Alle inzendingen over moraal

Met de mond beleden woorden verwaaien tot gemakkelijk praten. Met voeten getreden en in zompige modder sporen achtergelaten. Iemand is de weg kwijt door de zelfgestrooide stenen op te rapen. De tredmolen van tijd laat almaar draaiend het geweten inslapen.…

Ik oefen partituren waarin de toon ontaard de noten balken jammeren omdat ze half vervaagd de wijs niet kunnen houden er komt geen einde aan de valsheid in geschrifte de strijkers nog aan zet laat ik als spechten tokkelen hun beeltenis mijn rust boomschors houd ik mij voor tot aan de generale de dirigent een kikvorsman zijn poel een…

Was het een man of was het een vrouw die de stiletto-hakken heeft ontdekt? Daarna wandelen velen hun voeten blauw en raken vele voetspieren zomaar verrekt, terwijl ze denken de mannen te versieren, maar die vrezen eerder die wankele zotternij, ze maken liever gehakt van deze hoge klieren, want enkel blote voeten maakt hun zinnen blij. Ik…

Ze durfde niet te bellen, vond het naar, zei ze toen ik haar zag, best wel eng, maar weet je wat pas vervelend is, als je erachter komt, dat ik er niet meer ben! Want dan kun je niet meer bellen, dan kun je niet meer vragen hoe het is, dan is er geen tweede kans want die heb je dan gemist! Dus bel, als je bellen wilt, vraag een…

Ik schuif en veeg de sneeuw opzij en maak een paadje voor de buren: die ietsje ouder zijn en kwetsbaarder dan wij. Waar is de jeugd, die jong en sterk toch veel meer mans is, voor dit werk? Ik zie veel Ugg’s en App’s passerend , druk mobiel “communicerend” met megagrote zonnebrillen, Louis Vuitton- of krokodillenleren tas die nonchalant…

Tussen licht en duister loopt een schemergrens. Hoorbaar, in zacht gefluister van ieder mens. Jij goed, jij slecht, drager van schuld. Jij fout, jij recht, in onschuld gehuld. Bevroren prikkeldraad, ommuurde waarheid. De laatste dageraad die licht en donker scheidt. Op de dag der wrake is angst een voorteken. En wie is zonder verzaken,…

Een bejaarde leeuw zat geweldig in het nauw; Want hij had juist de jicht, en de jager was hem te gauw: Hij was dus in een net gelopen, door vernuftige mannen, Een week te voren, ten behoeve van ZEd. gespannen. Dit ziet een bejaarde rat, Die, door grijze ervaring op alles gevat, Bij zijn eigen dacht: ‘het kan mij nooit hinderen: Helpt het mij…

De kerk uit de jeugd van die vent Het Huis waar wij ’s zondags verbleven De lucht was voor tachtig procent Van mirre en wierook vergeven Die vent in de kerk uit mijn jeugd Hij leidde een stichtelijk leven ‘Beschermer van alles wat deugt’ Zijn ambt werd kritiekloos vergeven De jeugd van die vent in de kerk Bezoedeld door handen die kleven…

Wees ´s morgens blij met wat je hebt ´s middags met wat je doet en ´s avonds met wie je bent en slaap ´s nachts en doe een wens zo voel je je een gelukkig mens! ////////////////////////////////// Wie ik dacht dat ik was heb ik losgelaten ik ben niet meer schizofreen maar foppe wat ik ben weet ik niet een bijzonder mens geloof ik een beetje…

Neem nooit vanzelf de vanzelfsprekendheid in je armen wanneer je niet zeker weet dat je die vanzelf zult kunnen omarmen. Want zoals zo vaak, is vanzelfsprekendheid geen uitgemaakte zaak!…

de kerkbank absorbeert gevoel lichte schijnheiligheid geurt als wierrook rond hun aureool samenzijn verplaatst zich, als het lied een koorrijk hallelujah brult dan lukt het wel want vandaag is deze kerk gevuld buiten school de kou in eenzame hoeken maar hier binnen is het warm komt allen tesamen vier de hoogtij van een oud verhaal…

Wil ik u eens wat vertellen, meisje? Uw hart is net een duivenkot: Gij doet het deurke nooit in 't slot, En niemand klopt een tweede reisje... Maar even licht als 't zich voor elk ontsluit, Zo laat het ook de rappe vogels weder uit! Dat gij schoon zijt, wil ik mee belijden - En waarom zou ik 't ook niet doen? Doch welke waarde heeft uw zoen…

Zoek heil en heul in uw gedichten; doe als ik en denk om roem en eer geen ogenblik, maar vind in verzen vrede en zielsgeluk. Veracht de wereld en zijn vals behagen in afbreuk doen, wat groot is te verlagen en al het kleine en slinkse hoog te dragen.…

Laten wij de gehate vrek zowel verwerpen als ten voorbeeld stellen zijn zakelijke schraapzucht verdwijne uit ons hart en denken maar die zuinige zorgzaamheid om het bewaarde stoffelijke mag steeds in herinnering blijven.…

