Alle inzendingen over Met of zonder franje

Sint is nog niet met Piet en peerd aan boord van de boot op thuisreis naar Spanje, of de Kerstman arriveert in arreslee in 't avondrood met rendieren, bellen en franje.…

zonder franje geen enkele glitter ook ik weet, dit klinkt heel bitter blijft spreken zilver wordt denken goud schrijven nieuw of vertrouwd oud ? kalmte kan je redden woorden die ver reiken wat als, terneergeslagen gevoelens en kracht bezwijken ?…

Huntelaar in de spits, de enkel van v/d Vaart Tot a.s zondag om drie uur kan iedereen nog zeiken Tot dan mag iedereen speculeren en zwartkijken Maar vanaf 15.00 uur is het stil op straat Want dan brult de leeuw met al zijn franje en opeens kijkt niemand meer zwart maar oranje!…

hij denkt zichzelf dichter bij deze wereld brengt het ongebrachte vanuit het voorgeborchte onder de ogen van zij die anders niets ook niet van iets zouden geweten hebben de boodschap in franje als bomen in de bloei of bloemen die onverwelkt natuurwetten tarten durven een grijze steen die hardop dromen durft van malse vlagen hij brengt…

Een eerlijk gouden hart zonder franje, Geplaatst in een leergierig aagje. En dan zegt pap, Ilana, alles wat je wilt, dat kan je! Kus Pappa.…

ik was er weer even, · daar, bij mijn grote liefde, het orgel à la campagne in het kerkje van Pleaux, Romaans en zonder franje daar huist een geschenk hemels groots, te groot voor mij in het schaduw-rijke bedehuis, oprijzend aan de linker zij de toetsen weten dat ik geen gedachten meer denk als ik mijn gevoelens door de loodrechte…

half Holland aanbidt de voetbalgod en kleurt zich fel oranje verplaatst zich uitgelaten lallend in wagonnen zonder franje men juicht en joelt hup Holland hup terwijl de stad leeg wordt geplunderd een regen scheldwoorden daalt neder als Holland voetbalblundert talloos ook de ware fans als clowns met hun pluimage en hoge heren…

akkerland de ijskoude winter die er heeft gezaaid ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid nu heeft ze alleen hem als onderpand in haar kamers huist men al dagenlang waar geveegd werd op het vergane tapijt dat mossen, en menig paddenstoelen slijt en dichte mist had als enige behang mistroostig oogt mijn bewonderde prent die niet meer de franje…

succes is om te behagen een blijer mens van je te maken dan je eigenlijk bent het is slechts franje die soms aan komt waaien of het asociale van de graaier maar vaak het werk van eigen handen of op een goed gaatje van de markt landen geluk heeft juist iets teers ongrijpbaar in verlangen als een roos die niet gaat hangen een open…

Vandaag de dag van 'Oranje' vandaag de dag van de kleur vandaag de dag van de franje die gaat van deur tot deur Nu voelen we ons echt Nederlanders nu telt geen status, macht of geld nu zijn we allemaal medestanders Oranje is onze besliste voorkeur Morgen kan het over zijn morgen is het wellicht uit morgen wolken aan de hemelboog maar…

Ze hebben meer techniek en ook meer franje Iniesta, Villa, Xavi en Pujol Ze hebben dus de favorietenrol De spelers van Del Bosques team uit Spanje. Toch draaien onze jongens van Oranje Ginds aan de zuidkant van de wereldbol Op zondag al die Spaanse spelers dol En drinken zij na afloop de champagne. Hoe ik dat weet?…

bodemloze van het hart de liefde en trouw in kannen en kruiken, dit komt nu zo maar in me op terwijl er net andere woorden vloeiden die meer aan scherven en dalen deden smeden… het smeden van het heren akkoord, pionnen op het verkeerde bord, smakeloos eten en de hond haar hoofd hing in mijn jus, te smeken net als ik om het leven met wat franje…

de wereld wordt volgeklad, feilbaarheid in een oceaan van inkt waaruit de menselijke aard doorklinkt, vanuit de jongste geschiedenis, te vaak verzwegen het zijn de hardste klinkers zelfs zonder discriminerend hoorngeschal om het plaveisel van ethiek te bekleden of komt het om de diepte van verval te heroverwegen, met of zonder franje…

Zonder de franje van een verwachte hoop op beter. En stad dat geluk mag tonen en blijdschap erkennen, hevig leven. Leven zoals men kan tot in het diepste van de kern zonder dat de mist alles verstopt en onherkenbaar waas achterblijft.…

Sjaals van zilver zijn de webben in de rododendrons waar de spinnen ateliers en woonplaats hebben; langs de uitgebloeide bollen hangt het franje van hun werk; als het warme waaien in de holtes van een struik, zo is het weven ingewikkeld voor de domme prooien die hun lijf en vleugels op de lijm beproeven, huiverend de koudste opperklem…

foto’s tonen wat zijn ogen zagen z’n gedicht verwoordt bijhorende dimensie van gedachten en gevoel dichter zijn we door het dichtvuur om onze sensaties te verwoorden als gevoel ‘t verstand overweldigt dansen woorden op vleugels van inspiratie tot poëzie pure waarin woorden zelf het onderwerp zijn dichten is tekst ontdoen van franje…

