Netgedichten

netgedicht (nr. 27.490):

familie

mijn familie heeft zich behoorlijk vertakt,
mag ik u deswegen voorstellen aan

kraai
een onverbeterlijke dief
kaapt, als hij de kans krijgt,
alles voor ieders neus weg

kauw, ook wel ka
ingetogen, schrikachtig
maar wel lief met
dat grijze dotje op z'n kop
is het oogappeltje van

roek
zit immer op de hoogste tak
kijkt minzaam neer op het wereldgebeuren
en houdt zich een beetje afzijdig,
is eigenlijk jaloers op

ekster
trekt zich nergens iets van aan
glimmend oogt hij slim
naar alle kanten
bling-blingt zich carpe diemend een weg
pikt alles en niets van

vlaamse gaai
de fraai getooide
te lief voor z'n omgeving
kraai rooft soms z'n jongen

blijft over mijn eigen soort
als we samen zijn
kraaien we het vaak uit van plezier

behalve

witte
die voelt overal boven verheven