246 resultaten.
Tussentijds
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 237 Waar de nachtegaal
de merel vervangt
een uil de koekoek
doet verstommen
een sikkel maan
het water grillig
bleek verlicht
kun je verdwalen
tussen vroege uren
en de laatste tijd
wanneer je aldoor
de stroom moet volgen
omdat de brug ontbreekt…
Wolkenloos blauw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 213 De rijzende zon
in de late winter
verspreidt gloed
over de besneeuwde daken
en over de stenen monnik
die mediteert
in louter bewustzijn
zonder namen
in aldoor bloeien zonder sterven
Mediteert diep
als het wolkeloos blauw
waar langs de namen drijven
het spel van de tijd…
WATERLOOP
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 187 Het water
loopt en loopt
Aldoor naar
het laagste punt
Soms stroopt het op
heeft dan weer haast
Krijgt geen vrij spel
van vuilnis,blik en plastic
Achteloos in
de stroom geworpen
Het water
stroomt en stroomt
langs steden en
dorpen
En niemand...
die zich erover verbaast.…
GEDACHTENGENEZING
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 254 De goddelijke
natuur is blijkbaar aldoor
in onze handen.…
VOOR JOU DUS
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 499 Ik heb je gezien
en goed gevonden, en dat
zal aldoor blijven.
Ik heb in het wilde bos
de paden beetje geveegd.…
Argos
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 119 Attentie buurtpreventie
autodief
Aldoor in Broek in Waterland actief
Almere Alkmaar Assen Swifterbant
Steek svp uw kop niet in het
zand!
Als het alarm afgaat wees dan paraat
En activeer uw antwoordapparaat
Attentie app- en arendsoogpreventie
Wel honderd argusogen ja, attentie!…
Illusoor
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 297 steeds vaker denk ik
voeg ik nog iets toe
aan wat reeds is gezegd
waarom aldoor herschrijven
over hetgeen eeuwenlang
telkenmale is opgedregd
dat komt vooral omdat ik
mijzelf zo geweldig vind
en de onbegrensde illusie bewaar
dat mijn inzichten worden bemind
als ik met het diepzinnige delibereren
in de ongekende lege verte staar…
tuinkabouter
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 136 de tuin, nog roerloos stil
houdt halverwege op
een poëtische adem vult het onzichtbare,
nevelt gedachten die langzaam
de zomer vergeten
niets is eeuwig in dit leven, fluistert iemand
al zijn we aldoor onderweg
mijn handen volgen de krullen van een wilg
ook hij vermijdt het sterven
de herkenning
die ik vanbinnen bewaar…
Oud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 was de stad
de witte muren
de ramen
als ogen op vandaag
De straatjes
in het nauw
hoeken met
geschiedenis
bocht met verleden
Aldoor rijst
bij mij
de vraag:
wat kan de stad
mij..... vertellen?
Ik kan die vraag
stellen
weet het antwoord
nog niet
pas, als ik rondkijk
gaan m'n ogen me geloven.…
Anoniem
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 329 je was al weg omdat ik
dat met woorden zei
mijn gevoel stierf
als 't ware zijn dood
maar je kon niet weten
wat ik bedoelde,
het had het gewicht
van ondraagbaar lood
wat geweest is,
is nooit geweest,
wat leeft is nimmer vrij
zolang ik zal leven;
ik heb aldoor gevreesd
iets koos er voor en je werd
door dat onhoudbare
al eerder…
Ga maar
netgedicht
4.0 met 61 stemmen 2.550 ga maar
fluistert
mijn innerlijke
stem
had je niet meer
moeten roepen
je bent door
de verstreken tijd
gekropen
aldoor een mengeling
ademend
van afstoten en hopen
mijn handen raken
nog even aan jouw huid
de ziel ervaart
met tegenzin
een afwezig geluid
ga maar
zwijgen mijn lippen
*
ik heb niet geleerd
een…
Gelegenheidsvers
gedicht
1.0 met 31 stemmen 11.789 Geel
torent zijn rug die niet
als het jonge gras wuifde,
aldoor hier stond. Bleef,
niet heette.
-------------------------
uit: 'Raster', nr. 107.…
Ik geef je te eten
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 566 ik geef je te eten
toch blijf je vol honger
te drinken
maar dorstig zoek je
aldoor
in diepe putten
als de ziel
en het lijf
naakt zijn geschuurd
doet iedere
bevruchting zeer
het spiegelt
de liefde als
onhaalbaar
maar is ook vaak
vertekend door
verwachting
alleen zijn
wil zeggen:
ik ben
de brug naar buiten
kent dan…
De oude kerk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 178 De oude Ierse kerk
op de oever langs de rivier
onder een donkere wolken hemel
is in het verstrijken
van de uren
vervallen
tot spinrag
en stof
van het mediteren
van de monniken
resten nog
verbleekte gebeden
Eeuwen geleden gesproken gebeden
om het verdeelde leven
dat aldoor één is
te helen
Een zonnestraal golft door het raam…
als ik niet kijk
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 847 ze staart naar mijn ogen
aldoor
als ik niet kijk
glimlacht een heel verhaal
gaat op in de verbeelding
die opnieuw geboren lijkt
wat tekent mijn mond
die blijkbaar
een verleden verraadt
zij aait de hond
die haar achterlaat
met een lege schoot
en keert in haar wereld terug
hij die zij verwacht
is vroegtijdig uitgeloot
de pijn…
spiegelende realiteit
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 1.497 ik zie jou staan
in de piste
van een lingerieboetiek
als kwetsbare figurante
op het wedijverend glas
de verbeelding zoekend
die een weg naar jezelf baant
of iemand die je ooit was
je draait je half om
of kijkt over de schouder
naar elke starende blik
die je ego tracht te vangen
aldoor wisselend van pose
om de bevestiging te vinden…
Vibrato
gedicht
2.0 met 36 stemmen 12.900 .