Op de rug van de geest werd met zwarte inkt geschreven als graffiti op een verouderd hart en op ongerept papier, ook wat de prullenbak niet vrat, ontdaan van alle franje een kortstondig streven had.…

ik wil iets groots dat opzien baart voor één keer in mijn leven een nieuwe stad ontwerpen of tien miljoen gaan erven sneller reizen dan het licht in de rode gloed van mars gaan baden of de ringen van saturnus halen zonder franje iets unieks niet om historie te gaan schrijven maar om even heel bekend te blijven de voorspelling is…

Zonder gedachten, de constant opkomende gedachten besparen met evident te zijn maak ik mij geestelijk "leeg", zonder verwachting hecht niet aan exclusiviteit, de constante gedachtestroom met een basisgedachte, teruggespiegeld door anderen wenst men veranderd te zijn als een mens zonder franje, kaalgeschoren het wijze nederig gebogen…

Op de rug van mijn geest werd met zwarte inkt geschreven als graffiti op een verouderd hart en op ongerept papier, maar ook wat de prullenbak niet vrat, ontdaan van alle franje en een kortstondig leven had nimmer bleef een onbeschreven blad waarmee de blanco muren van de wereld zijn volgeklad, onverschillig voor de dood…

blazen, waarin herinnering voor altijd wordt bewaard Zij kijken maar en al wat bekeken wordt kijkt ondoorgrondelijk terug stenen, planten dieren, mensen alles is en niets gaat verloren vindt zijn weg opnieuw naar het begin Ziel van een vis, die op zoek gaat naar de bron, het eerste woord dat niet uitgesproken wordt gewoon zichzelf zonder franje…

Heel Holland dodijnt als hij schaverdijnt Op golven van vorm, talent en bravoure Vermeend loom gezwind over ijs glijden Zwierig een ganse natie verblijden Op winterspelen blinkt metaal vaak warm oranje Ze gaan dan ook ijzig snel in dito franje Sportbeleid gaat niet over het ijs van één nacht Slim investeren schept schaatsers van stavast…

Of beter nog, een witte negligé, wijd golvend en de rand omzoomd met lange frivole franje, teken van verlangen naar wild en nachtelijk plezier voor twee. Aleen de bijen komen snoepen, overdag. En Rumphius maakt, voor zijn Kruiden-boeken van haar bedeesde schoonheid een verslag.…

Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten, zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten, katoenen knoppen zouden openscheuren tot pluche harten die naar franje geuren, En op de bergen zouden gipsen zuilen staan Die gipsen druiven huilen.…

Dan dekt de feloranje hemel alle miserie toe en wist de sporen de opgelopen littekens uit wie kaal is krijgt een pruik getooid met franje die op en af te zetten naar hergebruik. Helden zwieren door de grachten, de mineur is weggewerkt door de kleur van de medaille.…

Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten, zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten, katoenen knoppen zouden openscheuren tot pluchen harten die naar franje geuren, en op de bergen zouden gipsen zuilen staan die gipsen druiven huilen.…

Als ooit nog iemand Ruw naar jouw dijen klauwt Terwijl je verbeten tegenspartelt En dan smelt omdat je rekent Omdat zijn buidel rinkelt En je dan denkt Hij trekt me uit de klei Van rode cijfers en rekeningen Of omdat je dan droomt Ik heb een neglige in zijde nodig Met franje, een duur motief omzoomd Waarin mijn wespentaille beter uitkomt…

sonnetten- drang naar vrijheid voerde steeds de boventoon gezag kon steevast rekenen op hoon wanneer zo’n ouwe lul mij wou beletten dan maakte ik met hem de kortste metten en kreeg die eikel z’n verdiende loon ik voelde mij een echte Rolling Stone die menig kraakpand obstinaat bezette en heel het koningshuis de straat op zette oranje franje…

Op de rug van de geest werd met zwarte inkt geschreven als graffiti op mijn verouderd hart en op ongerept papier, ook wat de prullenbak niet vrat, ontdaan van alle franje en een kortstondig leven had, nimmer bleef het een onbeschreven blad waarmee de wereld wordt volgeklad, onverschillig voor het einde en voor het “zijn”…

Het einde bereikt in uitersten en ervaring is Rijker in glorie en groter dan franje in stadions Vol van gelijken in namen en woorden Afscheid van oude doch wezenlijke dingen Proberen niet mee te nemen in een nieuw begin waar Wij zullen staan als onwetende wetenden dat niemand zich Kan losmaken voor altijd Een vleugje verbrand een randje met…