Geen verdriet meer .....
Losjes ligt de paarse schelp in haar hand
de schoonheid verbaast hen beiden
even zijn vingers niet meer gevlochten
maar gedachten verweven in verleden
zoveel mijlen overspoeld door vloed
en verlaten door eb, terwijl monden
alles deden om scherven te vermijden
werden zachte lippen getekend door
het brakke zout der aarde
Gepekelde tranen worden omsloten
door hun beider grote liefde,
die immense zee waar verdriet
levenloos achterblijft in de belofte
van een golvende toekomst,
de laatste traan wordt zacht weggekust...
Geplaatst in de categorie: emoties