-------------------------------------------------------
uit: Van aldoor groter hoogte plat op het zeil (1973)…
IRAKKER
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 811 Een zelfmoordterrorist deed zijn beklag dat
hij zijn kebab-hap vaak rap in de stad at,
nooit sportte daar hij aldoor op zijn mat bad
en dus een té dik lijf voor de Jihad had
daar hij al opgeblazen op zijn gat zat.…
Suites voor Annemieke XXI
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 139 het is acht uur acht
door de stormachtige nacht
roept de slavink vijf keer
van de overkant
rimpelt het maanlicht
aldoor naar je toe
overvol weekend
en venusschelpen redden
de volgende week
in hoek van holland
liggen in de torpedoloods
twee broodjes haring
wolken voor de maan
bij een gedoofde lantaarn
wachten op wind -…
Het kamp
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 284 Prikkeldraad
wachttorens
grijze barakken
staan somber in de lentezon
ijzeren deuren
ijzingwekkend
de muren
zijn gestolde angst
Hier was de zon
van het lichte tedere weten
die aldoor straalt
gedompeld
in asgrauw
Hier verkrampte
het leven in het sterven
tot een verstard gelaat
Buiten
rond de plek der gehangen
bloeien…
Vrij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 659 Zij heeft geen huis
zij zwerft door haar gedachten
zij woont tussen haar oren
onder haar schedeldak
zij sluit haar ogen voor de dag
en als zij terugkruipt in haar schulp
beweegt zij zich in slakkengang
de aarde draait in het heelal
aldoor haar ronde om de zon
zij weet van geen begin noch eind
zij sleept haar muren met zich voort
zodat…
troosteres
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.233 aanhoudende stroom langs
verweerde kusten
die ons bestaan overstijgt
in broosheid berusten leert
waar weemoed in het gaan
en keren schuilt bij een teer
gemis over weerzien droomt
onder weidse luchten lasten
minder drukken in wiegend
avondrood worden verlicht
waar een mensenkind zich
door de zee gedragen weet
hier aldoor…
Geketend
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 267 mijn ziel spiegelt zich
aan hedendaags licht
van de verloren oceaan
in den beginne was er zicht
wazig weliswaar
nu, scherper
doch vaker en dieper
ervaar ik
de kleur van nieuwe maan
ook al is de aarde
vol van monden,
kent het ontelbare
wouden met handen
een mens wordt
ongevraagd heengezonden,
is aldoor verdwaald
en als…
Men zoekt...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 Men zoekt woorden en naar de betekenis
ervan en valse hoop koestert men aldoor...
Ogen kijken niet, maar staren naar iets
dat men niet verklaren kan.
Men zoekt het leven en misschien ook wel
de moederschoot, terwijl de huid prangt
om zich heen.…
de levensboog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 494 naarmate mijn tijd verstrijkt
en ik lijk te verjaren
schijnt mij steeds meer toe
dat al wat rondom mij is verzameld
stilaan weg wil varen
en mij als maar minder toebehoort
al ben ik aldoor meer geworden
de toekomstwijzer stagneert
steeds minder blijkt van mijzelf
en dat niet ik maar de schepping gloort
waar mijn wortels eerst moesten…
verweesd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 373 wie ben ik,
met vele grote
dichterlijke woorden
met vermeende
kracht van geest
als jij het zuivere toont
gehuld in stilte van
bemoedigende blikken;
waar ben ik aldoor geweest
hovaardig heb ik
mijzelf beloond
maar jij maakt mij nu bedeesd
en laat mij zijn die ik ben
ik leek als verweesd
ik was als een
wilde struik gegroeid…
altijd samen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 224 zeker papa
dat je me horen kunt
daar aan de overkant
dagelijks via ons hart
je weet dus lieve pa
dat ik elke dag weer
even bij je wezen moet
zoals jij bij mij zijn wilt
het maakt niet uit
hoe oud ik ook word
altijd zal ik jou horen
zoals ook jij mij luistert
in gedachten bij elkaar
staan wij vandaag stil
in wat het ons betekent
zo aldoor…
Vleugel
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 647 En witter dan
die stille en rijpe schemering in hem aldoor,
in haar en half april zo kon het nieuwe moe-
geworden prille licht niet zijn. Zij dacht: ik
moet niet spelen want de woorden van zijn
motor lopen dof. Sylvia Schrijen, 14/04/'03…
Onwetendheid
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 537 wat schuilt er toch in mijn gedachten
wie stuurt de stilte in mijn hoofd
hoe komt het, dat je blijft verwachten
wanneer wellicht alle antwoorden
reeds zijn verdoofd
zwijg ik de stilte aldoor
omdat mijn tong is verdroogd
en schreeuwt een hemels koor,
dat alleen mijn zwanenzang
nog wordt gedoogd
het is raden in een doolhof
met steeds…
Thuis is in het hart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 276 gereisd
over bergen
en door dalen
langs wijngaarden
en door oude dorpen
verstild in de zon
We zijn gereisd
samen in het hart -
thuis van alle dagen
en nachten
En de tijd verstreek -
wegen vergleden -
en wij verstreken
De avond viel
en de boomkrekels zwegen
De nacht kwam
en in de diepe slaap
tijd en lichaam vergeten
en aldoor…