260 resultaten.
Springtij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 205 De zee kookt,
ik heb het zelf gezien
ver weg aan de einder
gloeit een oranjerode bron
die bruisende schuimkopjes
verwarmt totaan branding
eindelijk weer hot-nieuws
onder de zon.
Eerst een teen, dan
een been voorzichtig,
er zijn muistromingen
en kolken, half in de warme zee
half tussen de groene wolken…
e-matching
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 521 Er gloeit een warme lach
door dit koele licht
van het venster waarin ik zoek
naar jouw aanwezigheid.
Jij laat je kennen door je handen,
weet hoe jij beelden achterlaat,
je mond, je huid, een ademtocht
waar ik van ver naar kijk.…
Ik wou zo rustig zijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 In mijn binnenst stampen beesten
Samen met het ontluisterd licht
Ik heb mezelf van nog geen ding bevrijd
Ik zie het verre water blinken
Het gras gloeit op dooft uit is donker
Er is geen einde en geen begin aan deze nacht
O hand schrijf door totdat de vingers zijn verbrand
Ik heb geen lichaam en geen zwaarte meer
Ik wou zo rustig zijn en…
Zielsverwanten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 70 Vol verwachting een blik terug
Een vonk van herkenning
Het hart gloeit
Het voelt goed
Het is goed
Zielsverwanten die mekaar
Hebben teruggevonden
Laat je nooit meer gaan
Want ik weet hoe je bent
Wanneer mijn handen je blindelings herkennen
Jouw handen de mijne
Ik ben van jou, jij de mijne…
Vurig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 538 Je slank contour glanst als albast
in schijnsel van de open haard
zo puur
stil…
roerloos
vol verwachting lijkt het wel
ik aarzel een moment
maar strijk dan toch behoedzaam
warmte in het wachten
en kijk geboeid hoe magisch vuur
je zacht tot smelten gloeit
voor ik geknield het hoofd buig
en mijn handen samenvouw
voor jou……
Je draait het mes
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 358 ik zie je gaan
in koelte van
de plastic luchten
de glamour van
de wereld heb je aan
gloeit in diepe zuchten
je ogen dood
je ronde vormen groot
in vrouwenjaloezie
je kwetsbaarheid
is niet gespaard
je tederheid bewapend
trapt de wereld
met je grote angst
je kleine hart eist leven
en draait het mes
met je verstand
wie zal…
geluiden praten ongewoon
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.521 adem hijgt
in droge dorst
verslikken giert
in boventoon
koorts spookt
in gedachten
geluiden
praten ongewoon
lippen breken
fluisteren woorden
die verijlen
in de nacht
ogen dwalen
zoeken liefde
voelen dat de
handen zijn gevat
rood gloeit nu nog
ongebroken, maar
stilte heeft in rust
de genezing al besproken…
Valentijntje
gedicht
3.0 met 861 stemmen 70.367 ik zie twinkel in de lichtjes
die glinsteren in jouw nacht
tussen de sterren van de hemel
wijl de maan nog op mij wacht
ik hoor de tinkel in het klater
van het water dat er stroomt
langs de keien in het zand
wijl de kater van jou droomt
ik voel ge-tintel in mijn hart
van het bloed dat er gloeit
ook het kloppen van mijn aderen
omdat jij…
UFO
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 240 Het woud verlaten
somber, ineens gekraak
mijn hond gromt
een hoge zoemend, fluitende dreun
de lucht gloeit
de aarde schroeit
stokstijf en trillend
verschuil ik mij
doodsbang
geschokt belevend
landend snel secuur
ze stappen uit
naderen mij
raken mij aan
knuffelen mijn hond
gebarentaal
er is begrip
meegegaan
nooit weergekeerd…
Grijpt gij 't wel, zo is 't maar spel
poëzie
3.0 met 2 stemmen 4.381 Tast waar het ligt en gloeit
gij zult het laten vallen,
Tast waar het niet en brandt
zo is het om te mallen.
De liefde, zoete jeugd!
is "ik en weet niet wat".
Zij dient of dient u niet,
naar dat zij wordt gevat.…
Grijpt gij 't wel, zo is 't maar spel
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.571 Tast waar het ligt en gloeit
gij zult het laten vallen,
Tast waar het niet en brandt
zo is het om te mallen.
De liefde, zoete jeugd!
is "ik en weet niet wat".
