je moet niet klagen dat je het koud krijgt als je zelf in de schaduw van 'n ander bent gaan staan Je moet niet klagen dat je niet kunt groeien omdat je te weinig licht krijgt onder de boom waar je zelf bent gaan staan Je moet niet klagen dat je verdort omdat de regen jouw wortels niet haalt Ik moet niet klagen dat ik koud…