79 resultaten.
Zomertijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 Ik heb geen zin de klokken bij te zetten,
Want mensenlief, je blijft toch aan de gang.
Dat houdt wel in dat ik 5 maanden lang
Verschrikkelijk goed op moet blijven letten.
Ik ken mijzelf, en weet wel hoe dat gaat,
Vijf maanden lang kom ik één uur te laat.…
Respect
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 147 respect voor sommige baantjesjagers
en kletsmajoors in de 2e kamer
nee dus – ook niet
voor de veilingmeester die voor
de rijken der aarde een Rembrandt
Mondriaan of Banksy voor miljoenen
feilt met een klap van z’n hamer
maar respect
voor hen die hun lichaam
hebben laten knakken
soms door weer en wind
de grondwerkers de kabelleggers
de…
Vergeten
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 1.319 Ik keek op mijn horloge en zag
dat er al vijf uren verstreken waren
gezellig zei ze, zo'n uurtje is zo om
en ik zag haar gezicht opklaren.
Ze is zo verloren in haar denken
zit vaak zo stilletjes voor het raam
maar als ik haar gedag ga zeggen
weet ze gelukkig nog steeds mijn naam.…
Tijd
gedicht
3.0 met 15 stemmen 14.557 Een kind
een duur horloge mag, voor
het de tijd kan lezen.
Zullen we een eind gaan wandelen?
Waar naartoe?
Nergens naartoe. En dan terug
naar waar we begonnen.
----------------------------------
uit: 'Wuif de mussen uit', 2006.…
De wereld is van mij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 54 Ik loop
Eindeloos
Langs alles wat ooit was
Mijn horloge
Zie het nu pas
Wie schilderde er klokken
Zo de tijd
onzichtbaar
alsof hij stilstaat
Vraag het zaad
Hoe vruchten hetzelfde zijn
En kijk de plant aan
Zijn wortels weten
Zo heeft mens
Geleerd te kweken
Zon gaf eten
En plant kon staan
Tijd stilstond
Net als de maan
Trok…
Watou
gedicht
3.0 met 22 stemmen 11.062 Ik, die de zon als een gouden horloge las
en de grote ogen van Homerus geloofde
en verlangde uit te stijgen boven
dat dorp, de bossen van de wereld en mijn dood,
sta nu tussen de dichters, de opgewonden
standbeelden, nog een en al enkelvoud
in onze versteende kleren, nog helemaal koud
van drank ondanks de septemberochtend,
te poseren in…
Numeriek
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 4.340 1 tot en met 4, 10 en 14 werken op de kazerne
nummer 5 miste ik vandaag
hij maakte gisteren een overspannen indruk
nummer 6 geeft nooit voorrang, hij is onderwijzer
nummer 13 steekt vlak voor de auto's over
hij is een collega van nummer 7 van 't provinciehuis
8 en 9 gaan over de brug rechtsaf naar de timmerfabriek
Op nummer 5 zet ik mijn horloge…
De 11de provincie van België
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 provincies
Velen zijn door hun toestand getroffen
Weinigen komen even aankloppen
Toch vult men licht een ferme hoofdstad
vol lui met dak noch vooruitzicht
De gure wind der achterstelling
luwt niet achter pokdalige deuren
Sjofele huizen ontberen media
die ons achter dubbel glas opbeuren
Laatst beroofde men een baas naast zijn slee
van zijn horloge…
vreemd toch
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 950 Dat is toch gek, denkt de caféhouder om de
hoek en legt de krant neer, gaat dan door
met het schoon boenen van de tafels ,
zonder op z'n horloge te kijken, zonder
gedachte over de rivier die vlak achter
hem ligt, maar een lichte rilling gaat
door hem heen.…
Mijn vader leerde mij geen moer...(Hartenkreetbijlage van het te schrijven boek: 'Jouw ouders zijn de mijne niet' ter kennisgeving aan mijn dan nog
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 174 als ik gestorven ben; ik was totaal, totaal verbrouwereerd
10 jaar later sterft hij op mijn geboortedag, op zondag
met schroom vraag ik om het horloge, ik krijg het
maar moet het de volgende dag teruggeven, effe checken
na de begrafenis krijg ik het alsnog, het gouden horloge
ik leg het in een vitrine naast andere gouden dingen, want
ik…
- Totdat de tijd stil staat -
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 950 Tijd de projectie, een grote illusie, alle kansen wagen,
voordat het horloge compleet stil zal gaan staan.
