4713 resultaten.
Sapiens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
323 Voordat sapiens het toneel besteeg
Buitenaardse wezens daargelaten
Wie hield er de kosmos in de gaten
Eer hij sjoege in zijn koppie kreeg?
Bevroedde er iemand de wijdse afgrond
De onmetelijke uitgebreidheid
Van een ruimte die alsmaar uitdijt
En wonderbaarlijk nonstop bestond
Alvorens ogen ook maar iets ontwaarden
Vorsend door kijkers of…
Bogen van hoop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
273 Waar wolken treuren
In egale grauwheid
Huilend tranen
Storten
Als een lijdend
Somber verdriet
Troosteloos de einder
Tot vaagheid
Verschiet
En de wereld
Zoekt naar warmte
Straalt toch licht
Van de zon
In kleurrijke bogen
Op donker verleden
Hoop voor toekomst…
De Onthulling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
291 als je je weg in
de eigen Melkweg
niet meer weet
als je bent verdwaald
op zoek naar de waarheid
die jou heeft achterhaald
als je het juiste pad vergeet
en niet meer weet
hoe kom ik uit dit dal
waar het toch ooit eindigen zal
nestel je dan tussen de sterren
overzie net als hun alles van verre
en ervaar samen dan de
ware bedoeling…
spiegel voor mijn dode zelf
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
314 Hij hing met zijn leven in zijn lichaam
met een overgeërfde kapstok de traditie
een tortelduif vloog door zijn hart
het gat er in moest nu wel gevuld
dus trouwde hij een extra kapstok
ook het goedgebekte hing hij over
zijn vrouw’ s schouderstukken
Veel viel mee en ook veel viel tegen
zijn kleren slechts af te vegen
de onmededeelzaamheid…
Bezadigd denken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
303 Woorden en letters dansen voor ogen
geven mij rust noch duur
drijven tot vormen van regels
en waar vroeger
mijn tred vol kracht nog was
neemt nu mijn brein
langzamerhand het tempo over.
Het is geen plaag,
meer verandering van actie
een statisch voortgaan
in bewegende belangstelling
het goede gevoel, te zijn,
niet meer te moeten
maar des…
Een beetje sterven?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
286 Een beetje stervend
zie ik vanuit ’t raam
druilige regen
bedekte hemel met
wolken somber grauw
glimmend natte straten
een beetje stervend
mis ik bloemengeur
en heldere horizon
aan ’t einde van de dag
breken toch de wolken
zodat ik in laatste zonlicht
niet meer hoef te sterven
maar toch nog leven mag.…
Cobra
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
302 Hoor in donkerste duister
van schaduwende holen
achter mij
schuifelend schuren
van zoet gefooisde stemmen
gesproken door
gladde gespleten
tongen
tussen naaldscherpe
holle spuitende
tanden…
Gelaten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
284 Na dagen door zonlicht beschenen
straten in zee van neonlicht gehuld
uit etalages schreeuwen reclames
en kassa’s worden rinkelend gevuld.
Dan loop ik later door duistere wereld
als ook het neonlicht is gedoofd,
verdoofd, versuft, doelloos dolend
door eenzame straat van geluiden beroofd.
De nacht blijft wachten op nieuwe morgen
en vraagt…
Gij wordt geboren
poëzie
4.1 met 14 stemmen
1.863 Gij wordt geboren: het bekommert geen.
Gij sterft verloren: het bekommert geen.
Het golven van de grote oceaan
Breekt niet door 't zinken van een kiezelsteen.…
Villakind
gedicht
2.5 met 16 stemmen
7.995 Klimop is niet om in te wonen:
daar schreeuwt een papegaai met zwarte tong
en komt de bliksem langs beneden.
Nee, wij bouwen liever op de stoeprand,
voyeurs van goed en kwaad,
en mijden het geel met paarse licht
van glas in lood en een kwaad geweten.
Het goede is een dame die zingt,
haar mond schrijft o, haar buik beschermt.
Het kwade is onvast…
Fantasie versus werkelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
318 Ik heb veel fantasie
Heel veel fantasie
Maar nog meer
Werkelijkheid
Wrange werkelijkheid
Het verschil tussen
fantasie en werkelijkheid
Ken ik natuurlijk als een natuurlijke
En draag ik al mijn hele leven mee
Fantasie is voor mij overleven!…
In mij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
267 In mij
Is een weten
Waar ik
Altijd
Naar toe kan
De wonderlijke
Schat…
Het Universum
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
288 Het
Universum
Ik ben er
Deel van
Alles
Is
In mij…
DE WIJSGEER EN HET KIND
poëzie
3.6 met 8 stemmen
2.042 De wijsgeer, in gepeins verloren,
Zwierf mijmrend langs zijn eenzaam pad:
Hij zocht geheimen na te sporen,
Die de Almacht hem verborgen had.
Een strijdig twijflen en geloven
Kruiste in zijn walend brein dooreen.
Nu zag hij vragend op naar boven,
Dan zag hij tastend om zich heen.
‘Waartoe (zo vroeg hij in zijn dromen)
Die schepping…
Conservatorium
gedicht
4.0 met 27 stemmen
14.328 De ramen van het conservatorium staan wijd open
daarbinnen vergrijpt iemand zich aan eeuwenoude gevoelens
de vleugel jammert en klaagt
In het park scheren zwaluwen het gras
oogsten lucht en insecten
Hoe te leven? Voor wat?
