Alle inzendingen over Hoekse en Kabeljauws

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

Auto’s en bussen zigzaggen om elke hoek, staal en glas op elke hoek. Aarzelend adem ik de ochtendspits en voel me als een kleine jongen in een veel te grote jas.…

Ik zie je gaan, na de laatste zet, je loopt wat krom, er valt een blaadje van de boom, je bent bijna bij de hoek, draait niet een keer om, het is over. Je loopt de hoek om ‘k zie nog net het blaadje op de grond vallen ‘k sluit de gordijnen, het is voorbij!…

versleten gordijn beduimeld in de hoeken passie van oudjes…

Vierkant gelijk en rechtuit hebben iets gemeen die rechte hoeken…

Het verweer is murw, de onbreekbare spiegel gluurt al om de hoek...…

ik rust in de hoeken van mijn geest heb me teruggetrokken van het feest dat leven heet geraaskal en geroezemoes ego’s zijn weer troef in het eenzijdig woordenspel waar luisteraars ontbreken prietpraat overheerst is morgen al vergeten ik ben het zat wacht in de hoeken van mijn geest op het feest dat stilte heet…

Ardens cafeetje oude jukebox in hoek stilte verzekerd…

Zij compleet zwanger zat op een hoek van een stoel compleet haar moeder…

Verwaaid op een hoek zingt de vrouw een lullaby en schets een droomland.…

Glimmend rood en wit als een mooi natuurwonder gevaar om de hoek…

Ik weet wel dat je maar een boodschap doet hier om de hoek en dat je niet gekleed bent voor een lange reis. Je kus is licht, je blik gerust en vredig zijn je hand en voet. Maar achter deze hoek een werelddeel, achter dit ogenblik een zee van tijd. Zul je voorzichtig zijn? ---------------------------- uit: 'Oogappel' (1986)…

een slang terwijl die echt nog moet beginnen de rots legt schaduw over een gesmolten oceaan die natuur voor de toekomst heeft hier een ruwe rots met robben daar vele sternen af en aan diepzeeduikende zeezwaluw die tijd volledig aan zichzelf heeft krijgt trek en gaat duiken kan door golven heen vis al ruiken op lange stokken hangt kabeljauw…

Ik zoek al zwevend van hoek naar hoek zoek al zondigend en jij hoort mijn gevloek verontrust houd ik mij vast angsten steeds niet geblust wat wordt er dit maal afgelast de wind blaast mij haast bewusteloos Het vaste onder jou voeten is drijfzand bij mij ik zal het beslist beboeten dat eeuwige verlangen naar een tegenpartij…

Jij een vrouw om de hoek uit het internet Ik een man andere hoek in het verlangen Je raakt me Ik verzacht ik zwem in mijn tranen Van mijn hart Zak in mijn voeten In Moeder Aarde Adem in de wind Van de Zee Avond frisheid Zang van de vogel trilt in mijn oren Vrede in rust in mezelf in haar Aarde in verbinding…

Zij bloeien dat het een luxe is wit lila heel de hoek staat vol…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek een glimlach schittert.…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek dauwdruppels glanzen.…

Een plotse mist hult elke hoek in een gewaad pakt ook de zon in…

O zo fijn en mooi puur uit onverwachte hoek de kus van natuur…

dichter bij het eind kijk ik je na tot je om de hoek zal verdwijnen alleen als je je zou omdraaien zal ik wuiven niet roepen…

In haar achterbuurten leeft het van krab en slak en garnaal, En kabeljauw vult met bruinvisch Op het raadhuis de groote zaal. - Tot allerlei bochten zich wringend En van benauwdheid loodblauw Zinkt de dichter-drenkeling neder Op de stoep van een deftig gebouw. Stuiptrekkend beweegt hij den klopper. O wonder!…

De zon achtervolgt mij, ik volg de zwarte geest als wij de hoek omgaan van de Schaduwlaan zijn zij er plotseling geweest…

Zoals jij zat verloren in de hoeken van de tuin. Een gevallen blad. Een weggeworpen woord. Een bijna vogel voor de kat. Zoals jij zat in de laatste stralen van de zon. Een schemering. Een ondergang. Een leeggebloede avond. Zo zal ik zitten in mijn vel. Een oude rozentuin. Een lege schommel. Een oud gerei verloren in de hoeken.…

Bij lang niet alle strafschoppen wordt de bal in de hoek van het doel geschoten.…

Nooit laat de ranke hinde haar waakzaamheid verslappen want je zit zo in de hoek waar de vallen klappen…

als kind dacht ik later is wel heel ver weg dat was niet waar het was toen al aanwezig wachtte mij op om de hoek…

Een roodborstje landde op de hoek van een haag een bolletje rood maar niet van de kou een vluggertje zo te zien en zo groen was mijn haag…

Vrijdag stel mij niet teleur Lopen kruipen Zoek de hoek Gehoorzaam Vrij me vrijdag -Vrij me!…

Dit is mijn huis in mijn gedichten ben ik thuis met het licht op mijn doek de ezel in de hoek grif ik in kleurentaal mijn poëtisch verhaal…