Alle inzendingen over Whisky nippend

Kopstoten zijn altijd goed voor het gewas en het nuttigen is op zich een grote prestatie, al kun je er ook je overwinningen mee vieren en deze gerstewijn nippen als whisky. Kortom, dit biertje komt altijd van pas, al ben je overal nog zo uit de gratie, je spoelt ze weg, al die valse klieren, heel je nuchtere enemy!…

Mijn tanden hebben de kleur van pijptabak en whisky. Ik zoek geen tekens in de hemel meer. Ik denk: het gaat wel over.…

verder niemand aan ik contoleer alle vensters graaf in de modder je komt het allemaal tegen bij dit soort kolder euro-tekens in je ogen kun je altijd als excuus brengen maar als ik de reden zie kan ik er nog niet aan wennen wat hou je over aan het eind van je dromen wat heb je dan nog wat je kan worden afgenomen een fles whisky…

Een Brit, flegmatisch in een tuin gezeten, Met een Chinees, die toen zijn gastheer was, Schonk andermaal de whisky in zijn glas. Zij hadden in gesprek een uur gesleten. Nu zwegen zij, beschouwden op het gras Een bokje met een jongen, als bezeten Zo sprong het dwaze diertje, fijn van ras En dat zij rijk gekruid straks zouden eten.…

Zie jij die mooie duif daar tussen twijfelende inkt in die abstractie van een glas whisky zonder muren trompettert Miles Davis onzichtbare kleuren op blauwe vleugels als door de late middag traag de rode zon zakt in rokerige woonkamers waar het binnenste hart van de oude vrijersstad naar echte vrijheid zoekt veel verder dan toen en…

Ik neem een slok whisky en voel mijn lichaam trillen. Neem nog een slok... Ik zou dit niet meer moeten willen. Steeds verder zak ik weg, weg in de eenzaamheid. Ik neem een bad en voel dat het hete water mij verstikt. Ik voel een bedroefdheid. Ik wil weg... Nogmaals... weg.…

foto van water zand geribd haar lichaam jij dwaas schemert haar stem jij dwaze dichter bespeler van vonken en gebroken harten proost en drink met mij zo lang de maan mijn liefde verlicht en andere herinneringen zweven met wolken drijven verkleumd langs het meer of eerder in de Hofkirche bewoon ik de kamer in je armen nog een whisky…

op het kerkhof snoei ik rozen en ik schrik: de directeur graatmager in zijn nette pak tikt mij op de rug en zegt: jij komt er wel op de motormaaier kort ik lentegras en bij het cederpark neem ik een teug whisky uit de halve hells angels fles daarna op naar het kinderenveld ze passen onder halve steentjes één voor één zeg ik ze zacht gedag…

Haar kledij was punk en country ineen, terwijl ze na steeds meer Guinness mijn hand streelde, toen ik haar een vuurtje gaf en ze vertelde over haar ellende in deze klerenstad, zoals ze beweerde, met haar tong giftig mijn gehemelte strelend, gingen we samen over op Ierse whisky en eindigde ik die nacht bij haar in bed, waar ze me helemaal…

De nacht schreeuwt zijn wanhoop over de okergele natuurstranden in de zompige zwerversvallei whisky drijft driftig naar de keel in alle omstandigheden te veel voor veelbelovende dwazen wijn en schuldgevoelens ankeren onder het schip van het geweten het onderbewustzijn ijverig zoekt naar de kurk maar vindt geen fles de laatste stappen…

Als een wervelwind waaiert zij de kamer binnen gaat dan liggen als een zwoele zomerbries Olie op de golven ik word verzwolgen Ik verdrink vrijblijvend, de hardleerse optimist Want godverdomme, godverdomme, godverdomme domme Zij is zo hartverscheurend mooi Zij is zo mooi Als de geur van whisky op een zwoele zomeravond wentelt zij wellustig…

paste goed bij jouw strakke perzikhuidje je gouden lokken vielen precies als gister zo speels over je slanke taille heen vanuit de rode streek keek ik gefixeerd naar jou je welige decolleté ontging mij niet evenals de gewillige blik in jouw ogen de manier waarop je heupen naar mij toe bewogen toen jij mij nog een glas whisky…

stak de sleutel in het slot en wrikte de deuren schuurden langs de drempel de kamer was verlicht, het bed verspreid op tafel stond een pot met soep de haverkoeken lagen op een bord en vet, geeloranje kaas en uien en augurken ik kon lopen door de kamer met een mond vol Schotse zalm aan tafel zitten bij de warmte van een vuur bekers vol met whisky…

't zal na de 6de whisky om een uur of 2 's nachts zijn geweest toen het tot me doordrong wat je die avond tegen me zei black beauty was alweer leeg "roken veroorzaakt kanker" maar ook dat krijgt mij niet klein Stairway to heaven...…

Of ik stap in Utrecht al uit en ga flaneren langs de Oude Gracht, even flirten met een pasgetrouwde bruid en whisky's drinken, een stuk of acht. Of naar het Rijksmuseum in Amsterdam en zeezwemmen in Katwijk aan Zee, daarna asperges met sappige Yorkham en proosten op mijn gestolen Klee.…

