134 resultaten.
De ziel is huismeester
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Vat vol tegenstrijdigheden
Ben ik, kolkend van
Vrede en woede die
Tegelijkertijd ongrijpbaar
Zijn - het goede heb ik
Voor met ieder mensenkind
Maar sta ook hatelijk
Tegenover hem als ik
Omzie naar zijn hopeloos
Menselijk tekort en ik
Hem zijn wandaden
Vergelden wil -
Val ik terug op het
Geweten waarin mijn
Ziel nochtans…
Regenboog
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 617 hemel
Laten woorden vallen op de aarde
In vlammend vuur van licht en regenbogen
Raken zinnen in een mensenhart
Dichters wonen in een hemel
Moeten naar de aarde dalen
Worstelen met strijd en macht
Zoeken schone zinnen voor de Goden
Dichters wonen in een hemel
Een land verdwenen voor het mensenoog
Verlangt de aarde naar de dichter
Het mensenkind…
leven op aarde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 199 De grond beeft en
trilt en het schalt uit de zee:
het zuchten, slaan en rollen,
terwijl ik toekijk en ween,
een klein liedje erbij en ik kan
er weer een paar uur tegen,
voor ik mezelf weer over
van alles en nog wat opwind,
over wat ongetwijfeld belangrijk
is, ik, klein, lastig mensenkind.-…
Mens toch...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 geschonken
die trager maar korter zijn
het ochtendroze met avondrood geschonden
leven als zachte rozen of venijn
ik ben mijn weg gegaan
dag na dag met anderen
niemand kan het veranderen
toch blijft bestaan een eeuwig begaan
leven, een flits van wachten
op wat komen moet
eindigheid, één verachten
voorbij het kwaad en goed
kan een mensenkind…
Ter inzage
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 127 haar logboek open
Ik mag de glazen letters lezen
Hoe stemmingen daalden en rezen
Hoe krabbetjes het strand opkropen
Hoe zij genoot van schepen slopen
Om zeebanketten werd geprezen
Maar ook hoe zij werd nagewezen
Door tevergeefs op terugkeer hopen
Van schipper, stuurman en matroos
Maar buiten dat trakteerde zij
Op schelpen voor het mensenkind…
Gebed in de kerstnacht
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.653 Ontwindt de touwen
wanneer een nog gebonden mensenkind
zich stil in Hem hervindt!…
Vrije vlucht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 355 Bomen wuiven westenwind
buigen over ieder mensenkind
dat bij hen wat luwte vindt
waar vogels zich verdringen
om genesteld in hun armen
de onschuld te bezingen
die de aarde zal verwarmen
tot de kou, die ooit zal komen
hen zal verjagen uit de bomen.…
Hulptroepen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Welkom klein mensenkind
hier op de planeet
waar jij gewenst bent
verandering nodig is
vandaag start jouw toekomst
morgen begint je verleden
in een roerige wereld
waar zachtheid vaak ontbreekt
jij als nieuwe generatie
brengt ons hoop
voor een nieuwe mensheid
die het anders wil gaan doen
die kan opgroeien tot
een evenwichtig rechtvaardig…
Hoog in de lucht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 597 Jij kleine slaper met je stille ogen
De lente is je vriend
Sprankelend zijn je dromen
Jij wilde vogel met je schalkse lach
Onstuimig in je zomer
Krachtig in je vleugelslag
Jij mooi mensenkind met je eigen lied
Helder in de herfst
Zoekend naar je eigen stem
Jij lieve, kleine engel
Als sterren in de winter
Meedragend in mijn hand…
In afwachting van....
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 3.761 Ben benieuwd naar dit mensenkind,
dat ook een beetje mijn genen draagt.
Warm in moeders schoot en beschermd,
straks klaar voor de grote-mensen wereld.
Maar als het eindelijk zover is,
zul je met liefde ontvangen worden.
