Alle inzendingen over Noch bloemen noch kr

in het zelden van zeldzaam dat ondeelbaar is in geen velden of wegen langs lijnen van cirkels die nooit kruiselings begrijpen noch elkaar, noch zichzelf maar nooit zonder iemand die naast zit ook nu het blauw uit de hemel valt, zo donker dat beiden onzichtbaar worden zelfs op de tast…

als tafels konden spreken had niemand voortaan noch honger noch dorst door al die onverteerde, opgekropte rotzooi van dubbelspel en achterbaks geroddel, dat werd verteld tussen de soep en de patatjes, of in een bruine kroeg tussen pot en pint in de donkerste hoek.…

Noch Jans, noch Zwolle had het kunnen dromen: Zijn spelers hebben Ajax echt verpletterd Hijzelf: bekwaam, betrokken én geletterd Het hóógtepunt, het móóiste moest nog komen: Gebalde vuistjes, beentjes van de vloer De Dans van Jans was onbeschrijf’lijk stoer…

Het gaat noch over muzikaliteit noch rentabiliteit of de verdeling van de dagelijkse logistieke taken Het gaat ordinair om de strijd tussen de seksen die een man niet kan winnen van de vrouw Daarom dat hij steeds op oorlogspad gaat nadat hij zijn vrouw zwanger ´moest´ maken!…

Noch Dafne noch Ranomi won dus goud Hoewel de kans - door media gedreven - Haast boven elke twijfel was verheven Op voorhand werd er al een feest gebouwd Ze werden in de titelstrijd verslagen Maar hadden wel een loden last te dragen…

Het geheugen is noch heden noch verleden Los van de alledaagse realiteit ben ik je voorgoed kwijt…

Je ziet mij vliegen noch treinen Ik zuip me naar de Filistijnen…

Een bloem, die, hoe de stormen ook buldren in de hof haar blaadjes nooit laat vallen of neerstrooit in 't stof. Een bloem die voor geen winter, voor vorst, noch hagel vreest, maar fleurt in onze woning als op een lentefeest. De leliën en rozen zijn wel der hoven roem, maar kindren, Moeders liefde dat is de schoonste bloem.…

ik schrap de verveling uit mijn verbeelding als dagen zich zonder ver zicht vullen ontken dan de leegte van mijn bestaan gedachten willen slechts dromen omhullen mijn handen aaien bloemen van nabij zal ze raken noch storen in hun pracht ze bloeien hun onbesproken gedrag zij aan zij vertellen van schoonheid in stilte van…

Anders, Het brillenslijpersgilde van Oom Carel, Dat in de ogen van veel Nederlanders Door lockdown toch behoorlijk werd ontwricht Werd bange hoop de bodem in geslagen Toen aan het eind der tunnel nog geen licht Noch aan de horizon een stip kwam dagen Hetgeen ons zichtvermogen wat verlicht Het OMT raadt Rutte wat het wil Het kwaad dat…

Al sinds de kat van honk is in Den Haag Houdt niemand die daar zit de boel Bij1 Sylvana heeft op tijd het schip verlaten Het zinkt, maar hoe dat kwam is steeds de vraag Zij is een zeer welopgevoede dame Zij zit in 't Amsterdamse parlement Zij komt uit voor haar mening - Suriname? Haar huid heeft Congolees bloed en pigment En daarenboven…

niet de plensbui van vanmiddag noch de miezerige regen van zonet niet de moddervoeten en de zweetlucht of de WC die langdurig is bezet niet de rijen voor de kassa noch de jeugd die ongeordend hangt niet de stugge vissers langs het water of de jonge hond die angstig jankt zelfs niet de timmerman laat op de avond noch de beelden van het Journaal…

hel Een dichter gooit geen zand in ogen Een dichter is gemaakt uit regenbogen Een dichter is waarheid noch leugen Een dichter gaat nooit mee Een dichter is een veulen Een dichter zegt ja noch nee Een dichter is muziek Een dichter komt aan Een dichter is uniek Een dichter zon noch maan Een dichter is de dood De dichter is het leven…

Ik weet: noch van jouw leven noch ook later van je dood blijft er een stoffig huis achter in de herinnering die dan door de hemel waait. Nee, hoe ook de seizoenen over elkaar uitgebuiteld zullen zijn, en de jaren voor altijd zwijgen, alles zal buiten zijn van zon en liefdestuin een nooit verdwijnen van vlinders in struiken.…

vergankelijk zijn gedachten aan vroegste jaren van mijn vast bestaan ook vermoed onstoffelijk zijn tot moeders baren is gedacht tot niets vergaan geen zin laat ik mij geven daar alles is vergeten - een vogel mist zijn vleugelslagen niet - geen woord geen zin noch aai noch koos het leven maakte mij gewetenloos…

