Alle inzendingen over arm om schouder

Hier wordt de stilte hoorbaar het kraken van takken de bovenste laag van de sneeuw We hebben thermopakken aan adem verandert in ijsdamp we hebben ons verstopt zijn onherkenbaar jij in het blauw ik in het rood Zelfs mijn arm ligt onwennig om jouw nek en schouder heen als jouw handschoen op mijn heup…

Ze staan als schimmen in de wind te wachten De Koningin en de premier met plu ‘Waar blijft de president nou nondeju’ Zo lezen wij eenvoudig hun gedachten Bush komt, klopt op de koninklijke schouder En Beatrix toont weer een stukje ouder…

Geen tegenstander wordt beschaafd gespaard. Vrij trappen tegen kuiten, knieën, schenen, achillespezen, enkels, bovenbenen. Een sussend woord, hooguit een gele kaart. Maar iemand bijten?? Tjee…wat denkt-ie wel! Wég met zo’n vent! Vier maanden buitenspel!…

Een paar, een stel, een koppeltje of niet? De Telegraaf spreekt vragend van een setje Ze delen al de tafel (en het bedje?) Men wéét het niet exáct: een groot verdriet Gelukkig zijn er absoluut geen zaken Waarover ’t land zich écht druk hoeft te maken…

Zacht, je lach je rug is zacht je schouder even aangeraakt mijn voeten raken hard hout aan ik pas niet in je bed mijn arm om jouw zachte middel jouw zachte hoofd onder mijn kin zeg maar niks en doe maar niets probeer zo zacht te blijven, lig en ik zal je voorzichtig bewaren…

Een arm om je schouder Wij, zij aan zij. Weken en dagen Maanden en jaren, Zelfs eeuwen Draag ik jou in mijn hart.…

Ik leefde in gedachten met haar mee en sloeg mijn armen om haar schouder. Het miezerde. Het werd al kouder. "Hier ligt mijn kind. Hij rust'in vree". Zachtjes weende ze aan het graf om hem, om wie ze zoveel gaf.…

Langs maanden rent zij voorbij de tijd waar later haar ademloos inhaalt zijn schaduw plots verschenen onder de lantaarnpaal vlakbij die ene blauwe luifel waagt verward slaat zij beide armen om haar schouders verweren helpt niet de laatste run is wankel het ijs smelt…

Ouder worden is niet erg ook al zie je er tegen op als een berg weer een rimpel er bij de zoveelste op een rij allemaal grijze haren dat komt zo met de jaren het is voor mij geen hinder een walletje meer of minder ouder worden heeft ook zijn charme op je schouders rust een paar armen en je zegt tegen elkaar hopelijk mogen wij samen nog een…

Handje vasthouden,'s nachts jouw arm om mijn schouder Ik bemin je, dieper en oprechter, al worden we ouder.…

op een plek waar we één zijn spreekt het hart het sterkst tot zachte, open ogen een arm rond gebogen schouders ontspant je, totdat pijn door voeten heen de aarde raakt zoiets maakt je blij en in dat grote lijf van mij bloeit hoop als nooit te voren…

De Turkse invloed in ons land is groot We nemen argeloos zomaar een hap van lams-of schapenvlees: kebab Doe dat niet meer, eet toch een varkenspoot! O Nederlanders, word toch eind’lijk wakker Ik zag al halve maantjes bij de bakker!…

kom maar, zeg je je armen open de lucht die nog siddert de donder weerkaatst de galmende verwijten de nacht der gewoonte maakt zwak en gewillig op je schouder rust reeds lang een ander hoofd toch hunkert herinnering het vrijen intens nog eenmaal die koorts ranzig en bitter smaakt verlopen liefde…

ergens heb ik het altijd geweten dat jij er was staarde ik in een spiegel zag ik je wegkijken je reflectie in een plas verkringelde een ruit in een winkelstraat bestoftte jouw gelaat maar naast mijn schaduw zag ik de jouwe je legde je arm om mijn schouders en ik voelde je fluisteren "vergeet niet Drieankerbaai laat mijn golven spelen…

hij schuifelde zonder houvast geruisloos want de stoep was nat zijn armen onbeweeglijk in een lange regenjas handen in de zak zijn haar grijs artistiek en op de schouders zo kruiste ik zijn pad een trotse kop met felle blauwe ogen een scherpe neus mediteraan gebogen hij lachtte zon en jeugdigheid de regen maakte in zijn…

