Alle inzendingen over Je volt een reepje l

Het silhouet van het ranke scheepje ontworstelt zich uit de achtergrond streepje voor streepje een reepje dichterbij. Avondstond. Een scherpe hoek scheurt de rivier klieft de bodem onder haar buik rillingen rollen onder het wier tegen de oever. Eenden in een laatste duik.…

L'amour, d'amour, d'amour, je t'aime d'amour…

het was jouw warmte waarvoor ik ging natuurlijk lette ik op aantrekkelijkheid de lijnen van je lichaam het profiel van je gezicht was ook waarvoor ik viel maar die warmte voelde aan als een huis met l. label de l. van liefde jij vol duurzaamheden opgegroeid met puur respect voor de natuur jouw genen hadden al eeuwen…

Lieve L., Natuurlijk had je het recht om ermee te stoppen maar hierbij een klein briefje om je te laten weten: Toen jij jezelf ophing hing je ook een beetje mij op.…

Alle teentjes drijven in het water Falderalderiere falderalderare 't Was een cobra en een nogal zware Fal fal falderalderalderal oh wat een knal l…

krultangen moderne hitte tweehonderd-en-twintig volt pijpenkrullen zijn weer in zullen wij samen, jij en ik nadat we zijn gescheiden door ouwehoeren, want wie wilde praten een stickie roken spaceverruimen en ruzieloos ieders`weegs gaan en ons kind laten schommelen wippen en draaien zullen we alles in het vage laten..…

Een reepje stof hangt omlaag van de stomp van een tak. De wind haalt zijn hand door het gras. Tandeloze kam. Een bij harpoeneert mijn arm en verliest lijf en leven. Zoals eenieder die tot in de kern tracht door te dringen, in de huid steken blijft.…

Elke dag een streepje ouder je kijkt niet op of om en je wordt ergens in de ruimte aan jezelf of in iemand hebt gespiegeld je volgt een reepje pijnloos licht, waarin je probeert weg te glippen, je verkleint het doel zonder dat je de dromen hebt verteert, in een bekend gezicht dat tegen zichzelf en tegen de ochtendspiegel keert,…

En altijd als ze mij met U aanspreken denk ik dat ze de L niet kunnen zeggen. Misschien kan IK maar beter accepteren dat U dat toch niet meer zult kunnen leren.…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

Steevast vervloek ik in godsherejezusnaam onkuis gescheld zoals l.. en ook k..! © Inge Boulonois…

Ik krijg de zwartepiet vaak toegeschoven Misschien ben ik wat dik maar toch niet bol Het kwetst me en het wordt me echt te dol Schrap toch dat woord en ik zal u beloven Dat ik voortaan alles bij u bestel Als u die B verandert in een L…

Il-y-a l'éclat des fleurs du printemps qui fleurissent: les petits narcisses faisant le tour d'un arbre ancien caressent les crocus jeunes et violets pendant que les tulipes blanches le long de l'allée vont en bouton. Anémone! Quelle perspective! Sincèrement, Antoine…

De ogen van het luipaard geschreeuw van kinderen het zwart geroete kaars glas geraas van snelle scooters la persistenzia della memoria love is a rebellious bird l'ascensceur pour l'echafaud de ogen van het luipaard eens keken zij mij aan jaren, talloze freeze-frames telkens nieuw, vernieuwing vervolgd teloorgegane hoop en plots…

Hij schrijft "grilig" en als ik wijs op de l en zeg dat er één bij mag antwoordt hij blij: "Geeft niet, ik ben dyslectisch." "O", zeg ik, "sgreif dan maar wad je wild" --------------------------------- uit: 'Vreemd lezen', 2004.…

Een volte van eenvoud keert zich in haar. Het licht verschuift, stralen dagen het uit. Donkere tranen parelen gevaar en schaduw glijdt dreigend af van haar huid. Het git wordt wit, de kleuren breken uit, hun weelde laait op lippen, vlammenzucht. Handen doorwoelen een witte wolkenlucht, de lijven wentelen van zij op zij.…

