Alle inzendingen over Vanuit de hoogte

om het huis een trein vol loden zand het spoor verwaaid, de daken gedicht in de lucht een blauwe spiegel glanzend op het heetst van de dag het verstand steekt zijn koppen bij elkaar schaduwrijk, het is geen gezicht nu nog 'n hongerdorst, geurend naar het lijf dat ik niet omhelzen mag…

Er is nu onomstotelijk bewijs Dat Einstein het ooit goed heeft opgeschreven Het universum kan een beetje beven Die mensen krijgen vast de Nobelprijs Ik moet om ook nog kans te kunnen maken Die donkere materie maar eens kraken.…

bossen en velden stellen ten toon de overgang van een seizoen goudbruine kleuren bedekken in vorm van vallende bladeren wat paadjes en wegen deze stomme film schept sferen en geuren met als ondertiteling: “de herfst ligt op de grond”!…

Vanuit een heerlijk verwarmd huis, beker senseo erbij, kijkend uit mijn raam naar een prachtige dag, zie ik de laatste nevel uit de bomen verdrongen worden, een dun laagje rode gloed achterlatend.…

Niet voor te stellen de hele streek zo ver het oog keek was hoogveenmoeras. Niet na te vertellen zo drassig moerassig het was een stap mis en je zakte weg werd een veenlijk. Gespuis was er thuis buiten bereik van de sterke arm reizigers draalden verdwaalden op onzekere paden. De Hasseberg was vaste bodem in het moeras een…

Vrouwen zijn er voor gemaakt het krijgen van kinderen het zwanger zijn het meest het bevallen het minst maar dan hebben vrouwen een baby,'n meisje,'n jongen en die worden bemoederd dat bevalt haar het meest! En als de kinderen het nest vrijwillig uit zijn gevlogen dan gaat moeder de vrouw haar eigen man bemoederen en noemt hem 't liefst…

Jekkers had het Vaak en veel Over kantelen, Het legen van Een aantal Bruine pretpalen Waarvan hij achteraf Een heel tuinhek Kon bouwen - Dat was in De jarig tachtig, Dat was toen, Nu is hij die Voorop loopt om Recht te zetten Alles wat scheef Gegroeid is in een Maatschappij die Al tig jaar van Overdaad en weelde…

Wanneer Amalia straks gaat studeren Dan krijgt ze ieder jaar 'n ton of twee Als renteloze lening? Nou, eh nee Belastingvrij, om ook eens te trakteren En voor beveiliging nog 'n miljoen Maar ja, daar moet ze álles wel van doen!…

De hoogte niet gebouwd met talent, wilskracht, Door mensenhanden steen voor steen Inspirerend opgetrokken staat de piramide er Door mensenhanden steen voor steen gebouwd met talent, wilskracht, creativiteit. De hoogte niet te schatten.…

ter hoogte van de Dijksgracht in graffiti op een transformatorkast het hoofd van een opblaasdame in frivool pink…

Maar, is ze ook al de kluts niet kwijt, Ze is, wat ze ook zijn moog, eigenaardig Niet op de hoogte van de tijd.…

Vanuit de donkerte straalt het Licht je tegemoet vanuit de stilte komt de mooiste muziek je ten gehore vanuit het stille hart komt de zoete liefde vanuit onwetendheid bereikte mij elk inzicht vanuit de verlatenheid kwam ik jou tegen jij, die me dit alles gaf jij, Ster aan de Hemel, die mij de juiste weg wijst.…

Onze vlieger duikt en stijgt, naar onbekende hoogten. Bleek bestand tegen wind en weer. Wil met jou, nog wel 100 jaar samen, aan de touwtjes trekken als weleer. Met de wind van achter, of van voren. Naar onbekende hoogten, keer op keer.…

De hoogte zelf bepalen. Een koers die ik zelf kies. Ik zou vrij willen blijven. Uit angst dat ik erna te veel verlies. Was ik maar niet zo bang voor hoogte. Dan doet het vallen minder pijn. Toch lijkt het me geweldig om zo vrij te mogen zijn.…

De hoogte zelf bepalen. Een koers die ik zelf kies. Ik zou vrij willen blijven uit angst dat ik erna te veel verlies. Was ik maar niet zo bang voor hoogte. Dan doet het vallen minder pijn. Toch lijkt het me geweldig om zo vrij te mogen zijn.…

verheven neem je me mee laat me zonder barsten en voegen doorheen het moment de hoogte raken…