Hongerige vuile wereld, grote draaimolen
vol levenslust, levenstijd gaat rustig stelt enorme vragen
totdat de tijdswijzer toe zal slaan en alle hoop wegvaagt,
Stil dus dan mensenleven totdat de tijd jou wenken gaat.…
Geen frambozen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 484 Jij gaf het voorbeeld
en drukte jouw horloge in het zand.
We zouden nooit verlaten leven.
Niet van diep begrip of tweemaal.
We zouden over beekjes praten
en wilde bloemen.
Geuren naar overal en herinneringen brengen
naar warme stemmen in de ochtend.
Ons schrijven zou het reizen zijn, rijzen
tussen het sandel en het frambozenhout.…
Mijn biologische klok?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 30 Uit een tijd dat mijn horloge
nog opgewonden werd net als
mijn biologische klok die
analoog wat achter liep en
na iedere kus, waar een hele
klus aan vooraf ging, discrepantie
van beide weder helften, innerlijke
psyche van man en vrouw, verbonden
animus als buiten-categorie in vaardigheid
van fysiek en tederheid, met of zonder
deelbaarheid…
VERDORDE BLADEREN
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 199 Ze was een prachtige dame, een schoonheid
die zich horizontaal .. staande moest houden
Van haar onschuld nam ze al eerder afscheid
haar vriend gaf haar een horloge een gouden
Ze hield van wandelen derhalve tippelde zij;
zo lokte ze vele mannen in haar heerlijke net
Die verlangden warempel een kus op hun dij
waarna ze liefde zochten met de…
Duel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 118 De zon scheen op de afgesproken plaats,
zo vertelde het horloge in mijn rechterhand,
ik spuwde een laatste rochel pruimtabak
bij wijze van waarschuwing naar de overkant,
mijn ogen schreeuwden het uit van angst,
toen ik van bittere woede de trekker ontstak.…
Wetterskipdyk
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 316 oe sa krekt,
hoefolle tiid ferlern is en foarby,
sûnder dat se eat sjoen hawwen,
fan de wrâld om har hinne
Vertaling:
twee in het blauw geklede joggers
joggen met hun hoofden naar de harde wind gekeerd
vroeg langs de Wetterskipdyk,
de grijze wolken in de lucht
liggen als een winterkleed
over dit voedzame, groene land
ze kijken op hun horloge…
Spuiten of Slikken
netgedicht
2.0 met 52 stemmen 2.862 Waar zijn ze gebleven, de helden van weleer
Zoetemelk, Coppi, Merckx, Janssen, Anquetil
Wim van Est, wiens Pontiac horloge bleef lopen
Zelfs toen ie zeventig meter diep het ravijn in viel
Tegenwoordig lijkt niet te vermijden dat de Tour
Die beheerst wordt door wetenschap en oortjes
Niet gewonnen wordt op brood en bananen
Maar alleen nog op…
De eenzame schilder
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 192 reumatische handen
wanhoop staat altijd
voor hem klaar
als bron van inspiratie
vallen de lijken
per dozijn uit de kast
op canvas kan je alles
tot leven krijgen
zelfs de vele gezichten van de dood
of de grimaskoppen die hij zich
uit de psychiatrie en de kerk
weet te herinneren, hij schildert ze onkundig
uit losse pols zonder horloge…
DE ZELFMOORDENAAR
poëzie
4.0 met 97 stemmen 10.638 Zijn horloge stond stil,
En één glas van zijn bril
Was kapot en het ander beslagen.
Op de rand van een zak
Van zijn vest zat een slak,
Een erg slijmrige slak, stil te knagen.
In een wip was de lust
Om te vrijen geblust
Bij het paar. Zelfs geen woord dorst het te spreken.…