Alle inzendingen over Namen OR Kinderen

was daar ineens dat kind. Het kon nog amper praten en nooit had ik het eerder gezien. Pas nu, voor het eerst, zag ik dan dat kind en nam het voorzichtig in mijn armen. Stil hielden wij elkaar vast. Voor de eerste keer begon dat kleine kind te huilen en na al die kille jaren, zag ik toen opeens..mijzelf terug.…

En daar komt Komrij met een lieve reutel bij d’ingang van de gouden Hemelpoort Zijn adem stokt…daar staat… ’t is ongehoord Waarachtig Harry Mulisch met de sleutel 'Ik neem het over Harry,' kraakt hij bedaard 'Men hunkert naar Jouw Wederkomst op Aard'…

het voorjaar tijd om te schrobben en te struikelen over de stenen straatvuil sneeuw en regen verduisteren het geelkoperen bestaan struikel nu val stil bij het kind van twaalf tere lentes in de knop ik noem je Marion ik noem de naam van een gebroken kind dat werd vermoord…

en spontaan je lachend bij de hand nam naar een land hier ver vandaan.…

Geloof van mij, gij die mijn naam hier leest, ik heb de dood van kind af nooit gevreesd. Hij was vertrouwd. – Het ondoorgrondelijk leven is mij de donkere despoot geweest. --------------------------------------- uit 'De adelaarsvarens' (1988)…

Overal in deze wereld lopen kinderen zonder naam zoekend naar hun held huilend achter een raam Op deze aarde waar kinderen de toekomst zijn hecht niemand waarde aan dat grut, zo klein Maar vele mensen zoals jij en ik verwezenlijken toch die wensen een toekomst.....met een lachende blik…

Camelia is mijn naam kind van de Filipijnen waar mijn zoete geur en schoonheid begeerd werd door reizigers uit verre oorden zij hebben mij ontvoerd, gevoerd en mijn voeten in vreemde klei gezet hier zou ik aarden roem oogsten geur en kleur verspreiden naar alle windstreken tot aan de boer die mij niet kende Camelia is mijn naam…

Al had Maria geen kinderkamer voorbereid geen lakentjes met Jezus naam op geborduurd zij droeg haar kindje met een innerlijke fierheid al had Maria geen kinderkamer voorbereid zij was voor haar Kind één en al gedrevenheid Gods liefde had haar boven alles aangevuurd al had Maria geen kinderkamer voorbereid Jezus naam stond diep in haar hart…

Je nam geen kinderen, je kreeg ze, zei je - tegen beter weten in om er anderen mee op te zadelen, in de maag te splitsen en oh, wat zijn wij hen nu dankbaar en jou niet in het minst..…

vandaag ben ik bang ik weet niet of ik er ben noem mij zeg mijn naam als ik oplos in grijze mist vandaag ben ik droef is er iemand die me hoort heb me lief ik ben het kind hou me vast tot ik slaap…

verlaten strand Blijft mijn broertje altijd kind (Vandaag 31 januari 50 jaar geleden)…

Ik vond in de beroemde boekenkist op zolder Een telefoonboek waar jouw naam nog in stond Snel dichtgeklapt maar zoals de snelle stofjes Die ontsnapten aan het zonlicht zo kolkten Mijn gedachten om je stralende naam en om Je gapende gestalte waar die zijn kon In de tijd en natuurlijk heb ik toch nog Snel je nummer ingetoetst en een kind nam op…

In sneeuwwit zand schrijf ik je naam al weet ik dat de wind komt ik zal het schrijven eindeloos herhalen.…

Je naam ging mee naar huis.…

Alle nieuwerwetse namen Van genieën, nieuwe en oude, Kwamen in die schedel samen. Iedre grote geest vertrouwde - Schijnt het - hem zijn diepste gronden En hij ijlt die te verkonden Met een mond als duizend monden. Hoe hij heet? Ik zeg u node Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…

Dat alles binnen de taal, Keelklank, eeuwenoude kwaal: Slechts één naam legt iets bloot De eeuwenoude roepnaam Dood.…

– Er worden namen genoemd: Wiersema, Blekemolen, Van Nek. De coureur – kromgebogen over zijn stuur tegen de wind – blijft een vraagteken achter een korte zin: de kopgroep ontsnapt uit het peloton dat in de regel het laatste woord heeft. In de verte haalt hij de leiders in.…

Uit mijn naam, worden vele gedachten verwerkelijkt, overladen met vrede, die nooit komt, met oorlogen en geweld, honger en frustraties, in ijdele hoop, door dure geschenken, ter compensatie, in dezelfde vertwijfeling, die ook volgend jaar, mijn naam misbruikt, kerstfeest...…

En toen heb je uiteindelijk je naam verklapt. Ik wilde hem duizendmaal fluisteren in je oren. Maar de zandloper heeft een ander lot beslist. Je was door hoger krachten uitverkoren. En bent alleen over de regenboog gestapt. Meer dan jij heb ik niemand ooit gemist. Zonder jou ben ik een radeloze wandelaar. Zonder jou ben ik verloren.…

Een naam op steen als de hare drijft haar terug in tijd door dromen en visioenen in zinloze strijd zij hield zich groot verzorgde de zieken begroef ze nadien en vond zo ook haar zwarte dood…

ermee bedoel heb ze geschild van emoties ontdaan ze kijken me kaal aan zinnen hergroeperen werd een wanhopig allerlaatst proberen heb in armoe het werk weggedaan helaas bleef alles staan in het herlezen begon het langzaam vorm te krijgen te borrelen van onbekend leven dat ik niet kon geven heb het losgelaten zonder mijn naam…

En God, Wiens ogen ’t hart doorboren, Heeft nog een nieuwe naam bereid; En wie die naam heeft mogen horen, Geroepen tot de zaligheid.…

Alle nieuwerwetse namen Van genieën, nieuwe en oude, Kwamen in die schedel samen. Iedre grote geest vertrouwde - Schijnt het - hem zijn diepste gronden En hij ijlt die te verkonden Met een mond als duizend monden. Hoe hij heet? Ik zeg u node Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…

In de overlijdensadvertentie stond iets van terug naar de moederschoot het begin van jou uit het grote niets Herinnering blijft en de risico's je wist het wel, het ging altijd over anderen en het raakte jou Veel veranderd is er niet sindsdien de duivel schijt nog op de grote hoop zwakken door de dood het meest omhelsd Jouw naam op vergelend…

blaas ik stof uit mijn handpalm asse wordt het en tegen-licht kristallen vuur in mijn huid gegrift ik ben de zwart-bevlekte de brand-gemerkte vlucht in het verhaal van geheim en stilte…

Het feit dat bij de Britten de naam Jack Als populairste voornaam voor een jongen Inmiddels door Mohammed is verdrongen Vindt Wilders ongetwijfeld veel te gek. Dus komt hij binnenkort hier met een plan Dat men moet kiezen uit Piet, Kees of Jan.…

zachte druppels ontmoeten haar hoofd strelen haar wangetjes met gepaste eerbied verwonderde ogen bevochtigen de mijne in een opslag van herkenning onvoorwaardelijke liefde een rituele besprenkeling gekoesterd in liefdevolle armen laat haar wimpers dalen met een glans van vertrouwen…

Buiten eenmaal snak ik naar adem nooit meer wil ik deze giftige confrontatie aangaan met de namen uit die gang.…

Inkt zet zich in krullen op het wit strepen en puntjes volgen ik kijk op en ben trots want zomaar opeens staat daar jou naam.…

noem mij toch niet dood overlijden is veel meer het lijden voorbij…