Netgedichten

netgedicht (nr. 14.309):

Mister Grey Beard

Met zijn oude uitgedragen hart,
versleten tot op de draad,
had hij jaren geregeerd
over zijn ontkende jeugdige inborst.
Ruw als een bolster,
waren kleine akkefietjes
nooit een reden
om zijn kar te keren.

Niet mekkeren,
niet neuten of klagen,
maar hij zong wel
zijn naïeve levenswandel
in een doorgroefde blues,
vanuit zijn kardinaalsstoel,
als een mislukte profeet,
voor ieder die zijn prullaria
voor echte koopwaar nemen wou.

Vroeger strekte hij zich nog
voor een heftige gitaarsolo,
maar de immense hoeveelheden
onversneden whisky
hadden hem een stijf been bezorgd.
De gestroomlijnde souplesse
was eruit geleefd,
maar een gestrekte riff
op de basgitaar zat er nog wel in.
Zijn keel rauwer dan voorheen,
was hij nu de uitgezakte bluesman,
die voorwaar wist waar hij over sprak.