Alle inzendingen over Verhalen Lezen Vermenging

Wanneer wij samen komen op dat pad waar de bomen scheef zijn gegroeid en als oud romeins bouwwerk gebogen gaat over ons twee pas dan besef ik het doel van mijn droom het is geen eind het is tijd om te leren leven lezen en schrijven verder weg kijken dat is geen einde dat het begin van een nieuw verhaal ......…

Mijn gedichten hartenkreten, uitspraken mijn verhalen en gezegdes zijn mijn meest intieme/innige cadeaus die ik delen wil die ik geven wil!…

Voor mijn moeder en mijn dochtertje Zij luisteren beide naar een oud verhaal, wondere dingen komen aangevlogen, zichtbaar in hun verwijde ogen, als bloemen, drijvend in een schaal.…

En deze regels lezen nu al vreemden.…

Proteus de oude man van de zee drager van alle kennis van het verleden het nu en en het later een jaloerse minnaar gunt de ander het licht niet in de ogen waakt als een een havik over zijn ondeelbare beeldschone schat de zeegod hij rekent zich rijk tot het aanbreken van die noodlottige dag waarop de lucht zich in…

Ik hou van de vernedering, de beleving van het verhaal wat verklaart dat alles mijn schuld is. Ik ben het niet waard me in jou leven te begeven kun je het me vergeven?…

Een gat om in te verdwalen Alles verandert daar De aarde staat niet stil en de hemel jaagt voort, vlucht van mij vandaan, ik begin een volgend notitieboek, vlug vlug, voor de dingen verdwijnen en ik niet meer weet of ze er wel geweest zijn en dan ga dwalen in mijn herinneringen Jouw fantasie is het bewijs van de waarheid van mijn verhalen…

toen ik omkeek zag ik een man en in de leesbaarheid van zijn rivieren kwam ik poëzie tegen niet in schalen of langs de zee maar in alles wat mijn woorden overbodig maakten het werd winter tijdens zijn reizen en ik liep met hem doorheen de stilte passeerde schemeringen, rondgezonden door oude vloedlijnen dichterbij en soms weer…

altijd geborgen Ik werd van hem en hij van mij Gebonden in een taal die ons verhaal Verstaanbaar maakte…

Vergeten verhalen zijn verhalen die niet meer worden voorgelezen of verteld vergeten verhalen die niet meer in het hoofd zitten, zijn verhalen die hebben bestaan, waarvan men het verhaal niet meer vertellen kan. Verhalen vertellen blijft dus net zo belangrijk als eten en drinken, want vergeten doen we allemaal!…

in de eerste zoen van het elkaar vinden is het thuiskomen elke dag opnieuw is een ontwaken met jou naast mij van elke rimpel in jouw gezicht ken ik het verhaal jaar na jaar sta jij op wacht bij mijn vallen en opstaan…

Wat als mijn verhaal al een einde heeft maar geen begin Heeft het leven dan wel zin Zou ik dan voor het onmogelijke strijden Of juist alles gaan mijden Opgeven staat gelukkig niet in mijn woordenboek Dus ga ik zelf naar mijn begin opzoek…

Zo eigen zo trots zijn alles uit het leven halen altijd fijn Doorgaan niet verzuimen dingen doen puin ruimen Interesses overal intelligent en sociaal streven naar dat ultieme een boeiend verhaal Iets laten zien en voelen wat het leven inhoudt samen sterk klinkt zo vertrouwd Ook is er pijn om wat mensen zeggen dan geen vergelding…

Opa vertelt graag over vroeger, maar pas op! – hij maakt ook grappen!…

rondom mijn bestaan cirkelt een verhaal gevormd door vreemde monden men neemt het zomaar aan zonder mij te kennen wat buitengewoon knap om van de ander uit te gaan niet zelf na te denken…

Ik ben ik jij bent jij maar stel voor ik ben gevlucht uit Nederland En ga wonen in Oman wat is dan het verschil want ieder mens heeft rechten precies die gevechten precies die vergelijking ik kan naar mezelf kijken maar wie kan anderen vergelijken Dat kun jij niet bepalen Daarom schrijf ik verhalen…

Pak het moment Pak het vast Pak je eigen roem Ga voor die miljoen Ik weet dat jij het zal halen Want ik schrijf verhalen Noem het dwalen ik noem het belichten daarom hou ik ook van dichten…

Mensen besmetten hun baby's meteen met de -- verhaalparasiet.…

Over de graven, over de tijd heen: klimop – van de verhalen.…

Elk verhaal is waar, ergens ter wereld, en hier -- had het ook gekund.…

gehore liederen vol wrok en wraak bravoure en bedrog laat hem zingen de avant la lettre troubadour van twistende godinnen van listen met het Troje-paard proef de kleuren van gramschap en venijn de metalen smaak van bloed en chagrijn de warme zoetheid van een liefdestraan maak ruimte voor de raconteur reizende dienaar van verhalen…

Als ik aan hem denk eet ik appelperen stroop volkoren met zweet en metalen feromonen vermeng het met de geur van bitterkruid verkoolde appeltjes van opgewonden zijn winkel alsmaar blikken uit de supermarkt terwijl ik slaap tussen kleverige lakens…

Ik vermeng de kleuren rood, blauw, geel tot één geheel aan haar. Samen breien we tot de draad veel te strak gespannen staat.…

zilverzacht glanzend haar omlijst je lieve trekken rond diepbewogen ogen neus en mond jouw lijnen zijn gegrond in toppen en in dalen waarvan jij nog verhalen kunt door en door ervaren gekende bloei verloren bekoort nu zijden huid ruim gedrapeerd om je wezen blikken die het bewuste lezen waaruit ze zijn geboren…

ik heb stenen gevormd tot mijn alfabet schik ze tot woorden in zinnen van universeel gebed kleur strofen met emotie voeg witregels toe in perspectief licht en schaduw zijn in te passen als contrasten mijn werkelijkheid kent vele talen lezen en schrijven openen alle verhalen want tijd heeft de stenen gespaard hun geheimen…

En van weer een ander, zijn, haar verhaal hoe lang of kort geleden wil ik weten hoe de dingen liepen ik zou elk leven willen horen de interpretaties, ernst, gradaties, variaties, moedig aan een boek te schrijven het te lezen, met suggesties terwijl mijn eigen nog herschreven en correcties en vraag mezelf hoeveel verhalen een mens bevatten kan…

wetten die in dit buitenleven op onze deuren bonzen met realiteit onder de arm en een mondvol vragen om steeds opnieuw onze antwoorden te eten desnoods alle woorden maar de verhalen zoals die van haar zullen ze niet vinden de kosmos kan niet lezen…

Niet als verhaal, overbekend, of gedicht laat jij je lezen zelfs niet als anekdote.…

En deze regels lezen nu al vreemden. -------------------------- uit: 'Bijvangst', 1999.…

Jij bent een boek Laat me je lezen Laat me je openslaan Laat me van jou elke bladzijde strelen met zachte hand over jouw letters gaan Jij bent een boek maar laat mij jou schrijven naar daar waar nog geen woorden staan Wij zijn een boek en laat dat zo blijven laat het verhaal nu verder gaan.…