Zij dient of dient u niet,
naar dat zij wordt gevat.…
opklaring?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 halverwege valt de ochtend in
het slot van de middag, gloeit
het kind nog na in volwassen tooi
voelen handen een koude keel
dooit het aan een gesloten hemel
waar alleen druppels zwaar genoeg zijn
schaduw zonder zon, lang genoeg
om te overleven, alles gezegd hebbende
blijft de geest tegenwoordig
totdat tegendeel gemeengoed is…
(i) Vervagend vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Een berk gloeit na in de sleetse dag,
een eik hult zich al in het donker
van de nieuw geboren nacht,
terwijl laag boven me een maansikkel
wolken oogst –
liminal
eng
in de hoek
wacht de grens:
hoe zal die vallen,
uit of aan?…
Vervagend vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Een berk gloeit na in de sleetse dag,
een eik hult zich al in het donker
van de nieuw geboren nacht,
terwijl laag boven me een maansikkel
wolken oogst –
liminal
eng
in de hoek
wacht de grens:
hoe zal die vallen,
uit of aan?…
De Zon komt terug
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 484 ik
De zon zien ondergaan
Gloeiend purper in omarming
Brandend rood in zwarte zee
Giftige wolk over boze bergen
Pluimen opgeblazen in oranje
Gouden golven in verdwijnpunt
Vage nevels in het niets
Ontsluiting van de horizon
Een sinaasappel in een sleuf
Daar gaat het licht tenonder
Kleuren vervloeien tot de nacht
De laatste lichtstraal gloeit…
Golflengte
netgedicht
3.0 met 127 stemmen 106.000 Tussen u en mij
Zeedistel en zeekraal
een lege plek voor ons
warm zand en de zon
die ter kimme gaat
rood gloeit en uitdooft
Ver, ver van ons
stemmen verstrooid
op de wind
Een hond blaft
en boven ons
muziek als een lied
Hier is de cirkel rond
het lichaam veilig
achtergelaten
Hier bestaan wij
hebben niets
rollen af en aan
vloeien…
de traagheid van dit uur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 416 en in de traagheid van dit uur
het weten dat het licht zal winnen;
de kleine glimlach naar de rozen,
het diep besef dat alles gloeit
en dat geen leed ons klein kan krijgen
en laat ons verder dan maar zwijgen.…
Goudkust
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 434 Onder de felle, wrede zon
gloeit vonkenspattend
oogverblindend gouden graan
tot aan de lage einder
De strakke lucht van Pruisisch blauw
staat als een reuzenstolp
over de zee van blinkend koren
dat rijst en daalt op windgetij
Zoals in Pharao's tijd
wijkt het uiteen, een diepe voor
Wij gaan er goudbestoven door
uitbundig roepend: Dag…
sprakeloze woorden van de wind
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.664 de zon gloeit na
verstrooit haar licht
onder slapende bomen
geluk van een sterfgezicht
waar ik te dromen sta
daar dwarrel jij noodlottig neer
de maan zal straks weer komen
als wachter van de nacht
ik hoor de bomen ruisen
adem diep je levenszin
sprakeloze woorden van de wind
ik wil nog even bruisen
jouw glimlach lijst ik in…
groot in vrouwenjaloezie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 335 ik zie je gaan
in koelte van
de plastic luchten
glamour van
de wereld heb je aan
gloeit in diepe zuchten
haren rood
je ronde vormen groot
in vrouwenjaloezie
je kwetsbaarheid
is niet gespaard
de tederheid bewapend
je trap de wereld
met je grote angst
jouw kleine hart eist leven
je draait het mes
met je verstand
wie zal…
weer thuis
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.491 weer thuis
na weken onderweg
ergens
tussen nooit
en ooit
weer thuis
voor wat
het waard is
een reis
voorgoed
gekoesterd
als herinnering
weer thuis
nog gloeit
de warmte
in mijn ziel
gelijk
de hartstocht
in mijn lijf
weer thuis
genietend van
doorleefde dagen
en toch
nog steeds
zo rusteloos
als toen
weer thuis
laat…
Ik wacht bij haar
gedicht
3.0 met 17 stemmen 8.330 Ik ontzeg mij elke scharnier,
ik leg vertraagd mijn wanten af
en schik gevallen beelden
tot de droogte van haar slaap
mij weer in hoeken zet
en zij van ver haar lenden draait
en schaduw maakt uit draad die gloeit.
----------------------------------------------
uit: '21 dichters voor de 21e eeuw', 2005.…
slaapbeeld.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 137 vol bewondering zal god
jou naar boven tillen, daar
waar de gloeilamp gloeit.-…
verbeelding
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Verbeelding
Tussen jou en mij
Verdampen de gesprekken tot
Zweverige sneeuwvlokken
In de roes van hebberige
Weetheid op zoek naar
Liefde
Beroeren onze gevoelens
Mond vol knetterzoenen
Al bereiken onze levens
Soms wat dwaalsporen
Toch zijn we in wezen verbonden
Met het jij en ik zijn
En gloeit de verbeelding in onze
Verdoken harten…
Braziliaanse
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 780 Door het open raam het geluid
van de vallende regen
een ritme van druppels
op de bladeren dat rustig maakt
Was jij hier dan konden we
samen naakt een eindje stappen
weggaan en terugkomen met
grote spetters op de huid
Elkaar afdrogen en ontdekken
waar het in het lichaam gloeit
Jij blijft het meisje van Brazilië
het land waar jij van houdt…
Geloof bouwt vertrouwen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Geen feitelijkheid zal dit ooit
veranderen; in ieder hart gloeit
iets van een eigen vuur.…
De aarde schudt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 108 Een vermoeide god dooft het licht
in het zwart blaffen honden
Poseidon aardschudder van het eerste uur
jaagt ons naar de ijskoude nacht
Nu de ene steen tot de laatste
van de andere valt
gloeit onze huid van angst
de mensen van de dag verdwijnen
Waar komen we vandaan?
Is er wel een vroeger geweest?…
Focus
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 663 In de buik gloeit er iets
een koorts, een verwachting
aarde wordt zacht ingeduwd
Lichaam veert terug
met binnenin herinnering
een stapel papier
Op het bovenste blad
staat mijn naam geschreven
Een halve eeuw
die zich met mij voedt
door mijn ogen kijkt
verlangt naar warmte van de zon
zin heeft om mee te komen
Perzisch te gaan eten
in de…
Het magische bos
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 391 Heel zachtjes
rinkelt een zilveren belletje
ik waak niet meer
ik slaap
op tenen sluip ik uit mijn bed
over zacht groen mos
tussen ruisende bomen
op zoek naar het lieflijke geluid
steeds dichterbij
gloeit een magisch licht
stralend en helder
beter in zicht
tot ik voor de spiegel sta
verbaasd kijk naar het beeld
het laat mij zien,…
Zich laven aan het licht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 316 Wie kan de klamme kou verwarmen tot
er weer vreugde gloeit onder de as?
Weemoed schrijft met loden letters
maar onvermoeibaar groeit verstaan.
Ons hart wil schoonheid drinken, zich
laven aan het licht en laten gaan.…