Straks raak ik jou ~ als ik je schouders heb gestreeld, gekust, aanbeden, je buik, je borst, je hals, je benen, je haar en de vlekjes om je armen, jij mij - zoals je zo vaak iedere keer ietsje anders datzelfde op kan roepen, de vorm van elke borst, heup, bil omringt, mijn lippen - nog net kunnen zeggen - ~ kwijt ~…

Hier liggen we op het nog warme gras omhoog te staren er vallen zóveel sterren het is alsof het donker de aarde in een hand houdt om wanhopig in de sintels van je hart te blazen ik strek mijn vlammende armen naar je uit teneinde het ijs van je schouders te doen smelten maar zelfs met vereende krachten krijgen de nacht en ik…

De zomertuin maakt zich met mij op voor maan bij nacht Bloemen sluiten zich als vensters Geur van gras pas gemaaid Ons kleinkind hebben we uitgezwaaid hoort thuis in de armen van haar ouders Verwacht stilletjes jouw handen op m´n oude schouders Je heft ´t glas vol zwijgen van betekenis.…

Als ze verdrietig zijn dan valt dat soms niet mee en dan is een arm om je schouders vaak heel fijn. Herinneringen met gevoelens en momenten die zijn geweest kun je koesteren, je hele leven lang.…

Vrouwen zorgen voor geluk en voor gezelligheid Ze kunnen ook veel lachen om de onbeholpenheid, het schuchterige, nuchterige van mannen Vrouwen zijn als bloemen Zij redden mannen door hen hun redders te noemen De sterke arm, schouder, hand, uitvinders van de apparaten, stofzuigers, wasmachines, leidingen Zonder mannen zouden ze niet zo kunnen…

geslagen om elkaars schouder.…

een schouder om uit te huilen een arm van omhelzing een knuffel van troost ach had ik dit maar dan was ik er mee klaar. eens komt er een dag dat sommige mij wel zien staan dan ben ik blij en kan ik er tegen aan.…

En is het ijs gesmolten, Geef me dan je schouder of je warme arm...…

Maar dan opeens glijdt zacht en warm om je schouders heen een arm die je troost biedt en voelen doet dat je toch ook weer verder moet. Heel langzaam kruip je dan uit dat dal en weet dat de tijd ook deze wonden helen zal.…

de wereld staat droog ondanks het stijgende water met een sahara vol onderhuidse emoties gespannen als boog wie schiet het eerst raakt en maakt contact met de ander ogen en handen die feilloos gevoelens ontvangen reageren op wat zij ontberen een arm om de schouder woorden als koele bron in een vruchtbare oase zonder zon…

de hand door je haar de mist in je ogen alsof je het wist maar niet kon geloven je hals is zo zacht in zijn neiging naar schouders je armen zijn kracht mijn hand langs je kin omhoog naar je lippen het bloeiende rood geloken als wijn om even te nippen je neus is gewelfd in de boog naar je ogen je wimpers gekruld uit het zicht ik…

ik zit veilig op de schouders hoog boven aarde verheven zo kan ik met mijn armen reiken naar verleden en toekomende tijd, samengebonden als korenschoven in eeuwigheid alle bomen zwijgen in koor vergroeid met bekend terrein ik had nog kruimels neergelegd die allemaal verdwenen zijn misschien ben ik verdwaald of waren de vogels me…

hand door je haar de mist in je ogen alsof je het wist maar niet kon geloven je hals is zo zacht in haar neigen naar schouders je armen zijn kracht mijn hand langs je kin omhoog naar je lippen het bloeiende rood geloken als wijn om even te nippen je neus is gewelfd in de boog naar je ogen wimpers gekruld uit het zicht ik ga…

Zachte lippen rusten op elkaar, al liggend in m’n armen op je zij, zo diep verzonken lig je daar en vult een hart - een leegte van mij. Starend naar één moment van jou, dwalend in gedachten naar heel veraf, wetend dat ik zoveel van je hou, tel ik de nachten zonder jou weer af.…

Ik zie jou staan In de leegte Wankel In jouw wereld Achter glas In de kist Die je bouwde Van je angsten In de stilte Sta je vast En je zwijgt in alle talen of je woorden zijn gedempt Jij ziet niet mijn tranen Ik hoor niet jouw stem... Laat me weten, wie je bent. Ik zie jou staan In de stilte Steunend Op de kilte Van het…