81 resultaten.
Fernando de Noronha
poëzie
5.0 met 2 stemmen
522 Nooit heb ik in de neevlen van het Noorden -
Die winters dempen weiden, sloten dicht,
Waarin wanhopige boeren zich vermoorden,
Door Godsdienst en Geweten streng gericht -
Bevroed dat er een land van zonneschijn,
Waar ook de dorste rots bloei moet ontvangen,
Zo godvergeten desolaat kon zijn
Dat het naar 't land der wolken doet verlangen…
ik ga gebeden kraken
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
554 spel
metrum joeg de lezers
met explosies door de hel
strofen scherpten zich
aan glas, gebroken
rond een muf verleden
alliteraties groeven
gaten voor het graf van
zinnen die zijn overleden
omdat niemand om ze gaf
hoofden stil, gespitste oren
de koets was al verloren
de paarden zijn gemend
bagage is ons niet gekend
hoeven trappen desolaat…
Feuillemorte rood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
52 daar hebben wij het minste
noch geringst vermoeden van
raken wij het leeslint bijster
van de paddenstoelensporen landen wij op zwarte sintels,
ondergrond der 's herenwegen
spartelen al stribbelend
in sluimer van het slinkend schijnsel
in het een na laatst kwartier
van onze metgezellin maan
schimmig in halfduister
landschap, desolaat…
de kadans der duizenden
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
569 sponning
in een roes ongeremd mee te marcheren
beginnen mijn benen onbedaarlijk te trillen
vurig gegrepen door die vreemde kadans
vertrappelen onbeheerst mijn gekoesterde rust
tot ik eindelijk het verzet moe soldatesk vertrek
sluit ik me aan bij duizenden zwijgende mannen
starre blik pal vooruit zijn ze ziende blind
besef ik vol afgrijzen in desolate…
Jongeling
gedicht
3.0 met 6 stemmen
12.245 Auto’s kunnen rijden in een waas van weemoed
naar de duinen naar het feest
met het meisje dat mee moet
naar de villa waar je al eerder bent geweest
naar het feest dat woedt
van de zon die ondergaat
tot de zon die opkomt als je naar bed gaat
met het meisje dat mee moet
en dat drankzuchtig en desolaat op de piano staat
huilend van liefde die…
Geur glipt weg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
173 Hij voelt alleen nog maar de adrenaline en het desolate kille landschap in zijn hart.
Hij verloor zijn geliefde zielsverwant.
Haar vertrouwde geur deint langzaam weg uit het huis. Hun huis.
Er mag geen vleugje aroma ontsnappen. Niemand of niks mag dit heiligdom nog betreden en bezoedelen.
Hij stopt met timmeren.…
Navel staren?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
21 De
voortekenen van morgen worden
niet bepaald om de planeten te
doorgronden, voordat we eigen
grond in desolate toestand verlaten, een
etnologische missie naar onze innerlijke
zelf, om de herkomst te verklaren.…
Gaia's taiga
netgedicht
2.5 met 10 stemmen
60 miljardenvoudige neuronen
in de spermatozoïdenrijke tussenwervelschijven der gigantomammo's, in het mineralenrijk der algen
in ongenaakbare toppen der onbegaanbare andes aeonenlang onontdekt zich schuilhoudend als avatargelijke nonfrozen targets
voortijlend in een metabletische ondefinieerbare voortdurend de solarische humanoïdetijd vooruitsnellende desolate…
vakantie is voor thuisblijvers
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen
1.439 vakantie is ongevraagd asociaal uithuizig zijn
gangers zweten poriën die niemand kennen wil
vrouwen klagen slappe billen borsten vettig dril
kinderen dreinen hun files zuig’rig verveeld venijn
met het autootje rijden ze op elkander tegen
bunzings geiten de radio staat knalhard aan
gore wc’s als eindeloze rijen desolaat verder gaan
zuchtend…
zonneleen 14 en 15
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
730 absconditus (de verborgene)
begeerte heeft mij aangeraakt
weerbarstig desolaat gemaakt
men zoekt de duinen af de dalen
wordt ooit dit monnikswerk gestaakt?…
Slobberwijn
netgedicht
4.8 met 16 stemmen
222 liggen te huilen onder regenlaarzen
achtergelaten in de hal;
Hij betreedt regels der heimwee
denkt weer aan gebeurtenissen
in geloof van eigen ongelijk
voelt telkens innerlijke pijn
het is hier ook niet veilig meer
onschuld uitgehongerd op straat
illustere zombies, dansende kinderen
onwetend in nieuwsgierigheid
huisdieren al even desolaat…
kruispunt
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
285 Licht vertraagt
het landschap stokt
in een verstild kader
het kruispunt vult de ruimte
het asfalt trilt onder wat hitte
de akkers slaan bruin uit
warmte draagt zingend nog wat wind weg
de voetganger
van achter het kader genomen
stopt in dit desolate plaatje
het kruis slaat
een zucht van verlichting
haar bestemming is die
van smal…
Veluwemastodont (Radio Kootwijk)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
75 Op de desolate vlakte van het Kootwijkerzand,
lijkt het gebouw wel een kazerne, dicht bij het strand.
