Alle inzendingen over Zondag was vroeger e

't Is niet altijd even fijn L even moet je leren E n mocht het toch te zwaar zijn V oel dan vriendschap om je heen E n praat met mensen N iet verwerken héél alleen I s het ff allemaal te veel S ta dan open voor advies H ulp en/of goede raad E en luisterend oor T ot aan een vriendschaps-daad W eet heel zeker in deze tijd A l gaat…

Wat U NIET WEET, kan U verpletteren en vernietigen Aan WAT U WEET kunt U iets doen O N W E T E N D H E I D maakt U niet gelukkig Het is het gevaarlijkste dat er bestaat Want de moeilijkheid met de meeste mensen is niet, dat ze zo weinig weten maar dat ze zoveel weten wat NIET WAAR IS.…

en dat verbindt ons, zelfs indien we gescheiden zijn door een grote afstand Wij blijven in dezelfde band van " L I E F D E "…

alleen maar zonnen op zondag maar ik moest! ging ik niet was het een zonde zonde van de zon op zondag…

(Vertaling staat eronder) Kulupu kulupu Lon li pona pona E suno li pona E len kin li pona En mi sijelo kin sina sijelo kin telo e kasi en e kili li pona Moku mute li pona Lape mute li pona Olin li pona pona mi olin e mi mije tan o ona li pona Ona li pona mute Unpa musi li pona Unpa mute li pona Pali pona mama mama…

rest ons versplinterde hersenspinsels : het glashelder denken aan d n e e i g l n tijdens de Kristalnacht en postmodern opnieuw aanmekaargelijmd…

Pils, koud en rauw. Een wit gezicht en een lijf van goud. Mijn vrouw weet dat ik van jou hou. Maar schat schenk mij nog een pils koud en rauw. Ik drink niet snel maar ik zuip al gauw. Het houdt mij jong dus ik word nooit oud. Maar schat schenk mij nog een pils koud en rauw. En na een hele dag door zuipen ‘s avonds alles weer uit kots. Nou…

mij dat ook het leed verpakt dient te gaan in een zondags jasje zo ook zonneschijn niet altijd alleen maar zonneschijn blijkt te zijn...…

d d b b e e 1 1 1 1 2 2 e e c c fis 1 1 1 1 4 fis fis d d g g 1 1 1 1 2 1 b c b a g b a g 1 1 1 1 1 1 1 2…

Intussen, beide heb ik lief, Juist e v e n trouw en innig, En toch vind ik mij–zelve niet Onreedlijk noch krankzinnig.…

Rustdag zondag, kijk ze lopen naar de kerk, vrij van alles, vrij van werk Netjes in de rij, muntjes op zak, voor de collectezak, voor kerkgemak want het is zondag. Vaste prik, elke zondag weer, zie je ze gaan, hoedjes met, of zonder veer Achter elkaar voor het gemak, want het is zondag, en die verloopt strak.…

O zeg .... niet wat uw mond belijdt; O zeg .... niet van wat naam of kerk, Maar t o o n van welke g e e s t gij zijt!…

En vroeger joh, was alles beter toch?…

groeiende vete E en titanenstrijd tussen achilleshiel en elexir waarbij I n het diepste van mijn innerlijkheid D e sterkste steeds duidelijker wordt…

N u bid ik Heer, wil hem met stomheid slaan E n zo weerhouden, onzin uit te kramen. E euwig zal ik U dankbaar zijn Heer, amen.…

de b r o e d e r. 'k Weet niet, wat wij hier toch doen? Foei, het strijdt met ons fatsoen, In een Gasthuis rond te dwalen. Nauwlijks kan ik adem halen! Hemel! welk een nare lucht! Wat voor genoegen, Geeft u dat zwoegen Dat gekerm, geklaag, gezucht? de z u s t e r.…

Sinds ik e-bike rij lijkt het of mijn oude fiets op de handrem staat…

en keken Swiebertje, Pipo en Mammaloe verder deden we spelletjes samen lazen prachtige boeken en puzzelden en zondags gingen we naar opa toe vroeger wachtte onze moeder na schooltijd met koekjes en thee vroeg hoe het op school was geweest gaf raad waar nodig en troostte was begaan met al ons wel en wee nu zie ik zoveel dingen anders '…

