Gedichten

gedicht (nr. 3.668):

Ik ben de jongen

Ik ben de jongen die niet kan voetballen,
of tenminste niet zo goed.
Ik weet wel hoe het moet,
maar mijn lichaam doet iets anders.

Ik heb een lijf met eigenwijze trekjes,
twee benen met een grote bek
die zich heus niet laat trainen.
Ze doen maar wat, ze tackelen mezelf.
Ik ben een elftal in mijn eentje,
zoveel kanten ga ik op.

Alleen al door mijn verschijning ben ik
een strafschop waard.
Ik kijk op en krijg twee rode kaarten.
Alle witte lijnen wijken weg van mij.
Ik ken het gras, dat is dan nog het enige.
Maar te goed. En van dichtbij.

---------------------
uit: 'Dicht!', 2009.