36654 resultaten.
Verlies
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 Als het zijn weer breekt
En de pijn meer dan schrijnend is
Dan is het samen willen zijn
Meer dan voelen
En het stappen in het nu
Zwaarder dan lood
Tot het voelen
Van naast elkaar gaan
De kracht geeft, het sterk te staan -…
Het verlies
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 Als een sluipmoordenaar komt Hij aan,
Hij trekt zijn zwarte zware zwaard.
De tempelier loopt in zijn einde zijn eentje.
Geen vervloekte vrede vergeeft vervolgens zijn daad.
Nog negeert Hij zijn verleden.
Hij kijkt niet om naar de kille kalme kamer vol gebeenten.
De hemelse hel heeft hem bespaard.
De moordenaar loopt in zijn eentje,
De helse…
NA HET VERLIES!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 147 na het verlies,
heeft zij zich hersteld als traag
wegtrekkende mist…
Verlies
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Een verlies,
als je dat mee moet
maken,
valt dat zeker niet mee.
Je hebt verdriet en
tranen,
waar je geen raad mee
weet.
Als mens moet je het
dragen
en mee om zien te
gaan.
Tranen
van verdriet om een
geliefd persoon het is
vreemd en zo bijzonder
stil.
Een plekje geven:
eenvoudig
is dat niet.…
Verlies
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 157 Klaarblijkelijk verlies je met je haren
Ook kennis met het klimmen van de jaren.…
Verlies
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 138 We laten elke dag iets los
We laten elke week iets gaan
We laten elke maand iets vrij
Dat weggaat uit ons bestaan
Soms is het goed dat dingen gaan
Maar soms doet het ook zeer
Want soms wil je iets vasthouden
En dat kan opeens niet meer
Je verliest een stukje van jezelf
En je voelt jezelf leeg
Maar als het om liefde gaat
Brengt…
Waar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 293 Zou zo graag zo veel van
je dichten totdat
de doodsban
je loslaat in je bad
Naar je vliegen
Tot die sferen
Zonder liegen
Mijn leven is nog steeds te deren
In m'n dromen
Doe je het bed
Kreuken, de douche stromen
Maar blijf je verlaten, ongered
Achter elke hoek zie ik je net niet
Waar ben je lief?…
Onze-Lieve-Vrouwenkathedraal, notre dame
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Al eeuwen liggen drie noem relikwieën,
noem ze de tijdloze klokkenluiders
van Christus bewaard onder andere
dat ene attribuut hier, de doornenkroon.
Noem ze iconen, de tijdloze klokkenluiders,
een stuk uit het kruis en een van de nagels
waarmee Christus gekruisigd zou zijn.
Keert tijd het getij ook onze lieve vrouwe om.
Staan mensen versteend…
Schouwen creëert afstand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 84 Eeuwig verdriet probeer
Ik onder ogen te zien,
Niet weg te duwen,
Maar een plaats te geven
Waar ik bij moet kunnen
Als ik het niet langer
Harden kan - zo wil ik
Jouw verlies, kind, beschouwen -
Aanschouw ik het beeld dat ik
Zo hartverscheurend lief had -
Ik merk dat het schouwen
Alleen al een afstand schept
Tot mijn diepste verdriet…
Te licht bevonden.. ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 De geest is meeslepend
in zijn kwetsbare naaktheid,
behoeder van een onderhuids
en schuw geheim, dat zich in
tijden van ontroering – even -
haar grootse intimiteit blootgeeft.
Maar in sprakeloze wanhoop,
als het licht van de duisternis
herpakt in de seizoenen om een
herwaardering strijdt,
naar hogere ruimten stijgt
waar het – evenzo…
Flarden mist
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 800 Lachend kom je op me afgerend
valt in mijn wijd gespreide armen
schaterend laat jij je verwarmen
met kleine kusjes wordt je verwend
Mollige handjes bollen mijn wangen
ik knuffel je wiegend tegen me aan
streel je haren voor da’k je laat gaan
en plagend naroep: "ik ga je vangen!"
Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker
die dribbelend…
Pappa's meisje
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.044 Witte zachte bloemen
bloeien op je graf
en naast
je kleine steentje
de teddy
die ik je nog gaf
Ach, mijn lief klein meisje
dagen gaan voorbij
maar in
de zware nachten
dan huil
ik je weer bij mij
Dus kuis ik nu de plek
waar jij zachtjes rust
en wacht
in mijn gedachten
tot jij
mij eens wakker kust…
een kind kwam om in het verkeer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.346 Als zo ons zaad
Langs weg en pad op wind vergaat
Vertaalt ons hart dit kwaad
Als bitterdiep verraad:
Dit kind van ons reed op een doodgewone straat
Waar kruiste zij Uw weg die hoger gaat
Wij hebben enkel borden voor normaal verkeer
En ook geen kinderen meer
Dan die wij hebben Heer
Dan die wij hebben Heer
O God wat doet dit zeer…
Eeuwig kind van mijmering
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.159 droeg
en mezelf mijmerend vroeg
of ik als moedertje zou slagen
Ik stelde me ons leven voor
waarin jij centraal zou staan
ik zag je al over rozen gaan
gebed in een gelukkig spoor
Al dit moois mocht niet zo zijn
mijn armen wiegen enkel lucht
elke ademteug slaakt ’n zucht
en de leegte trekt me in ’t ravijn
Veel te vroeg werd jij mijn kind…
Vergeten kinderen
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.292 Twintig stenen
op een rij
zo klein, zo koud
en er komt er een bij
hun plaatsen
ik tel ze
hun namen
ik spel ze
de letters
en woorden
die hen toebehoorden
vervagen
in dagen
en harten en hoofden
die ooit beloofden
vergeten
het weten
van het korte bestaan
helaas mijn lief
helaas
je ligt niet meer vooraan.…
UITGEGETEN
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.766 Je hebt alleen
het lege bord
weer in de kast
gezet
en hongerig
en onvoldaan
ging je meteen
naar bed
Het rommelt nu
al uren lang
steeds weer voel je
de pijn
dan speelt het op
de wrange vraag
hoe ‘t hoofdgerecht
zou zijn
Het zoete dat je
proeven mocht
smaakt enkel
bitter na
Heel even maar
was hij jouw zoon
en jij was…
De dochter van
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 2.075 Nu speel ik nog, soms, als ik dicht bij jullie wil zijn
Verlangend naar een tijd dat ik nog een kind was.