Kosten noch moeite werden gespaard,
voor verbindingen die nu al lang zijn verjaard.
De Kathedraal is ingehaald door satelleliet en techniek
en wordt nu voornamelijk gebruikt voor en door het publiek.…
BALLADE VAN HET AFDRUIPREKJE
netgedicht
3.9 met 20 stemmen
2.333 Prins Dreft, verlos mij uit dit zinloos lijden,
al dat gezever maakt mij desolaat.
Vertel mij, om die ruzies te vermijden:
wie zorgt voor ‘t afdruiprekje bij de vaat ?…
Pluk de dag met een lach
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
994 Kijk naar het groen, naar de natuur
het barst van leven en van vuur
wat zou de aarde 'zonder' doen
een desolaat dorre woestijn.
Hoe schoon de kreten van een kind
dat aan z'n levensloop begint
hoe schoon de eed van 't jonge paar
dat slechts wil leven bij elkaar.…
te oud
netgedicht
4.5 met 16 stemmen
834 ontworteld woud van een geketend
lichaam, jaagt de gekooide ziel bezeten
prooi en late lusten na
schemer, gefilterd door de meeldauw der vermolmde
bomen plooit okeren weemoed over het aloude land
een fulpen lijkwade drapeert de naderende zonnewende, onthult tempeest over de geschonden wildernis
uitgeput
balt de gewonde ziel zich nu tesamen in een desolate…
nocturne
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
105 De pokkelige schijf heerst iel
over de desolate vlakte
waar tussen varens en wat schriel gewas
verdoken leven huivert
om wat komen moet.
Want als de volle maan het goddelijke oog versluiert
ontwaakt het oude bloed
en splijt de wig der waanzin
het broze breukvlak tussen mens en beest.…
Evocatief
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
244 Ach ja, dat was een feeks, zonder meer
Voor jou, Suzanna, leed ik nog het meest
daar je me ontrouw bent geweest
En jij Theresa, was zo mooi
dat je mij volledig hebt berooid
Door jou, Anne, kwam het dat
ik Liliane plots vergat
Anja, 'k was desolaat van jou
maar je liet me in de kou
Angéle, jij was zo belle
ik wou je welle, maar jij mij…
Babylonische Almanak
netgedicht
1.2 met 4 stemmen
69 Of was dit alles slechts een cryptische omweg, een sluipweg naar de Zijdeglansroute door weidse desolate, onverklaarbaar verlaten vlakten der verschroeide aarde tussen het Tweestromenland en China?…
Dorothea's doldwaze Dordtse dagen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
409 De Duitse D-trein denderde Dordtwaarts door de desolate Drechtstreek. Daar dropte de degelijke dubbeldekker de Dortmundse diëtiste Dorothea. Dordrecht! Drie doldwaze dagen doorleefde de doortastende dikke Duitse dame daar. Die deden Dorothea denken dat Dorothea droomde!
Dolhuis, Drievriendenhof, Dordtevaer. Daarna Drierivierenpunt.…
Het Duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
132 Hun dode vlees en beenderen kregen geen graf;
Mageren verslonden de mageren,
Zelfs honden vielen hun meesters aan, behalve één:
Hij bleef trouw aan 't dode lichaam, en joeg
De beesten en uitgehongerde mannen weg,
Tot uitputting hen bedwong of ze dood
Neervielen; Zelf zocht hij geen voedsel,
Maar na een ellendig en herhaald gekreun,
En een desolate…