Alle inzendingen over Blote borsten

ja ik neem je mee op een zondag ergens naar een plekje onder de donkere sparren onzichtbaar voor de buitenwereld bestaand uit vreemden vrienden ouders God niet te vergeten ons kleed spreiden we en we rollen al snel bloot in het jambrood van onze picknick op jouw borst zie ik ze lurken aan het sap rode mieren verstieren jouw zwangerschap…

De wind blaast uit volle borst, zijn adem in de bladeren van struiken en bomen. Het wordt onheilspellend donker ik tuur naar die botsende wolken. Plots een harde klap, had het licht voordien niet gezien, dus kwam het onverwacht.…

Veel vrouwen zouden beter iets laten doen aan die hangende mondhoeken, in plaats van aan hun borsten.…

Zeg, minister, brave borst, als uw vrouw nu zelf dat nare gen eens hebben zou, bleef u dan op uw standpunt staan en zei:"Dat kunnen we wel aan..." Ja, als het een jongen is dan is er helemaal niets mis, Maar 't kan heel goed een dochter zijn die later, krimpend van de pijn een borst moet missen en veel meer, dankt u dan ook de lieve Heer…

O beeltenissen van het driftige verlangen naar de borsten van God!…

Bejaarde borsten; een reeds lang geconsumeerde sex. Tussen twee mensen op leeftijd. Ooit een ontboezeming met veel succes. Borsten als rijpe appels verleidden de man eens tot het naakte liefdesspel. De streling van de tepels in een afglijden naar de buik en navel. Toch konden de borsten hem altijd bekoren; gaven zijn nimmer enige spijt.…

Onder het afdak van jouw borsten schuil ik fijn tegen de regen.…

In de werkplaats van mijn gedachten veeg ik de woorden in een hoek die her en der liggen te wachten op verschijning in een boek ze sterven als vertrapte wezen zo ongewenst, geknakt en bloot nooit meer te horen, noch te lezen hopend op leven na deze dood.…

Je bent ingesloten in mijn armen in mijn benen in mijn hart Blind van liefde voel je met open ogen de tedere streling van mijn lijf en leden Licht geraakt geef je je bloot…

laat mij in je slapen vannacht waar ik in je adem rust en me geef waar ik geen antwoord weeg op witte muren of letters verzameld in de lucht wil je in me wonen morgen waar je innige stilte spreekt met geen enkel onbeduidend woord of zinnen over Liefde zelfs niet over een zuivere dood mag ik zijn vederlicht voltooien wat nooit…

Wij leven in digitale tijden Waarin we trachten ons zelf te blijven Met weinig hoop op verblijden Het oog gericht op de grootste stunt De digitale munt Alles open en bloot Als een pasgeboren kind uit moeders schoot…

schoonheid veredelt haar blotebillengezicht geeft glanzend bewijs van nature jezelf zijn ligt werelds aan je voeten…

wie, wat of hoe het doet er niet toe ongehoord woord doch blijvend bestaan en dan toch er voor gaan eenmalig haal ik inhalig de buit binnen buiten zinnen ik geef mij bloot bevreesd voor de dood…

Maar wat is er op tegen jezelf soms “bloot” te geven.…

Op blote voeten Schuifel ik door Deze ruimte waar Ik zo vaak al Geweest ben En die me toch Onbekend voorkomt - Mijn ogen zien Niets vertrouwds, Het zijn mijn Voeten die me vertellen Dat dit de plek Is waar ik woon, Waar ik leef…

Een knipoog, een lach Haar tanden bloot Omhulde benen.…

Hier sta ik neem mij aan zoals ik ben laat rustig je tedere blikken langs mijn volle borsten gaan neem vol liefde mijn lichaam in je op hier sta ik neem mij aan kijk en zie mij hier vol liefde voor je staan laat rustig je warme handen langs mijn bloot ontklede lichaam gaan hier ben ik en neem mij zoals als ik hier nakend sta…

Vrouwen borsten en kanker Wie staat er bij stil Borsten vrouwen en kanker Wie denkt eraan Kanker, vrouwen en borsten Wie verwacht dat deze drie de oorlog verklaren? Wie had ooit verwacht, dat Vrouwen, borsten en kanker De wereld op zijn kop zou zetten?…

, haar als goud Handen strelen mijn gevoel Buik en borsten, heet noch koel Armen reiken naar een vrucht Zij is, dacht ik, een perfect doel…

Ik mag me vlijen tegen je lichaam, een arm om je heenslaan, maar als m’n hand je borst omsluit, m’n vinger het gleufje van je poes besluipt, dan ga ik te ver. Ik mag zacht zeggen dat ik van je hou als ik je blote schouder zoen, maar niet dat ik met je vrijen wil terwijl mijn lippen je hals beroeren, dan kom ik te dichtbij.…

Halenka heeft de moed om heel gedwee en honigzoet me haar twee heuveltjes te tonen puur, zuiver en zonder silikonen twee perzikzachte vruchten strelen is affectie met Halenka delen teder minnekozend lichtjes blozend beroer ik met veel innigheid Halenka's trots en heerlijkheid…

zij vlecht heur haar, lang van eeuwig groeien en zwart van jeugdig genot, tesamen met gretige vingers uitzwermend over een gulzige boezem in mei zo. zocht zij mij te boeien ik, de oude heer in een overjarig krot met reeds één been in klei geen blik gunt zij mij weet toch wel de man te verleiden haar gratie vraagt mij een onbevredigende…

op hoge hakken en strakke borsten kwam je mijn gedicht binnen de loop van mijn vers veranderde mijn zintuigen in balsem van fluweel woorden veranderden tussen mijn lippen je had grootse plannen maar ik werd wakker in hijgdruppels…

ik heb je gezocht stenen ontdooid ze spraken me tegen verwezen naar rotsige formaties uit oeroude tijden ik wist dat er voor jou niets veranderd zou zijn jij kende enkel de permafrost aan je ijskoude borst…

winter striemt zonloos grijze dagen en ik ik sterf vissen in de ijszee grotendeels blauw maar met mijn borst nog rood blijf ik zoeken naar jouw temperatuur om eens weer volledig op kleur te mogen komen…

Vreselijk grote borsten had ze. Voelen durfde ik niet.…

De vrouw met baard, ik weet het nog, die vond ik wel bijzonder, maar toch, de man met borsten was voor mij een wereldwonder.…

Els Borst stond écht nog midden in het leven. Elk kleinkind hoorde steeds haar lieve woorden, Wie gaat er nou zo ’n omaatje vermoorden ?…

In café ~De Volle Borsten~ zal in plaats van dood te slaan schuim fris langs de lippen gaan en de schrale keel ontkorsten. In café ~De Volle Borsten~ spreekt de dwerg als een titaan.…

je schoonheid was klassiek sprak de talen als geen ander alleen je lichaamstaal gaf reden tot paniek je wond de media al middelvingerend heel losjes om de pols antwoordde ondeugend en gedreven spits op hun brutale calls rechtte schouders decolleteerde borsten zonder houders maar boog in afscheid steeds de rug in een veel te snelle…