In de toen nog De Slegte meende ik geesten van beroemde schrijvers te zien, maar ik dronk zelfs overdag whisky, dus neem mij niet kwalijk.…

van wie toch wat verwachten mocht, gezelschap, een gesprekje, een drankje hier en daar, nou, iedereen daar stond in groepen dicht bij elkaar Geen aandacht voor een toevallige, alleenstaand persoon, drink je dan aan de bar je drankje ontspannend en gewoon, maar begint de spijt dat je niet lekker thuis bent gebleven, met je favoriete glas whisky…

Ik denk nog wel eens aan Kees Boek en hoe hij mij niet meer herkende terwijl hij mij nog op een glas whisky had getrakteerd en mij over de stroeve relatie met zijn vader had verteld en hoe hij zichzelf verloor omdat hij zijn bedrijf moest overnemen en hoe hij die ene dag langs mij liep en ik hem groette alsof hij mij wel zou herkennen…

In het geheime stadspark Bloeit een klimtak Met zuignappen nippend aan het sap Uit schors of stronk of brokkelmuur Voer voor zwam en schimmel Het wekt de verwondering van de ontdekker Met een droge spons onder het schedeldak Slorpend van een bron van weten.…

tussen bos en grasland, op de rand van de tropen woekeren kruiden en wilde halmen en struiken zo om het seizoen wordt de hitte hier geblust met een vlaag die maanden duurt reuzen grazen in hun grijs pantser nippend van de dunne, dichte schaduw ik weet niet waar eerst kijken de olifant besproeit zich met water, bestrooit zich met zand…

Vroeger strekte hij zich nog voor een heftige gitaarsolo, maar de immense hoeveelheden onversneden whisky hadden hem een stijf been bezorgd. De gestroomlijnde souplesse was eruit geleefd, maar een gestrekte riff op de basgitaar zat er nog wel in.…

Ik had mijn ongewaardeerde nachtwerk geleverd, de whisky buitgemaakt, het goud uit mijn kiezen geramd om brood te betalen. De nachtschade aanvaarde ik met open ogen, maar die verdomde gifslang in mijn bed, die mij dood beet, had ik liever zelf doodgebeten.…

Ik hou van whisky en van wodka, drink graag een goed glas schnapps; eet meestal vegetarisch maar verorber soms ook vlees of vis. Ik ben een natuurminnend stedeling die geniet van kunst, cultuur en kitsch; een burgerlijk levende rebel compleet met caravan.…

De lui achteroverhangende machthebbers drinken na een virtueel waargenomen overwinning met stevige whisky op de goede afloop. Verder dopen ze hun Kwekkeboombitterballen in de Franse mosterd en smullen ze bij iedere hap.…

Omdat ooit jouw vader wel twintig woorden wist voor whisky en vrouwen mocht dat de pret niet drukken als hij in zijn boot ging varen om zijn ellende te verdrinken bleef jij achter met de andere kinderen en kon jij alleen niet langer verhinderen dat de liefde overboord sloeg bij jouw moeder in de kroeg door haar gehaast en haar gezwoeg…

De jeugd is wazig als kijken door tien glazen whisky. Maar ik zie je dansen; ik zie je op een paard zitten, zoals ik zat, radslagend, roodgespannen spinninglessen. Ik zie reisverhalen onder jouw naam, gedichten langer dan mijn muren, van toneel opgetrokken. Ik zie je staan in dat Laura Ashley jurkje.…

weer breekt een zomer aan zonder ons praten van weleer in de tuin blik ik over de krant aan m'n tequila nippend naar m'n vrouw mijn blik glijdt naar de glanzend- blauwe pot met witte roos die jij haar schonk met een stamelende brief - met z'n drieën was toch wennen eigenlijk was het een teken van ons verbond, nog samen waren we: zij…

te blijven schrijven en zie aan, ik had gelijk, je bent een ware ster geworden in gedichtenland, je drinkt teveel, dat valt je te vergeven gezien je mooie droomwoorden, gedrenkt in oeroude wijsheid en ervaringsleer, kom, madame Hubers, even oud als ik, durf je nog of heb je schroom tot vaandelcitaat gemaakt, drink met mij wat Chili-wijnen en whisky…

jongeling belladonnadruppels van de Zwitserse homeopaat Alfred Vogel, het alcoholpromilage was zo hoog dat het wel moest werken want mijn ouders zweerden bij zijn magische drankjes zodat ook ik vele flesjes met rare plantennamen heb ingeslikt wat me vast tot een betere dichter heeft gemaakt al was dat vermoed ik eerder door de flessen ouzo, whisky…

Bovendien weet ik ongeveer wat ik daar kan aantreffen: duizenden vergeelde boeken, aangevreten door boekenwurmen en zilvervisjes, stapels oude krantenbijlagen over literatuur, achteloos naar boven gegooide flessen whisky en honderden muizen in muizevallen.…