Zal ik m'n uiterste best doen een lieve oma te zijn,
er voor je te zijn, zolang ik je oma mag zijn...…
Hunkering
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 166 Licht als een donzen vlok,
jouw luisterende oren strelend,
dekken ze warm het broze hart toe
van een liefdevol mensenkind.
Dauwdruppels,
miniscuul, klaar, helder en zuiver,
glijden schuchter over de nerven
en pronken op het zonneochtendblad,
volgend elke levenslijn.…
Een rijmpje voor Ella
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.128 Ella, Ella,
O bella bimba,
nieuw mensenkind,
fris als lentewind,
helemaal zonder zorgen,
heerlijk als paasmorgen.…
ritueel slachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Alzo niet met het mensenkind
daar in de moederschoot,
we maken het geheel legaal,
halal en kosher dood.
Spreuken 24:11…
Als een kerstmysterie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 353 velden
met statige galm
zonder dat men haar nog
ziet als hemelse bruid
*
gedragen door
een stenen verleden
en echoënde psalmen,
naar verluidt
*
maar laten we ons
nog verwonderen
door eenvoud en mystiek
ik zou het niet weten:
zie zoveel koude mimiek
*
doch bij de geboorte
van ieder mensenkind…
Natuurlijk, wil ik genezen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.558 Waar haal ik mijn kracht
sinds chemie en natuur
zijn verdeeld in de praktijk
verstoord zijn de afspraken
die er inherent aan blijven,
O, dwaas en blind mensenkind!
kom leven, terug naar dat feest,
comfortzone voorbij, dan kan je weer
nieuw geloven in het origineel,
dat de natuurwet nooit liegt
alles samenbrengt en terug heelt.…
Ik houd mijn jaren in de hand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 zijn onvolprezen natuur,
De schepping die Hij
Voor jou en mij achterliet -
Ik doe mijn ogen dicht
En draag mijn jaren in de hand,
Droom van mijn studentenjaren
Waarin jij ons begeleiden mocht
In de zoektocht van ons leven,
Ik open ze weer en zie jouw
Door de zee gekleurde schelp
Waarin woorden liggen van liefde en trouw,
Van Mensenkind…
kerstmijmering
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.246 hij is een roepende
over de winterse velden
kijkt statig uit zonder
dat men hem nog hoort
of ziet als hemelse bruid
hij draagt slechts
een stenen verleden
en echoënde psalmen
naar verluidt
laten we ons
nog verwonderen
door eenvoud en mystiek
ik zou het niet weten:
zie zoveel koude mimiek
bij de geboorte
van ieder mensenkind…
Altruïstisch schizo lied
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 49 waar aarde
rondde meed jij
de horizon en zijn
verdwijnpunten in
het warm koesteren
van aandacht en
meer publiciteit
een mensenkind
dat vinger tippend
rondging op
de media in een
oogstrelende
kleurenshow op
nooit gehoorde muziek
het leek ziek maar
creëerde momenten
van nooit gevoeld
geluk in mysterieuze
balans van opzwepende…
Blootshoofds prijkt ze daar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 60 Blootshoofds prijkt ze ook nu wederom als een magnifiek kleed
dat haar naam voor duizenden vreemdelingen eer aan doet en deed
vertrouwend op de prevelende wind als een verlangend mensenkind.…
Kil en secuur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 99 je lacht altijd
als een stralende hemel
wolken en zorgen voorbij
toch ken je ook
periodes met stilte
niet geheel spanningsvrij
een heerlijk mensenkind
dat echter op de grafiek
het streepje gewoon niet vindt
kil en secuur
is de diagnose gesteld
niet normaal wat dan wel
want jij kleurt het leven
met een extra accent
ik stimuleer…
BESLOTEN RUIMTE
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 305 De hoogleraar in natuurwetenschappen
rust even na zijn vernuftig onderzoek
bidt tot God:
U
milde heerser en liefdevolle Vader
over hetgeen bestaat en leeft
veroorlooft mij nietig mensenkind
steeds meer te bevinden
hoe de ons omringende dingen en krachten
in het verste verleden door Geesteshanden
werden gewrocht _ heden nog werken
maar…
MEI in Oostvoorne
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 72 Zo licht de klanken van het carillon
Maria vol genade spreidt haar mantel
Over de aarde uit waardoor ik kantel
Vanuit het donker reik ik naar de zon
Kitesurfers stoeien wild met zee en wind
Zo dierbaar is het brede autostrand
Ik duik door golven, blij en bruinverbrand
Ben weer een speels, onwetend mensenkind
Het is de tijd van 's Heren…
Altaar van de zon
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 54 Volle moederborst
begeerlijk voor een mensenkind
altaar van de zon.