Grote vragen waarop kleine antwoorden passen
Zo precies als deze zwaluwen die geven
vliegensvlug
Iemand daarbinnen…
Oneindige muze.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
306 Oneindige muze
Ligt niet voor het graaien
ook niet wanneer je denkvingerig
elk leven uitdagend blijft paaien.
tredes overstijgt
in leegtes tuimelend
grabbelend naar tijd
weer een illusie ten spijt.
Nieuw geboorte
je leeft
je sterft
wie weet wel 1000 keer
dimentionaal
beleef je opnieuw
elk leven
telkens weer
ruimte en tijd
gaan…
Elkaar gelijk geven
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
282 Wat kan een mens anders bezitten,
dan het hebben van groot gelijk?
Hoe kan een mens gelijker hebben,
dan enig ander mens?
Waarom daar samen over strijden?
Niemand kent dezelfde ervaringen.
Nooit gelijke voor- of tegenspoed.
Iedereen bezit het grootste gelijk,
dat men kan of geven moet.
Het wisselen van gedachten,
is het hartelijke geschenk…
WAAN
poëzie
3.8 met 13 stemmen
3.364 Toen bracht mijn gids mij in een stille tuin,
Met donkre lanen, kronklend over 't gras,
En bloemen bloeiden tussen 't struikgewas,
En gouden vruchten sierden kruin bij kruin.
Ik plukte een schone bloem, doch eer zij was
Gebroken van haar stengel, werd zij bruin.
Ik plukte een vrucht - het zonlicht lonkte schuin…
Enkele andere overwegingen
gedicht
3.8 met 58 stemmen
23.033 Hoe zal ik dit uitleggen, dit waarom
wat wij vinden niet is
wat wij zoeken?
Laten wij de tijd laten gaan
waarheen hij wil,
en zie dan hoe weiden hun vee vinden,
wouden hun wild, luchten hun vogels,
uitzichten onze ogen
en ach, hoe eenvoud zijn raadsel vindt.
Zo andersom is alles, misschien.
Ik zal dit uitleggen.
----------------…
Gelukkig
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
269 In mijn gedachten vind ik mijn dromen
Al zal eens ook de tijd weer komen
Dat ze spontaan uit de wolken openbreken
Ze weer klinken als jouw zuivere liefdespreken.
Soms hebben de wolken en de wind stilgestaan
Zag ik je wel tussen de sterren en de maan
Je gedaante met pen en lijntjespapier
Dan voelde je dichtbij en werkelijk hier.
Dan was het…
Wonderbaarlijk wonderlijk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
273 Stromen heeft geen andere zin,
dan stromen.
Veranderen voor verandering,
zodat toeval bedoeling wordt.
Zoals ons speelse leven leeft.
Conservatieven willen graag,
dat ons leven hetzelfde blijft,
zodat morgen gisteren wordt.
Wie progressief zijn versnellen,
zodat morgens toekomst blijven.
Dromers dromen en weten,
waarom slapers graag slapen…
Wijsheid en Weten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
278 In mij
Bevindt zich
Een wijsheid
Een weten
Hoe mijn
Weg te
Bewandelen
Dus ga ik
Naar binnen
En laat me
Leiden door
Die wijsheid
Ik luister
En vervolg
Mijn pad…
Verzen
poëzie
2.4 met 12 stemmen
3.159 De verzen zijn bokalen,
Waarin een dichter zijn gedachten giet.
Een vers is goed of niet,
Naarmate ’t vol is tot de rand,
die niet kan halen,
Of over-vliet.…
Ichthyologie
gedicht
4.2 met 17 stemmen
11.265 Er is in zee een coelacant gevonden,
de missing link tussen twee vissen in.
De vinder weende van verwondering.
Onder zijn ogen lag voor ’t eerst verbonden
de eeuwen onderbroken schakeling.
En allen die om deze vis heenstonden
voelden zich op dat ogenblik verslonden
door de miljoenen jaren achter hen.
Rangorde tussen mens en hagedis
en van…
Mezelf
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
281 Ik lijk nu helemaal op mezelf
Niet meer op mijn ouders
Die gestorven zijn
Dat te volle gezicht
Met ogen halfgesloten
Ik ben nu in mezelf gegoten
Zoals ik worden moest…
Gemis
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
305 Ik ben je geliefde door dik en dun
Samen brengen we in gedachten
De dagen en de nachten door
Genieten van beelden van goud en ivoor
Smalle schaduwen die thans voorbijglijden
Ons herinneren aan oude tijden.
Vandaag jaagt een schaduw over het veld
Ergens knispert zand in schelpen aan het strand
Ondanks jicht heb ik mij ook vandaag vermand…
Mijn weg vinden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
384 Het vinden
Van mijn weg
Is alleen
Te bereiken
Via mijzelf…
Eigenwaarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
335 Eigenwaarde
Een kracht
Die bepaalt:
Of we keuzes
Voor onszelf of
Tegen onszelf maken
Daarmee dus
Voor of
Tegen de liefde…
emancipatie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
408 Het betekent blijkbaar
dat vrouwen niet langer
voor mannen mogen wassen
en strijken.
Mannen mogen het misschien
nog voor mannen doen,
vrouwen voor vrouwen.
Maar vrouwen niet meer voor mannen.
Ook als die vrouwen dat zelf graag willen?
Ja, ook dan.
Hun bereidheid voor een man te wassen
of te strijken, wijst er immers op
dat hun ontvoogding…
Ochtendwaken
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen
357 Terwijl de hemel open plooit
van purpergrijs naar geel verkleurt
met vegen wit erdoor,
net of iemand een stuk stof ontrafelt,
priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist.
Geluiden,
bijna onhoorbare trillingen op de wind,
komen door het raam aangewaaid,
langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…