Alle inzendingen over houding geven en ima

Een man draagt zichzelf door de dag, de handen tot kommen, ze testen de adem, die is er, alsook zijn papieren, die liggen op stapels, dringend en dun. Op steigers die uitzicht schoonwassen, ruit spiegelt ruit ruit, daartussen de pluisjes, de mussen, een lijstje te licht om te landen, waarop wat onthouden moest ooit. Op avonden, luiken gesloten…

Wanneer je in slaap valt, je hardgekookte lichaam nog op pijnlijke prikkels reageert, van houding verandert, wanneer je halsbrekende rechterarm te lang onder mijn hoofdkussen gekneld zit, slaap ik, Type-3-communicatie verstoord.…

- Voor Jan Fabre - Het is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt als je uit de kom van je beide handen hebt willen drinken: je beide handen. Geuren lanterfanten door de tuin. Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar in mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig. Hoe is dit liggen? Zoals je een cognac…

ben ik mijn eigen staat van zijn of sta ik terzijde, geïmproviseerd tussen ons, in een staat van semi-bevinden of onderbestaan het is opmerkelijk hoe we hier nu al een tijdje verwijlen het water stroomt al die tijd door de rivier, streelt de stenen en schampt de oever in de uiterwaarden van onze huid gaan we voor honderd procent…

Zijn hals tussen opgetrokken vleugels Een slordige S, In treurende houding Staat de reiger Vóór zijn stervend ontbijt. ----------------------------------- uit: 'gedichten 1954-1983', 1984.…

De moeder met haar gedode kind in haar handen Het bloed is al opgedroogd De tranen zijn al in de gootstenen gedropen De wonden zijn veranderd in korsten En het verdriet is verdwenen Gretig staar ik naar de TV Naar het bebloede circus dat zich afspeelt in de geluiden om mij heen. Naar de lichten die rood dik water verspillen en verdelen…

De houding van een man Maar breekbaar als een kleine jongen Toch serieus en volwassen Weet hij met kinderlijk gemak En telkens lachende pretoogjes Mijn ogen verlegen te sluiten…

Mijn erbarmen, ja dat kun je in de houding lezen. Mijn erbarmen spreekt niet alleen in woorden... mijn erbarmen dat kun je voelen: dat zal jóu ook verwarmen!…

" - Max(ima) - 28 april 2024…

Het was niet... precies altijd wat ik moest doen maar toch deed ik het. Het was niet... altijd duidelijk edoch, het werd helder, steeds helderder. Ik wist nooit alleen te zijn in dit spel, ook al was er een sterk gevoel van menselijke eenzaamheid. Ik wist, dat er immer een vangnet zijn zal... Het was niet... altijd de manier waarop ik…

en door hun houding ons te provoceren, Laat de jeugd zich zomaar koeionneren door groepen jongelui in Lonsdale-kleren?…

En haar bek in zijn bek in houding - in dekking. Ze rillen van de kick.…

Met opgevouwen houding en dichte ogen haalde hij de krant.…

ik mat mij een houding in de schemering van mijn schaduw om te kunnen blijven bestaan dus kom en vertel mij van leugens of zwijg mij door de stilte heen maar laat mij eindelijk weer mens zijn en ontdoe mij van deze waan…

bij je weg strijkt het avondrood beduusd onze plooiende verhalen langs een peinzend landschap ontwaken onaffe dromen zij wagen het uit te komen op de meest innige houding voor de nacht…

Ook barbiepoppen worden inclusief Ze zijn er al in genders en in kleuren Toch hebben de Chinezen wat te zeuren Daar zorgt die pop voor heel wat ongerief Mattel toont een beperkt gezichtsvermogen In China geeft die houding scheve ogen…

Ik haat deze wereld Die geen wens nog uit doet komen Die harde maatschappij Zij vergiftigt al mijn dromen Ik gruwel van de mensen Die zichzelf zo mooi zien staan Die vrienden selecteren Op een koophuis en een baan Ik kan niets meer waarderen Zie de fouten die er zijn Irriteer mij aan een houding Ook al is die nog zo klein Verbrand…

Het lijkt alsof alles denkbeeldig fantastisch en illusionair rondom mij is, integendeel (on)verwacht en werkelijk worden gedeeld Het is onze natuur in uniciteit en verbondenheid waarbij zij telkens haar ziel blootlegt met breek- en kwetsbare slagen maar vooralsnog het mooiste cadeau om te geven en ontvangen.…

nog immer in stramme houding aanschouw ik verbaasd deze wereld door mij zo eenvoudig veroverd alleen ’s nachts even uit de plooi na die dagelijkse westerse hectiek op de plaats rust in donker assen niemand die het ziet…

De Hollandse regering kan wel roepen Van dat haar houding stoer en strijdbaar is Nu oorlog welhaast onvermijdbaar is Maar toch stuurt men geen Nederlandse troepen (Tot opluchting van ene S. Hoessein Die anders vast zijn land ontvlucht zou zijn)…

Ons land blijkt heel wat doemdenkers te tellen Die min of meer een ondergang voorspellen Een houding die ik liever niet betracht Al kan ik wèl voorspellen: komend jaar Geef ik de eerste maand geen commentaar…

Stram als een ceder en dat is geen goede houding omwille de vrede!…

had zeker geholpen eigen benadering en contacten leggen wat zouden de kinderen hiervan zeggen overdoen dat kan niet meer dat doet nu heel erg zeer veel zou ik er voor over hebben, ook voor willen geven om als het kon weer in hun nabijheid te leven ik zou het zeker anders doen en aandacht geven mijn koers werd anders en het roer ging om wat…

Toch ben ik in leven gebleven ook al drukte jij mij naar beneden, want ik wist: het geluk komt toe aan wie heeft geleden.…

ik zie het gebeuren kan het niet stoppen niet zonder verwijdering niet zonder verlies het zit al te diep het is al gegroeid en ik zie het aan met lede ogen je zegt dat je het niet weet maar ik lees in je houding dat je probeert te liegen om mij te sparen ja, je ontkent het maar ik ken je -gelukkig- te goed…

Ze zit daar en staart, handen in haar schoot, ze wil niks, ze wil niets maar toch is 't net alsof ze met die houding zegt: Help me nou!…

Daar sta je dan Grijnzend Die blik - Jouw ogen echter Spreken De waarheid Tonen onzekerheid Huiveren van angst - Jouw houding Veinst ruggengraat Innerlijke kracht - Maar… - In geest en gemoed Een stakker Een stumper - Sukkelaar…

Een prinselijke houding was mij wel gegeven en 'k maakte ondertussen heel wat leven - als zoon van God was ik een Heer van stand. En toen mijn laatste pose was gedaan riep men: de Heer is waarlijk opgestaan.…

Zo’n houding noemen wij stronteigenwijs.…

Den Haag lang geleden mijn opa en zijn zonen in karakteriserende houding begeven zich in een nat beregende straat naar een voor mij onbekende bestemming een sfeervol plaatje van weleer dat zich zo fraai leende voor een lijstje zodat het nog jaren meeging…