Nu ben ik de vrouw van, de moeder van, de zus van,
de schoondochter van, de vriendin van…..
Maar nooit meer, nooit meer de dochter van.…
Gebroken moederhart
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 699 jou verloor mijn kind
hoe ik ook met mijn handen steen
voor steen weghaalde brak mijn
hart om jou mijn kind
verdoemd daar
mijn kind verdween
in het grote niets
falend in het beschermen
noch dat ik je kon begraven
in 'n eigen graf…
Giulia, mijn dcohter: 'n kristalkind
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 460 Ik heb me mooi gemaakt
voor het mooiste meisje wat ik ken
mijn dochter Giulia Eleonora Liefje
13 november 2018 12 jaar geworden
om haar te komen feliciteren, respecteren en eren
ik heb m'n best gedaan dat te bedenken, te kopen, te geven
wat recht doet aan haar intrinsieke, boeiende, bloeiende uiterlijk
zodat haar halsje van tijd tot tijd gestreeld…
mijn levenstrein
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 36 Nog één maal de zon zien buigen,
en zeggen… “ vaarwel mijn kind.”…
Verbitterd Verlies
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 1.762 Het verlies
van iemand
die dierbaar was
is niet in woorden uit te drukken
Voor het verlies
van iemand
die dit niet was
maar wel had moeten zijn
is er slechts een woord:
bitterheid...…
Sprong
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 897 ik spring
met nooit geziene hoop
in de poel van levensloop
een druppel
een kind van grote woorden
op reis naar onbekende oorden
naar verzadiging
van langverwachte daden
moed houdend vastberaden
alwaar nu hier
aan rand van water
een val in bron van later
en verlies
mijn waterloos gezicht
in tijd van te vervullen plicht…
die niet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 302 vertel mij van de smaak van bramen
of blauwe bessen, trots
van zelf geplukt
verhaal mij van de eerste keer
het kinderlijk ervaren
van een plotseling volwassen kus
herinner mij aan zout van tranen
het intense zoet
van liefde
als van goede wijn
maar spreek mij morgen niet
over een bitter einde
of zuur verlies
noem mij die smaken niet…
sterrenkroos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 traag ontneemt het
woekerend sterrenkroos
de ademhaling van
water dat gelaten
verdwijnt roerloos
wacht op
blootstelling aan
licht en lucht
was het kind
verwonderd toen het
in het water raakte en het
kroos zich eensgezind sloot
de handenwringende
tijd voordat iemand
kon bevatten wie
het kind verborgen
hield en toen de…
broos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 we wisten het
zeker:
jij zou voor
altijd duren
tot die lege
uitgestrekte
dag en het
onwezenlijk
stil werd in
onze straat
het licht
ebde weg
je kindertijd
was even
smal als
de doodskist
waarin wij
jouw broze
lijfje zachtjes
legden…
Hier en nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Elke seconde
Tik je
Onverbiddelijk
verder weg
Van mij
Elke minuut
Denk ik
Zwijgend
Aan jou
Elk uur
Is gevuld
Met herinneringen
Met beelden
Elke dag
Ben je
Bij mij
Maar niet meer
Fysiek
Hier en nu
Is niet meer
Het is verdwenen
Tijd betekent
Niks meer,
Jij, des te meer…
Doodskop
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 196 De zwarte vogel ligt ontveld
op je gepigmenteerde rug
je perzikhuid is afgepeld
je schouderbladen voelen stug
wat jou optuigt als versiering
maakt mijn betraande ogen blind
nu je bedelt om een piercing
verlies ik mijn onschuldig kind
vul mij in je inktpatronen
zodra je wordt getatoeërd
laat me eeuwig in je wonen
tot mijn doodskop is verteerd…
De zaden van de zilverberk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 82 Een woud van twijfel rijgt
zich aaneen in zwijgen, onder
de kalende kruin niets verteerd
waarin het bladgoed zich herkent,
het doorbloedt als levend bewijs
het weefsel van de nerven.
slechts met de gedachten
waarin ik verdwaal, op het
einde te trots voor een beklag,
onmogelijk de serene grond
onder de wortels te verruilen
van een…
In de lange avond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 morgen worden meegezogen
waar ondanks ongrijpbaar verlies
en andere aardse tegenslagen
de wijsheid bloeit en mildheid groeit
in dragend en delend mededogen;
.…
Eva zwanger
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 543 'Eva Jinek is zwanger'
zwanger van de liefde
Dexter is haar 'Adam'
daar komt een liefdesbaby uit
als je een beetje kunt rekenen
zij en wij en dan zijn zij
liefdes-ouders binnen een jaar!…