Alle inzendingen over VADER OR LEVENSWIJSHEID

De kinderen van Ruinerwold Houden mij een spiegel voor Welke ook weerkaatst Op mijn eigen verleden En speciaal mijn vader Mijn dominerende vader mijn dus alles bepalende vader Mijn vader Gerrit Jan Krediet Mijn zo Godsgetrouwe vader Met een volgzame vrouw Mijn vader op de aarde voelde als Ónze Vader' in de hemel soms een beetje meer…

Dat komt gewoon omdat zijn vader eens. gewoon omdat zijn vader in zijn jeugd. doordat zijn vader in zijn jeugd gewoon. gewoon al in zijn jeugd zijn vader toen. omdat zijn vader ooit eens tegen hem ooit gewoon eens in zijn jeugd hem tegen. dat komt gewoon doordat zijn vader ooit. gewoon hem in zijn jeugd toen ooit al eens.…

Vader voor een nacht... dochter voor het leven Verwacht meisje zonder vader meidje vader bedacht vrouw geworden vrouwtje vader gezocht Toch nog verwacht?…

Gij zijt de goede vrouw ten drempel mijner dood, - Gij die me uw ogen als een zomer-nacht ontsloot Vol wondre lichten en vol rust'ge duisterheden; Gij die me uw leden als de rijkste herfsten bracht, En, schoner dan een schemering, de zéekre kracht Van vredig leven en zich goed bemind te weten. Want gij, die weet hoe iedre vreugde tanen moet…

Wat deert me nieuwe liefdes-tijd; wat deren waan'ge dagen? 'k Heb mij in bedden neer-geleid waar vreemde doden lagen... Wat schade aan hergenoten waan? Misschien zal ik vergeten hoe doornen langs een liefde-laan mijn lede' aan stukken reten... - Ik ben zo blij, ik ben vreemd blij, te kunnen…

Thans is het uur dat schaduwen neigen, En de avond, als een teder lied, Om huize’ en zielen zacht komt zijgen, En moede durend, stil vervliet In de open schoot van ’t schemer-zwijgen… Thans is in al de zielen vreê, En dank-gebed in al de huizen; En zelfs wie wránge dagen leê Voelt in zijn wezen kalmte suizen Als een slaap-zware zomer-zee……

jij bent een vader om trots op te zijn besefte pas later je ervaring, met pijn ik was een betweter, redelijk eigenwijs wist alles veel beter maar betaalde een prijs mijn jeugdige ik botste met zoveel van het ware leven zo'n schrik vele woorden stokten in mijn keel nu dringt alles tot me door vader zijn, is best wel stoer…

Wij zullen blíjde zijn... De bomen blozen van vruchten. En ons hoofd is schoon als duizend rozen, nu we overvloedig zijn van zwenkend zomer-bloed... o God, God, ik en kende U niet, en was verlóren; maar nu ge Uw adem door mijn adem deinen doet, is Uw gedaante menig-voud in mijn herboren, 'lijk, beken-veel door 't barstend lente-land, een vloed…

Als de dag van toen ook even weer het nu is, volkomen gelukkig nog onbevangen onbestemd u gewend als intens prachtig mens, 't oudere goud 't gloren hier opbouwt ook een gulle glimlach brengt. Er vandaag geen rouwrumoer van wie ook deze dag overschaduwd, wij deze dag mogen glunderen, het leven opnieuw met taart vieren schuift ook u met haar…

Wat we aan elkaar gegeven hebben, is onoplosbaar van vader en zoon, en andersom. Vader ik draag je altijd in mijn hard, ook al doet het soms wel pijn, Wat is het, en was het fijn een zoon of dochter te mogen zijn, van een vader als jij.…

Mijn vader droeg altijd een pet. Hij was geruit, een hele donk're. Met een drukknoop en een klep. Hij ging alleen maar af in bed. En reed hij op zijn brommertje, de pet ging altijd mee. En maakte hij een ommetje, dan groette hij ermee. Nu hij allang er niet meer is. Terwijl ik soms eens aan hem denk....…