Haar mond ontvlucht,
tanden als witte vogels
in gewit brokaat.
Nachts betaal ik tol
in armen te begraven
uit licht op te staan
Tussen de lippen
lonkt een overrijpe mond
daad van verlangen.…
Blessuretijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Achtenzestig jaar
Al speel jij
In blessuretijd,
Zeg je overtuigd
Van je gelijk -
Het oorlogsmonster
Heeft je leven
Voorgoed getekend
Zo vaak ben je
Al langs de smalste
Richel ontsnapt
Mensenkind dat van
Begin tot eind
Zo veel mee
Moest maken -
Eerst was je kind
Daarna vooral jood
En werd de adem
Je benomen door…
Eenzame kansel
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 820 dominee gaat scheiden
de kansel is nu leeg
Harten zijn gebroken
de scheuren zijn geteld
Hij liep verloren door de kerk
en zocht zijn god
in psalmen en gebeden
Zijn ziel verscheurt
de stem die zwijgt
Dat liefde wonderen konden preken
toen zijn hart nog loven kon
Nu zoekt hij langs vele wegen
een sleutel voor die ene deur
Hij is een mensenkind…
Kerstfeest
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 245 Een Goddelijk mensenkind
Zo wonderlijk verwekt
In een kribbe toegedekt
Door God de Vader bemind.
Een leger van engelenkoren
Vol van kleuren en pracht
Zong in deze heilige nacht
Omdat Jezus was geboren.
Laten we knielen voor Hem neer
Aanbidden, danken en loven
In Zijn goedheid blijven geloven
Jezus, onze Heiland, onze Heer.…
Kerstfeest
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 168 Een Goddelijk mensenkind
Zo wonderlijk verwekt
In een kribbe toegedekt
Door God de Vader bemint.
Een leger van engelenkoren
Vol van kleuren en pracht
Zong in deze heilige nacht
Omdat Jezus was geboren.
Laten we knielen voor Hem neer
Aanbidden, danken en loven
In Zijn goedheid blijven geloven
Jezus, onze Heiland, onze Heer.…
Kerstfeest
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Een Goddelijk mensenkind
Zo wonderlijk verwekt
In een kribbe toegedekt
Door God de Vader bemint.
Een leger van engelenkoren
Vol van kleuren en pracht
Zong in deze heilige nacht
Omdat Jezus was geboren.
Laten we knielen voor Hem neer
Aanbidden, danken en loven
In Zijn goedheid blijven geloven
Jezus, onze Heiland, onze Heer.…
Voorjaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 391 Er dansen wolken
op de stormen
er zwaaien bomen
op de wind
en alles wuift stil
bij dit afscheid
van steeds opnieuw
een mensenkind.
Er valt een steen
op zwarte aarde
voordat jouw reis
met Hem begint
God gaf, maar heeft
een hand genomen
en voert haar verder
als Zijn kind.…
Apocalyps
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 827 Zijn doordringende blik
Peilt achteloos
De liefdevolle vrucht van
Het verwoestende mensenkind,
Gedachteloos achtergelaten, als een
Opdringerig koekoeksjong,
In de druilerige portieken
Van een, zichzelf het leven
Uitzuigende, wereld.
Verschroeiende muskieten,
Haatlarven van doldrieste wezens,
Verblijven blind in hun
Verborgen kokers.…