Zij heeft gebeden met stuwende kracht boven haar werd ijzig gezwegen een rauwe kreet verdrinkt in de nacht. Haar tranen als passiebloemen purper en zwart die alle licht op aarde verdoemen als elke hoop op leven ontkracht. Onkruid dat te snel gaat kiemen hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt. steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen…

Zij heeft gebeden met stuwende kracht boven haar werd ijzig gezwegen een rauwe kreet verdrinkt in de nacht. Haar tranen als passiebloemen purper en zwart die alle licht op aarde verdoemen als elke hoop op leven ontkracht. Onkruid dat te snel gaat kiemen hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt. steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen…

Ik weet nog moeder vroeger als ik de slaap niet vatten kon omdat de regen aan de ramen ruiste de avond door de kamer liep dat jij kwam zitten bij mij en zacht een liedje zong totdat de slaap begon te knagen aan mijn ogen en dat heel traag een droom uit klanken steeg die ik nu nog kan horen wanneer de regen ruist en jij weer bij mij zit…

De angst slaat me soms om het hart, als ik denk aan zoveel keren, toen ik het ook zo breed niet had. Ik haal me zo weer voor de geest hoe het bij ons ook is geweest. Kind'ren op versleten schoenen, veel te kort, hun lange jas. Elke keer die snoetjes boenen, altijd veel te krap bij kas. Nooit eens kunnen zeggen: kind je krijgt van mij een…

Verlangend naar vroeger Verlangend naar wat ooit was Alles leek toen beter Maar vroeger is nu as Over tien jaar van nu Zal ik weer weemoedig staan Dat vandaag geweldig was Maar ook dat is dan vergaan Vroeger is slechts as…

Samen reden we over het strand zagen we mensen lopen hand in hand overal hartjes getekend in het zand Overal was liefde nergens was pijn maar nu jij hier zo ligt je niet beweegt zie ik geen hartjes meer nergens mensen hand in hand maar jij in dit bed en niet op het strand…

Vroeger had ik later nog De toekomst was van mij Ik had het leven voor mij Nu ligt het achter mij Vroeger had ik later nog Ik heb al wat ik bezat Maar alles wat ik heb Ik heb mijn tijd gehad…

Zondag kabbelt 's nachts voorbij wanneer ik rust in vergetelheid mijn compagnon (hij kent de tijd) slaapt mee, zet alles op een rij Laat me nog niet wakker worden ik zie fantasieën razen Bailey's glas uit wolken blazen tussen ongepaste borden Dichten kun je slapend af een kwestie van diverse wegen vloeiend, om geen woord verlegen een…

Spreeuwen kwetteren dat het lente is de tuinmeubelen tevoorschijn gehaald en in de zon gaan zitten kijken naar de mieren die een autostrada aanleggen op ons terras Later, binnen, het strijklicht over de anemonen rose en paars gloeiend in de lenteavond ik dacht: God is een natuurkundige formule die het licht over de bloemen breken laat Nog…

Zo'n dag waarop de thermometer stijgt Naar waarden die wij kennen uit de tropen Doet je weer op een mooie toekomst hopen En zorgt dat je weer eens de kriebels krijgt. Toch rust er op zo'n zomerdag geen zegen. Na zonneschijn komt immers altijd regen.…

Alles nog als vroeger: de waaier van licht op de horizon, de bonte strandloper op drift langs de golven, schuim dat zich buitelend uit de voeten maakt. Als vroeger galopperen over de lage duinen gepluimde legioenen, etst als vanouds de wind zijn geheime tekens. Ja, alles nog als vroeger maar in de fles geen brief, de duinpan leeg.…

toen alles beter was toen was ik er nog niet de Grote Buitensluiter en straks, als alles beter is dan ben ik alweer weg wat rest mij nog dan glimmen om het feit dat bont het wint van wit de handwas is helemaal een lachertje – ik geef het maar een draai…