In de voetstap van mijn vader wil ik vrij zijn en tevreden, is hij ook al overleden, wandelend op 't verre strand, blijft zijn voetstap naast de mijne in het warme zachte zand.…

vaders die geduld met je hebben en vaders die trappelen van ongeduld je hebt lieve en boze vaders vader is alle kleuren, soorten en maten maar weet je welke van die vaders jij ook hebben mag een die je vieren wilt of verbeteren juist grijp vandaag of morgen je kans want vergeten vergeten doe je hem nooit Deel dit…

ja, weet je de allerbeste vader die heb ik!…

Een flauwekul gedicht Mijn vader was een sterke 'werke' dat heeft menigeen kunnen 'merke' Mijn vader gaf veel aan de 'kerke en investeerde zelf in een 'zerke' Mijn vader zorgde voor 8 'vlerke' en hield ze goed binnen de 'perke' Mijn vader kon goed 'graaie' en was er bij als de 'haaie' Mijn vader kon niet 'paaie' liet…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Relativeert dan hun problemen, met humor en levenswijsheid omgeven. Door ervaring haar gegeven. Maar ze heeft nog veel te geven. Ook al is ze grijs en oud. Puttend uit herinneringen, uit een lang bewogen leven, bezit ze zonder het te weten... een schatkamer vol goud.…

hier te genieten van bonte bloemenpracht waar vlinders en bijen hun leven kracht gaven een geliefd woonoord van eenden en zwanen die in en rondom de vijver rust en vertier vonden de graag bezochte lusthof behoort tot het verleden struiken en planten voelen zich thans verlaten kijken verslagen in 't rond de oude hoge bomen vol levenswijsheid…

Beschermd door prikkeldraad, vers van de rol gekruld Om niet herkend te worden, over ‘t hoofd een zak In het zand zit vader met zoon en berust in geduld De voeten in oude sandalen, machteloos mak Hoe zou ik u beiden niet herkennen, onlangs nog zag ik u, mijn broer hield tegen zijn borst bemind een breekbaar lijfje en in zijn palm rustte toch…

Ieder jaar weer die ellende Weet ik het gewoon niet meer In mijn hoofd een grote bende Wat zal ik doen, wat moet ik nu weer? Wat maakt mij een gulle gever Waarmee was hij blij geweest Van die sokken of jenever Of een boek dat hij nooit leest Weer zo'n luchtje tegen zweten Vaderdag is echt een straf Dit jaar zal ik het wel weten Krijgt hij…

dit is wroeten en ploegen dit is zoeken en niet vinden woorden die steun geven verdomd waar zijn ze toch herinneringen bijeenvoegen in een gouden boek inbinden over het eeuwige leven ja, je vader is hier nog je kan hem niet meer horen en zien al evenmin maar hij kijkt vast tevreden naar wie jij geworden bent uit hem ben jij geboren…

Wat zou ik doen als onze pa er niet meer was? Ik weet dat je dat niet veranderen kan Laatst werd je ziek Dacht dat je ons al verliet. Maar vandaag kijk ik naar je Je grijze haren glinsteren als zilver Je mooie blauwe ogen, omringd door kringen Ik weet het, ook van verdriet. Kruip nog even op je schoot Kijk je wangen, je bloost Pa-ke neem…

Een vader wordt te weinig in het zonnetje gezet Een vader is een kameraad maar is door zijn werk zo vaak druk bezet... Vaders moeten vaak de ´Boeman´ spelen...…

dat de rimpels in gordijnen door je spelen achter vrouwentongen verschenen dat je dichtgekleefde handjesvolle snoepgeur verspreidde in een straatvol medelijden dat de tranen die zich stapelden in elk oog dat jou bekeek waren voor het veinzen van je maagdenwitte kleed dat de hand die je adoreerde en je door de straten leidde…

Mijn vader is een vreemde vogel. Heel traag krijg ik zijn aangezicht.…

vader zit als een blok hout voor de haard ook nu hij met tranen het vuur in staart zie je geen reflexie in zijn ogen maar de frustratie van houterig onvermogen…

ze is nu twaalf, ik zie mijn dochter groeien en met haar groeit mijn angst voor eenzaamheid nog even en ik ben die dame kwijt soms kun je wijzers van de klok verfoeien ze wil nog wel eens met haar vader stoeien maar dat is weldra ook verleden tijd het pad heb ik met liefde geplaveid ik mag mij met haar stappen niet bemoeien zo onvermijdbaar…

We gniffelden, wij meiden maar als hij nu eens horen zou wat we toen niet zeiden vader, we houden van jou.…

'k Zie in gedachten weer mijn vader gekromde vingers aan zijn hand waar hij zijn leven lang mee werkte voor ons gezin op het boerenland. Ik heb hem nooit horen klagen over de dagen, ook al waren ze lang ik mocht soms met hem meegaan maar het wijde landschap maakte me bang.…

Ik kijk naar zijn handen De handen van mijn vader wiegden mij in slaap, verschoonden mijn luiers De handen van mijn vader leerden mij lopen, hielden mij vast toen ik leerde fietsen De handen van mijn vader streelden mijn haar, troostten mij De handen van mijn vader gaven me een duwtje in de goede richting De handen van mijn vader wezen mij de…