inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.327):

Vleugel

Toen op haar bleekgekleurde vleugel toch
zijn diepe winterbloesems bleven bloeien
keek zij door het vale raam en zocht
het lente-erf af of hij kwam. En witter dan

die stille en rijpe schemering in hem aldoor,
in haar en half april zo kon het nieuwe moe-
geworden prille licht niet zijn. Zij dacht: ik
moet niet spelen want de woorden van zijn

motor lopen dof. Sylvia Schrijen, 14/04/'03

Schrijver: Sylvia Schrijen, 14 april 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

3.4 met 25 stemmen aantal keer bekeken 755

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Sylvia Schrijen, 21 jaar geleden
Lees dan a.u.b. nog even beter de voorafgaande regels door: die laatste twee zijn zeker niet veel harder.
marie, 21 jaar geleden
Mooi gedicht: u brengt me in een zachte sfeer. Alleen de twee laatste twee verzen vind ik hard!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)