10094 resultaten.
Iravrees met Bushshit
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 403 1000 bommen en granaten
vliegen in het rond
vele dode soldaten liggen
op de grond
liggen kinderlijken
1000 schreeuwen en gillen
zijn gevangen in mijn oor
Mensen die andere mensen villen
Is dat
Wat ik hoor
Is doodsangst
Er is nooit een winnaar
In oorlog sta je ook nooit quitte
Ik kan niet meer tegen
Wat ik zie
Is immens veel verdriet…
Zachte hardheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 486 Immense groeven trekken over haar gezicht
Uitgesleten door tranen
Als water dat zich door rotsen
Een weg kan banen
Zo zacht zo mooi
Maar toch zo hard…
Geen verdriet meer .....
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.081 zee waar verdriet
levenloos achterblijft in de belofte
van een golvende toekomst,
de laatste traan wordt zacht weggekust...…
De treurnis is gestorven
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 3.245 Kon ik nog maar zeggen
En het proberen het uit te leggen
Het heeft me immens veel pijn gedaan
Onbegrijpelijk en ontdaan
Het zien sterven.....
Van eens een sociaal begane zwaan.…
Landing in Niemandsland
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 493 Loslaten wat en wie je eens zo lief had
al wat je eens, ooit, zo immens aanbad.
Liefde werd overwoekerd door tranen en verdriet
waardoor wanhoop het mooie niet meer ziet.
In een verleden zie je een romantische film voor ogen
dus toch, ogen logen, ogen bedrogen.…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Een Leven met verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Een Leven met verdriet
Wat ze je ook aandoen
Doe dat bij een ander niet
Een Leven met verdriet
Een Leven met pijn
Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn
In het leven zit het mee of tegen
Na de zon komt altijd regen
Er zijn vette en magere jaren
Een Leven met verdriet
Maar ooit daar moet je in geloven
Ligt er ook iets…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
bijvoeglijk of overtreffende trap
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 mag het schrijven met een immens aan woorden?…
Wie weet mag 't zeggen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 126 en zal alles als 'n puzzel
op z'n plaats vallen
en dan uiteindelijk omarmd
worden door immense liefde
die ik nu zo ontbeer…
Sehnsucht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 650 Hoe groot
kan een verlangen zijn
oeverloos
zoals een meer
vroeg in de ochtend
een solitaire meeuw
op de steiger
water
dat zou willen kabbelen
ware daar dat
immense verlangen niet…
Tackelen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 280 Het gehele elftal rust immens
op de benen van slechts één mens
die hakte zijn pootje verkeerd
heeft duidelijk nog niet geleerd
dat tackelen altijd fout is!…
Bevrijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 111 met zonlicht wast zij
haar manen in de rivier
die haar meevoert
stroomopwaarts naar
daar waar een immense
schoonheid zich
openbaart nu zonden
liggen begraven in een
te ondiepe waarheid…
Overgave
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 809 Er is een immens groot verschil
tussen overgave
aan een volledige levenstaak,
of toegeven aan kortstondige,
vluchtige en vooral oppervlakkige
verlangens, wensen en gedachtes.…
TRAGIEK VAN HET LEVEN
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 1.380 ontroostbaar verdriet
voor de nabestaanden
DE TRAGIEK VAN HET LEVEN
Het leven voelt als ziek
de dood als resultaat
door falend menselijk handelen
De dood is...…
Huilen en lachen dicht bijeen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 240 Die huilen niet, dus weg met dat verdriet.
Een ommekeer in ieders leven is;
het is een ieder gegeven tranen te vergieten
tot en met, grote mensen, bomen van kerels,
stoere meiden, of jij.
Gewoon jij, in het holst van de nacht,
inktzwart, doodstil
en een immense droefheid maakt
dat de tranensluis open gaat.…
Teken mijn ziel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 158 Teken mijn ziel
Met oogpotloden
Die hun kleur onttrekken
Aan de immense diepte
Gevuld met
Mijmeringen en dromen
Teken mijn ziel
Die ik zelf
Lang geleden
En voor eeuwig
Ben verloren…
Charlie en de zijnen!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 Je wordt pas
echt gehoord
echt gelezen
pas
echt gezien
als je er niet meer bent!
`Je suis Charlie´
echt!…
Verdriet, groot verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen
meer plaats in beslag, maar dat is omdat:
je niet eerder zoveel verdriet zag!
Dan is er het enorme verdriet,
denkend: dat overkomt een mens niet,
is fout gedacht want echt:
Het overkomt iedereen, goed of slecht.…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Wat zaait het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg
slootwater in plaats van ijs omringt de boeg.
De dag voelt als grote rimpeling in de sloot
een die ons alvast laat ruiken aan de dood.
De wintermaanden hebben gedragen en gebaard
hebben ons als voorjaarsboden aangestaard,
wensen nu eveneens met het daglicht te spelen,
al wilden krokussen deze zonnestralen…
Redeloze wispel tuur
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 geweld dat natuurlijke
krachten showden
in ongebreidelde
redeloze wispel tuur
hun energetisch
vermogen was
immens en
onvergelijkbaar
met de menselijke
beteugeling van
deze krachten
op aards niveau…
Nabij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 ze lijkt een peinzend meisje
ik vraag me af: wat doet ze hier
weet je nog niet
dat Engelen hun vleugels
invouwen als een mens
hen nodig heeft
ze dimmen hun immense licht;
te veel voor mensenogen…