inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.054):

Geen verdriet meer .....

Losjes ligt de paarse schelp in haar hand
de schoonheid verbaast hen beiden
even zijn vingers niet meer gevlochten
maar gedachten verweven in verleden

zoveel mijlen overspoeld door vloed
en verlaten door eb, terwijl monden
alles deden om scherven te vermijden
werden zachte lippen getekend door
het brakke zout der aarde

Gepekelde tranen worden omsloten
door hun beider grote liefde,
die immense zee waar verdriet
levenloos achterblijft in de belofte
van een golvende toekomst,
de laatste traan wordt zacht weggekust...

Schrijver: metha, 20 december 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.081

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)