Ik geef je te eten
ik geef je te eten
toch blijf je vol honger
te drinken
maar dorstig zoek je
aldoor
in diepe putten
als de ziel
en het lijf
naakt zijn geschuurd
doet iedere
bevruchting zeer
het spiegelt
de liefde als
onhaalbaar
maar is ook vaak
vertekend door
verwachting
alleen zijn
wil zeggen:
ik ben
de brug naar buiten
kent dan geen stutten
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen
Schrijver: julius dreyfsandt, 16 maart 2009
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid