82 resultaten.
Springtijd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 40 gefolterd en humaan gespleten,
deelde hebzucht de grond in tweeën,
Pyrrus gewin zonder lauwerkrans,
veegt de oostenwind het diepste
zwijgen weg, resten gerijpte druiven
in een eindeloze droom, verdeling
van gestolen buit, de heerser zwaait
met de scepter van geweld, levert
zich niet uit aan de moraal, maar een
springtijd is niet te stoppen, vertakt…
Waar alles zich aan hecht?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 en de zon,
hoop lijkt hol, geeft de honing
soms de smaak van azijn, de
hemel rijkt maar tot mijn kruin
anderen vlochten wortels om
uit de leem van as op te staan
in wat we dachten te delen
in de nectar en de ambrozijn
door de adem van de deelzaamheid
heemtuin onder een wereldstolp
in de loten van de boom waar de stam
zich vertakt…
Veroudering
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 941 doet geven
krachten getrotseerd
gevormd door het verleden
te lezen in verharde lagen
die het tere binnen schragen
tot ze eindelijk zijn verweerd
de weerstand in het heden
het opgewassen zijn
vastgelegd in rimpellijnen
soms heel dikke maar ook fijne
waar er minder werd gestreden
knoestig hout vertoont ervaren
in jonge jaren breed vertakt…
Sluipende winter
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 527 Guur wild nat
Gebogen tak
Dwarrelende bladeren
Gebroken met de storm
Rollend over rail
Stoppende trein
Verkleuring groen naar geel
Netwerk bruin poreus
Aderen in het blad
kalende reus apoptotisch
Als spinnenweb vertakt
Bladeren sterven af necrotisch
Het park wordt chaotisch
Skelet van een vogel
Glinsterend web
Ochtendkou morgendouw…
De eerste geur of kleur ?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 25 vruchtvlees van verwachting
ligt een boodschap verankert in
een harde kern die achterblijft
bevestigd in half vergane pitten
in de werkelijkheid van herinneringen,
zoals de eerste geur of zoen van vrouwen
waarvan ik de namen ben vergeten,
gaf de verdere beleving kleuren in
ontmoetingen die uit hun schaduwen
traden, en in de spiegel zich vertakten…
Schijnaanval
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 842 Waarna een kramp zich onderhuids vertakt
Naakt en zoemend troost je me
Als was ik
Door een verdwaalde kogel geraakt
Door een dronken rebel gelost…
Tsunami
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 897 feestroes gedempt door de schok
Een ruwe schatting van vermisten
Lijken met een uitgewist gelaat
De vloedgolf
Zoog ze bulderend mee
Spoog ze sissend terug
De pers knaagt aan de kluif
Het dodental verraadt zo weinig mogelijk
Van de rouwkreet van de weduwe
De zondvloed van verbeten tranen
Het radeloos gebaar
De kramp die zich binnenin vertakt…
gezichtsbedrog
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 534 de stadswallen
De zon, een zwevende bal,
Die blaakt op haar hoogtepunt
Die bloost in haar gebogen val
Brandt in mijn rug
Aan de slotgracht staat een schilder
Wijdbeens maar wankel
Aan een burcht, een torenwal
Hij zoekt de stoere lijn
Hij wordt door verwachtingen gewurgd
De boa die de greep verstrakt
Een sluimerend venijn dat zich vertakt…
Dopamine
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 485 Geweldig de hoeveelheid in mijn hoofd
De gedachtestromen zijn haast niet te overzien
Er is me gezond verstand beloofd
Met alle vertakte ongein, weet ik niet of ik het verdien
Van kwadengedachten beroofd
Het paardenmiddel heeft me verdoofd
Moet ik lachen terwijl ik grien?…
familie
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.494 mijn familie heeft zich behoorlijk vertakt,
mag ik u deswegen voorstellen aan
kraai
een onverbeterlijke dief
kaapt, als hij de kans krijgt,
alles voor ieders neus weg
kauw, ook wel ka
ingetogen, schrikachtig
maar wel lief met
dat grijze dotje op z'n kop
is het oogappeltje van
roek
zit immer op de hoogste tak
kijkt minzaam neer op…
Eloge du Tarot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Of maak ik contact met nog zelden
getekende verten, verfijnde, oneindig
vertakte dimensies zo anders dan hiet?
"De mens is rijker dan u denkt".