Wie zich als volwassene als kind gedraagt heeft zich als kind als volwassene gedragen noch het kind noch de volwassene is tot wasdom gekomen De keuze voor het kinderlijke blijft manifest aanwezig Mooi meegenomen toch!!!…

De dood is noch mijn vriend noch mijn vijand Als wij elkaar treffen gaan we een ongelijke strijd aan maar ik zal vechten Als ik tijdelijk win is dat mooi meegenomen Als ik verlies is er "geen 'mens' overboord" We weten toch allemaal dat we uiteindelijk allemaal zullen verdrinken!!…

Niet het geluid van uilen in de wouden noch geuren van het afgevallen blad geen donkerblauwe lucht bezaaid met sterren of wind die langs het zwarte water strijkt de zomer laat zich dit jaar niet verjagen al geven wij haar voorsprong van een uur weer bloeien bloemen, vliegen vlinders een broze toegift van moeder natuur…

hoor haar belcanto de keerzijde van het lied heeft tekst noch noten…

't Zand de bank op 't zand leeg was die opgezet kil toch warm wachtend daar de verschijning tussen de druppels van de fontein dauw verblinde, verbaasd kijken op het netvlies een focus om nooit te vergeten de middagzon versterkte het zien en voelen, ik zocht warmte van de bloemen die open gingen, vlinders van gelukzalig gevoel noch…

Al is de zwarte nacht met wolken overtogen, En zon, noch maan, noch ster aan ’t blauwe welfsel staat, Toch weet de stuurman wel waar ’t scheepje henen gaat. Al heeft hij zon, noch maan, noch sterren in zijn ogen, Hij houdt nochtans zijn streek en vindt zich niet bewogen.…

Ik voel mij rijzen dan en ken noch tijd, noch dagen. 'k Ben gans allene, 'k heb noch vriend noch vijand meer... De wereld is vergaan, en al het menslijk zeer en blij mag nutloos van zijn tijdlijk-zijn gewagen!.... En needrig knielt het heelal voor mijn voeten neer!.... Wee! dat ik al die schoonheid in mijn vlees moet dragen!...…

Niet met mijn lichaam noch ziel. Evenmin handschrift noch handen. Het zal de waarheid van mijn hart zijn, dat met jou leeft en voor jou vecht. Ja, lief, alleen ál het leven in het hart, dat ons dóet leven! Voor altijd zéér liefdevol hartelijk.…

Haar verjaardag zal ik vieren in mijn hoofd mijn kleine binnenkamer Binnensmonds zal ik zingen: 'lang zal ze leven' zij is me al sinds jaar en dag ontroofd De viering,ritus heb ik noch voorspeld haar noch beloofd Ik kan dit spel niet echt verklaren het overstijgt de werkelijkheid Maar vieren doe ik het...…

Ik ken een meisje lief het is een kleine hartendief met oogjes als kralen en haar als gouden stralen ook wangen als appeltjes zo rood ze is niet klein en ook niet groot het neusje is noch spits noch rond en ze heeft een kersenmond oortjes als schelpen uit de zee haar handjes daar doet ze alles mee dikwijls loopt ze aan mijn zij ja, dat meisje…

in één klap stond de wereld, die tot dan toe de mijne was, stil nu draai ik in een onophoudelijke spiraal waar geen einde aan lijkt te komen van topfit naar een chronisch pijn patiënte die noch kan lopen noch rechtop kan zitten volkomen afhankelijk vroeger zo vrij als ’n vogel maar dat was vroeger…

Geen beat op de Prinsengracht Voor de supermarkt een hek Alles verlamd De stand Balletje trappen Simpele grappen Er uit Blijven trappen Ik heb makkelijk praten Gelukkig nog niemand Begraven Of sorry toch wel Noch hemel Noch hel…

Piet gedoopt - aanvaard - Ik heb u bij uw naam geroepen - is in de PKN gedoopt als jongen zijn naam is Piet maar nog niet zo lang geleden gezegend als Riet door vleeshouwerij noch man noch vrouw - het wetteloze gedeelte van PKN man Piet zowel als vrouw Riet bestaan nu beiden niet erger…

Wie het aardse tranendal heeft verlaten Zal best nog een traantje laten in de hemel Want wie je zeker verwacht te zien, die zie je niet wie je wel ziet, daarvan had je het niet verwacht Vrede hebben bij het verlaten, bij het sterven Is de beste garantie voor mogelijk geluk In datgene wat een mens niet kan bevatten Omdat noch het leven, noch…

woorden noch daden falend beleid de grondslag topclub onwaardig…