Gij weert het onkruid uit uw tuin, Gij doet uw park bewaken, Gij velt de bossen in het rond, Gij wilt de barre heidegrond Tot vruchtbren akker maken. De geestdrift fonkelt in uw oog Voor wetenschap en kennis; Gij schikt u op, gij siert uw woon, De nietigste inbreuk op het schoon Schijnt u een heiligschennis. Toch blijft uw hart een wilde…

Een gesmoord lachen in avondrust terwijl feeksen sluiers plukken voor magiërs zonder gelaat regent stilzwijgen neer op het papieren strijkorkest de fagotten wenken hem terug ergens zwenkt een vogel zijn aftocht tegemoet de strijkers wikkelen al strengen om hem te binden zijn tong is rap en zwierig voorop in de bonte maskerade draagt…

Dit woord mag nietig of onbenullig aandoen maar is de wortel van haat afgunst onverdraagzaamheid verborgen wrijvingen tenslotte het wereldkrakeel verschijnt eens de ruime geest?…

Wat is er mis met U? ik tutoyeer niet!…

Om het slechte niet voor niets op deze wereld te laten zijn zal het slechte zich met zichzelf moeten bezighouden 't slechte moet 't slechte omkeren naar het goede de leugenbanken failliet laten gaan en niet andermans privéleven schenden lasteren en smadelijk bejegenen het slechte zal niet het Koninkrijk binnengaan zoals…

Heer, ga ver want de aarde zweet haar wellust, als een hallo rond de maan. Heer, ga ver van ons want de aarde tingelt als een zotskap en haar mond aapt breed van 't lachen. Heer, hoe lang laat Gij begaan? Hoort Gij niet dat uw Huis dreunt van de dans der aarde? Dat uw venster trilt van de ‘one step’ en het rumoer van de ‘shimmy’? Door de…

Toekomstbeelden mogen stralen vol toverachtige beloftes de schoonste wens blijft steeds te willen bloeien voor hetgeen we bestemd zijn op de plaats waar we toeven.…

Met de eenvoudigen woon ik als een schamel struikje aan de boorden van het verstand de oude bomen hier overheersen het bospaneel ze broeden op slangeneieren langs het lome pad zijn de dagen verlaten stranden verschroeid zand vol littekens soms, heel even, tilt een milde regen van herkenning mij in het ritme van de vergezichten veegt…

afzien is zijn de mens lijdt dikwijls barre ontbering daarvan veroorzaakt hijzelf ’n groot deel soms trekt hij daaruit nog tijdig lering en krijgt zo de zaak weer op de rail fysiek lijden aan een gemene kwaal vraagt echter een heel andere moraal wie de idee beslist ver van zich werpt dat de geest door lijden wordt gescherpt verwerpt…

Daar zijn we weer mijn tweelingbroer Wat lijken we toch op elkaar Al zit ik steeds aan deze kant En jij zit altijd daar We elimineren dissonanten Uit een eigen maatschappij Eigenlijk is er niet één verschil Tussen jou en mij. En toch. Ik ben goed Jij bent slecht Jij heet dader Ik volg het recht We spioneren en we liegen Dansen…

Zij droomt zich dolend en bedroefd door gouden bergen en dood hout, de eens bewaarde talisman kan zij nergens verbergen en op het pad waar zij schoorvoetend gaat ziet zij de poppen van geluk die zij ooit spaarde maar nu in duizend stukken slaat. Terwijl de talisman echo-lacht in haar oor ontwaakt ze met een nieuwe besef dat zij geluk…

Kwam bij je aan in de avond ging bij je binnen in de nacht kuste je vaarwel in de ochtend samen korter dan een dagronde maar geen seconde was het zonde…

Je kunt tegenwoordig je naaste buurman niet meer serieus nemen achter de schijn van vriendelijkheid gaan een nieuwsgierigheid en een laag zelfbeeld schuil die hun weerga niet kennen dit samengaan kan resulteren in inbraaK in jouw computer of het hacken van je emailaccount…

we zijn een erg puriteins volkje zelfs de mooiste venusberg noemen we schaamheuvel het kruis onze derde oksel of nog wat preutser ons ‘ondertussen’ maar ondertussen willen we wel alle in het donker grauwe poesjes stiekem knijpen of kussen…

Al was het maar een koele dronk Van water, uit oprechter harten, Waar gij eens pelgrims dorstig smarten, Om Jezus' wille mee beschonk, Gij zult uw loon dan niet verliezen, O, vriendelijk en hemels woord, Van zulk een ware mond gehoord, Wij willen u tot Heer verkiezen. Een kleine dienst en grote loon; Voor water, wijnen, nooit volprezen,…

Geef het me terug je pakte het van me af met die neerbuigende blik denk je dat ik dat niet zag Je kent me geen eens je zegt geeneens gedag je bent bevooroordeeld denk je dat dat zomaar mag Geef het me terug met een spontane lach en luister gewoon eens dan maak je mijn dag…