Een witte hand! Zijn palm draagt een ster,vijfpuntig.
Door het gat heen in een rozenhaag
licht op, in blauwe waas, een hooggebergte.
"De diepgang van Tarot is groter dan u gissen kan".…
hert vindt hinde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 397 1
in een roodbruine mantel
met een melkvlek op de buik
een staart in room gedoopt
zo staart en rent en staat hij
tussen veen en kleimoeras
tussen bos en gras
het log gewei als een kroon
die zijn jaren verraadt
zich plechtstatig vertakt
zwellend in een basthuid
hij schraapt de schilfers weg
het kriebelt als oud zweet
de lente plukt…
Waar het zaad gedijt?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 36 de wilg vlecht z’n loten
met lemen wortels in het gras,
de uilen vliegen uit de
kaalste jaren van ons weg,
angst wordt stilte, wordt
houterig zonder enig overleg ,
waar de stam, zich vertakt
tot jonge biezen overgaat
tot pijn in elke nerf, de
wellust overgaat tot overdaad.…
Ademen uit zelfstandigheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 279 De uilen vliegen als bedoelde jaren uit ons weg,
angst wordt stilte, wordt houterig zonder enig overleg ,
waar de stam, vertakt tot verjongde biezen overgaat
voelen we de pijn van elke nerf, wellust van de overdaad.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 de uilen vliegen uit de
kale jaren van ons weg,
angst wordt stilte, wordt
houterig zonder enig overleg,
waar de stam, vertakt
tot jonge biezen overgaat
voelen we de pijn in elke nerf,
wellust van de overdaad.…
Levensrecht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 28 naar de hemel rijkt maar
niet verder aan tot de kruin, anderen
vlochten ideeën uit de as om hun Fenix
te laten herrijzen, een metafoor om toch
weer op te staan in wat we delen,
verzamelen we de nectar en ambrozijn
in een adem van de deelbaarheid leidt
tot een speeltuin onder één wereldstolp
uit de loten van de boom waar de stam
zich vertakt…
De bodem daalt?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 43 Nu het water stijgt, de bodem daalt,
komen de feiten van de vermolmde
koppen bloot, waarmee deels het imago
van erosie van de geschiedenis in
het land vertakt, de vroegere
euforie haarscheurtjes vertoont
door de status groei en financieel
belang, door uitstoot aangetaste arena,
waar de zitplaatsen naar rang en anciënniteit
afhankelijk…
Klagend klooster
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 735 tegen elkaar gevleid
hun vensters staren loodloos glas in tijd
waar lijden tocht trekt door ‘t heiligdom
bruine stenen; afbrokkelend verdwenen
gevallen in dwang van eerder slechten
het gedronken bloed versnelt ze tot gruis
verlokken de wind, “breng dit stof naar huis
om onschuldig vermoorden te rechten”
vloeren barsten grillig vertakte…
Geluksmomentje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 102 Ochtenddauw parelt in diamanten kleuren
op fijn vertakte spinnenwebben,
een betoverend kleurenpallet
dat tegen de middag
fletsend weg zal ebben ...
Druppelsgewijs
Drop, druppel, drup
Een vleugje van het zachtste aroma
rozen, meiklok, jasmijn
en afgereden gras
Zoete lenteliefde
verlegen blos ...…
Doordringende predikant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Het is een soort kastanje,
echt een groter dan drie voet hoog
boom en meteen een soort poëet,
een heuse manlijke draagpilaar
vol houten ringen mooi vertakt,
de zijtakken, zijn stam
twee containerbreed
met name het royaal positivisme
goed in de aarde geworteld
gewoon ergens tussen straatstenen
natuurlijk vaderlandslievend.…
ode aan de eik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 van wie hem passeren mocht
steeds het volle hart te stelen wist
de altijd stoïcijns geduldige wachter
was in het najaar nog in vol ornaat
reusachtig in ruisend groen gestoken
tot de wind hem machtig stormend
niet alleen al zijn bladeren ontnam
maar ook zijn takken zo ver strekte
dat het houten hart scheuren ging
waar de stam zich groots vertakte…
Ademende stad
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.154 Ze bliezen bijna de wazige gangen op
een fijn vertakt web, ondergronds
waar de daklozen wonen in spelonken.
Vreemdelingen werden verdacht.
Maar wat of wie is vreemd hier?…