Alle inzendingen over jongen met fluit

Vandaag de dag is morgen ver weg. Nu moet het gebeuren. Gisteren was ooit, maar is nu niet meer. Nu is nu. Morgen zien ze wel weer.…

Gek, ik voel me peuter, kleuter of schavuit Ik lach en dans en spring en fluit. Is dat misschien al lente in het bloed Blij zijn, gekscheren het maakt niet uit maar het voelt erg goed. Zoveel dromen en ook wensen, dansend door de regen Ieder kijkt op en dat kan me niks schelen.…

Te snel, veel te snel ging ze, veel te jong ze staan om haar heen: Maar zouden alles geven....…

Ze was kromgebogen, donker gekleed en hun haar in een knotje En kijk nu eens, we zijn nog even jong als vroeger. Ik wil niemand ontmoedigen, maar zeker ben ik niet dat twintigers even overtuigd zijn van onze onverwoestbare jeugdigheid als wijzelf. Oude mensen achten zichzelf jonger dan ze zijn en jongeren ouder.…

Het leven komt aan op de seconden vóór je -- de kleine toekomst.…

’s Nachts fluit ik mijn liedje Ik kijk door het raam en volg de wind De wind die mijn liedje wegdraagt Mijn liedje over al het verdriet ’s Nachts fluit ik mijn liedje Ik sta bij het meer en kniel Ik kijk naar de rimpels in het water Naar de zorgen die worden weggespoeld. ’s Nachts fluit ik mijn liedje Ik luister naar de melodie En soms…

Tot voor kort heb ik gedacht ik dicht niet meer ik schrijf geen woord meer neer de merel stopte het fluiten katten zwerven roofzuchtig in mijn tuin ik zag er eergisteren nog een hoog in de bomen klauteren vogels cirkelen in de lucht krassen krijsen om ter luidst ik pers de druiven drink de jonge wijn er is geen medicijn voor…

In een groen, groen, groen, groen knollen-knollenland Daar zaten twee haasjes heel parmant En de één die blies de fluite-fluite-fluit En de ander sloeg de trommel Toen kwam opeens een jager-jager-man En die heeft er één geschoten En dat heeft naar men wel denken denken kan De ander zeer verdroten…

Als vogels zó fluit ik, een dichter, Maak het duister leven lichter, Rusteloos hart gerust.…

Een zingende vogel fluit in de stilte haar melodie. Adembenemend en fascinerend. De stilte is voelbaar. Bewustwording van de rust die je soms nodig hebt. Het besef kwam pas, toen ik haar in stilte hoorde fluiten.…

dicht tegen me aan zit jij voor ons een oude lantaarn daar achter de grote kerk op het stille verlaten plein rechts het fraaie huis waar mijn grootmoeder woonde als jonge vrouw een enkele vogel fluit ik vertel weer uitgebreid liefdevol kijk jij naar mij terwijl je luistert aandachtig en opgewekt...…

Het fluitenkruid fluit altijd door de bermen te sieren met hun schermen zo vol en zo wijd, het voorjaar te geuren. Daarachter de tulpen in kleuren, de bomenrij in pril groen... waarom zou je niet fluiten, waarom zou je 't niet vieren, 't niet doen?…

En op 't perron, 'k keek om me heen, zag sporen, draden, vragende vogels, hoorde fluiten, stemmen, wist, waar ik ook zou zijn ik altijd in mezelf wel thuis zou zijn.…

fluit in de verte een liefdeszang heel even muziek zo kan ik voor vandaag het leven dragen met een glimlach over mijn gezicht en de zilvergloed over licht komt later wel misschien, heel onverwacht…

Orpheus van de dessa; Javaanse jongen met de bamboefluit. Zonder eigen benen in armoede levend op een modderige aardse kluit. Uit bamboehout gesneden, klinkt het wonderlijk tonenspel. Op de fluit wordt magie beleden; de goena - goena van een vooravond spel.…

Het is grijs en grauw de daken schreeuwen het uit het is een zwerver die fluit voor hem is de lucht blauw ik voel de regen ik word koud ik voel de regen ik ben gerimpeld en oud het is de zwerver die fluit achter de wolken ziet hij natuurlijk de zon ik wou dat ik dat kon.…

Was je er niet ik vond je uit niet onwaarschijnlijk zoals de merel fluit…

In een buitenwijk van de Syrische hoofdstad fluiten de kogels…

Toen ik jong was mocht ik amper naar een feest En als ik mocht kwam mijn vader mij halen Elf uur!…

gedachten groeien oud, in jong lichaam, nog te onervaren om dit te dragen het prille leven op de proef gesteld omdat je niet mag zijn waar je nu bent verlaten straten onder sterren leiden niet meer naar huis dromen vleugellam geslagen vertwijfeld vragen naar een reden, maar kun jij stoppen wat je niet begonnen bent?…

Je bent te jong om voor te huilen, nog veel te vroeg, nog niets gedaan. Je bent te jong om bij mij te schuilen, en veel te ver van mij vandaan. Maar als je later in dit leven, Meer dan vriendschap van me wil Zal ik dat geven, want dat maakt dan het verschil Je bent te jong om aan te hechten, nog veel te kort in jouw bestaan.…

Het einde is nog niet in zicht, helaas niet Dat doet mij ongelofelijk veel verdriet Om aan dingen te moeten denken waar ik gewoon te jong voor ben Het is iets waar ik nooit aan wen Beslissingen maken over je leven Een beslissing wanneer je op gaat geven…

Een jongen, geboren te Leiden was zwaar populair bij de meiden Genoeg aan zijn zij En toch wilde hij liever een jongen verleiden…

Geel waart de jongen door de heide. Smeulende wolken, aandachtig de vogelroep der bomen en wit en wit de aronskelken buigen voor zijn tred. Nooit, misschien véél later, vond men het onrustige skelet, vibrerende nachtegaalsroep.…

school en aan het werk, je eerste baan steeds meer ontdekte je; je werd volwassen en plotseling kon jij ‘jouw eigen gangen gaan’ je ging je eigen weg en had me niet meer nodig ik hoefde niet meer mee te lopen - gek was dat - jij liep jouw levenspad en leek de weg te kennen zodat ik eigenlijk 'geen kind meer aan je had' maar gisteren mijn jongen…

lieve jongen, je bent echt heel belangrijk voor me geweest, en zal je ook altijd blijven!…

wat nu nog doolhof is voert naar ik vurig hoop tenslotte naar jouw bron want alles wat nog buitenkant of overwonnen slechts bevochten meeslepend of mislukt als tweede huid nog bij je hoort ja, dat zou je dan achterlaten om weer te keren naar je dromen de passies van weleer toen je nog jong was en zo onervaren weer naar die bron waaruit…

Ik heb zijn ringen nauwgezet geteld nog zo jong en al geveld…

Men is jong en krijgt de nadelen van batterijen uitgelegd. Men spreekt dan over opwinding. Alles tikt dan om u heen. Men krijgt een kinetic watch, vraagt wat als men niet beweegt. Men beweegt altijd. Dat ziet men in. Het minste polsbloed zorgt voor tijdverdrijf, minutenland.…

Ik ben de jongen die niet kan voetballen, of tenminste niet zo goed. Ik weet wel hoe het moet, maar mijn lichaam doet iets anders. Ik heb een lijf met eigenwijze trekjes, twee benen met een grote bek die zich heus niet laat trainen. Ze doen maar wat, ze tackelen mezelf.…