Het bekampen van de hedendaagse vijand En het ontwijken van mensen gaan hand in hand De explosieve aanwas dezer pandemie Eerst lauw onthaald op hoongelach en apathie Het hing volgens virologen al in de lucht Drie F-35’s meer blijkt nu pas spilzucht Door onze grootheidswaanzin en arrogantie Zitten we al vast tot na de paasvakantie Ondertussen…

Ik ben op handen en voeten vergaderd, volwassen als een baby, volwassen als een aap. In deze houding wordt alles onwezenlijk. Onwezenlijk snel, in onwezenlijke haast: andermans armen en andermans romp schieten daarboven jagend voorbij. Als kogels. Als wolken. Als lijkenlucht. Zo vliegt de dag de tijd vooruit en is de slang het meest volwassen…

wachten en zwijgen, gedachten vliegen steeds verder telepathisch komen die klinkende woorden door. Ze kloppen weer niet maar komen steeds nog ongevraagd naar binnen, zwijgend in hun eigen taal en spreken dan in een wachten en zwijgen hun vreemd maar liefelijk verhaal. Niemand wil horen die deur blijft gesloten, negeert het roepen…

Waar hoogmoed vaak gevolgd wordt door de val, Kon Nik nu -uit de losse pols- bewijzen Hoe je het snelst van a naar b kunt reizen, Met onder hem een gruwelijk diep dal. Bewezen werd, door even flink te stunten: Het is de rechte lijn tussen die punten.…

De dood is de langste hoogte, voor- en zijkant van het hout. Driedimensionaal niets waarin ik liggen zal. Ik schrijf toch weer een vers over wat er komen gaat. Komt dit door het weer vandaag? Er valt rode regen* op de wereld. Het regent leven. Misschien zonder DNA.…

als vanuit de bron ver in de hoogte het pure water wordt geboren is zij nog pril van aard en sprakeloos alwaar de hemel de aarde ons met een levensader wil bekoren is de aanschijn van 's mensen beleving nog o zo vluchtig en broos door de stroming te breken in fasen schenkt dat tevens inzicht op onze levensweg regelmatig wordt er onderweg…

Stiekem kijk je naar mij Vanuit je ooghoek Elke beweging volgend Stiekem kijk je naar mij Vanuit je ooghoek Denkend dat ik het niet merk Stiekem kijk je naar mij Vanuit je ooghoek Of wil ik dat alleen maar…

Als de weg tussen Afscheid en aankomst Is afgelegd kijk ik terug Op wat geweest is, Hoogten en diepten liggen Achter mij, met beide heb ik Pijnlijk kennis gemaakt, Toch heb ik nooit geweigerd Ze onder ogen te zien - Heb intussen in de maalstroom Wel een soort evenwicht bereikt, Bovenstroom die mij bewaarde Voor te pijnlijke hoogten…

Dansend van vreugde gaan zij hun weg Zij tillen zichzelf naar andere hoogten Kinderen van het licht in een nieuwe tijd…

Wat een mooi event Zweedse en Japanese meisjes in duel van uit de hoogte de Japanese meisjes net een flipperspel…

Vrede zou zich mogen verbreiden en verspreiden als het strooigoed van Sint Nicolaas je zou het mogen rondstrooien zodat hart en geest zouden ontdooien en waar eens oorlog was en heerste zou dan vrede eindelijk zich kunnen ontplooien.…

Haar ziel gaat rechtstreeks, zei je mij, zo naar de hemel, ik zal niet liegen; met het vliegtuig, dacht ik blij, want zo hoog kan Ma nooit vliegen. Als zo de dood is, dacht ik gewaagd, dan wil ik vleugels en een staart geen stewardess die mij dan vraagt: mag ik even de instapkaart? Alle vrienden, broertje, Pa ook tante Griet want die is…

ik sprak haar aan vanuit het verre: een café vlakbij't station 'Het Verre' zij zat diep in gepeins verzonken: m'n ongeschreven dagboek tussen haar een muur een klein verduisterd raampje misschien verliezen wat je nooit vond en mij was ik haar even kwijt waar ben je?…

Vanuit mijn hart zet ik mijn woorden op papier, en schrijf met liefde mijn verhalen niet altijd met groot plezier. Soms schrijf ik harde woorden, maar heel diep in mijn hart huil ik bittere tranen ben ik vervuld van smart. Want niemand kent mijn ware ik of hoe mijn leven werk'lijk is.…