Ook Petra L. is van haar bed gelicht, Want men vond onlangs in haar woning stoffen Die mogelijkerwijs kunnen ontploffen Of waarmee soms een brandje wordt gesticht. Ook is bij haar een keukenmes gevonden Waarmee je iemand lelijk kunt verwonden.…

L eeft, .... D och ... E en kou .. R ilt in zijn S tem die angst zweet.…

Met een grote L…

Midzomer met zijn overdonderende volte bladergevaarte van zo moet het zijn, dit is de vorm die elk van ons vond dit is ons diepste groen en groen ons wezen, tak aan zijn tak de grond op de grond, stevig, voldragen, nergens vermoeden van molm, geen huiver van langzaam en knisperend stuiptrekkend stervende wespen.…

We kenden elkaar al zo lang, ze was een als een beste vriend voor mij, ja, ze was mijn vriendin. En hoewel we niets hadden, hoorden wij bij elkaar. Veel deden we samen, en we misten elkaar als we elkaar een tijd konden zien. In de dingen die we deden, of juist niet deden, het eindeloos luisteren naar rustige muziek, liggend op de grond, het samen…

op de top van de berg rivieren tranen een weg naar het dal andere bloemen bloeien weelderig ik zie ze overal weides groen geschilderd op een geknakt blad waar kleuren ontbreken langzaam bloei ik weer het échte leven heb ik nooit ontweken…

verloren gaat mijn stem in deze koude wereld waar de damp van mijn adem tegen de spiegel aanslaat tranen wandelen rustig het pad der wangen af voordat het tikken van de klok mij vraagt of het wel goed met me gaat stilte fluistert in eenzame nachten waar zelfs jij in dromen verdwijnt…

met een woest gebaar veeg ik mijn tranen weg het maakt jou niet uit wat ik nog tegen je zeg jouw plan was al klaar lang voor ik het wist man oh man wat heb ik me vergist ik dacht dat wij altijd samen zouden zijn en nu dat niet zo is doet het verdomde pijn ga maar, vlucht ga maar naar die ander heen ik hoef jou niet meer ik blijf…

Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je me troosten. Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je me liefhebben. Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je van me houden. Als ... is een oneindig mooi woord.…

Ik liep weg, om te kijken of je achter me aan zou komen. Ik keek achter me, maar waar was jij? Jij zag iemand anders, iemand die mijn plek kon innemen. Je keek me nog aan, ik kon mijn blik niet van je afhouden. Maar je ogen zeiden dat je niet zoveel van me kon houden als ik van jou. Ik ging langzaam zitten. Ik voelde me leeg. Ik keek nog even achter…

Storm Als het buiten stormt En het binnen donker is Verstop ik me het liefst Om de wind niet te voelen En de regen niet te zien Mijn handen dichtgeknepen En met ogen als onweer Staar ik nergens naar Om niet te merken Dat de storm harder raast Plots verandert het weer En de donkere wolk breekt Een lichte warme gloed Indringend en…

dit evenement bezocht wilden wij niet aan ons voorbij laten gaan zagen iemand de tombola winnen ze ging met de hoofdprijs naar huis (één mud heidekartoffels) deden ons tegoed aan koffie met koek worst en braatkartoffels met uiteraard een groot glas bier zo hebben wij de dag met een gevoel van tevredenheid toch maar weer mooi kapot…

bij Twello s'morgens in alle vroegte barrevoets door het gras met de dauwdruppels tussen de tenen zo stel ik mij dat voor... langs het blote voeten pad jij en ik die elkaar op de hielen zitten als een vleugje erotiek van de nog koude grond…

heb vandaag boodschappen gedaan is het met mijn rust zacht lieve je moet niet happen vooral niet zappen als hij je kust en te keur is niet voor te stellen dat je wacht tot je een ons weegt ons zegt zoveel pinda’s pellen is letter voor letter gezegd heeft het ware karakter van een sonnet is de kracht van de Post……volte die onherroepelijk…