175 resultaten.
(kanker 7) hangjongere
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 op de bank ligt snoep, een doek
een oude sok
en warm een deken
in de hoek latent een vent met kracht
in kromgebogen benen
verborgen onder schier wat
ingehouden angst
(die bult is raar ik weet niet waar
dat nu vandaan komt)
“ik ben bang”
gelukkig duurt een rit niet lang
het ziekenhuis vlakbij
wekt weer vertrouwen in de brij
van deze…
Geen mistletoe
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 164 Hang geen mistletoe op dit jaar,
ook dit is een potentieel gevaar
als het takje in de opening hangt
zorg dan dat je er niet vlakbij belandt,
Want zoenen in dit nare jaar,
is uitgesloten echt waar!
Dus laat het takje buitenshuis
en haal het zeker niet in huis!…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 481 roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet echt,
want een 17-grams vogeltje betekent niets
vlakbij…
Souvenir
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.786 op het strand, vlakbij paal zeven.
Ik wilde je een plekje geven,
voor zo lang het was bedoeld.
Briesje deed melancho dansen,
na het laatste zonnebad.
Pas, had ik nog lief gehad,
slechts een tel zag ik je glanzen.
Verzonken stal ik je van het zand,
wilde je de zee weer schenken.…
Visvangst
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 40 jij zoekt
nu de
rust natuur
klinkt toch
enigszins wat
zuur
je zit
op jouw
visstoel hengel
in hand
vlakbij de
waterkant
maar owee
wij dieren vrienden
leven met
deze ontspannend
zwemmende vissen
mee
prettig levend
in sloten
meren en
zee
veelal teruggeworpen
enorme stress
hengelaar bedenk
dit allemaal
het is
beslist…
WENTELWOORDEN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Koude adem strijkt over kale bomen
van 't Olterterper bos, danst als luchtkolk
tussen kruin en grauwe, lage wolk,
laat beeldhouwersdenken in zich stromen.
Sierlijk zwaaiende gereedschappen komen:
fijzinnige beitels, soms een harde dolk,
treffen tere twijgen, zijn alle een tolk
voor arbeidsklank voorbij de boszomen.
Spraak van wind rondom…
tot in de eeuwigheid
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 144 Een hond blaft
op het erf van
een klein huisje
vlakbij het panbos
daarin zit een ritme
waar ik u tegen zeg
meegenomen bagage
pleur het ergens neer
in hoek van mijn part
dat deel waar deelnemers
steeds meer lichtere vormen
aannemen
doe het
maar wel op
je eigen manier
er bestaat geen zin
Zonder lucht tussen letters
materie van het…
Elegie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 42 de soldaat
die sterven gaat
wacht
in de nacht
het inloopgraf ligt klaar
de modderlaarzen wegen zwaar
in niemandsland daar huist de dood
de aarde is er zwartgebrand
het kraterwater donkerbruin tot rood
geen struik geen boom
maar woekering van prikkeldraad
de horizon vlakbij
en heel ver weg de dageraad
soldaat ik groet…
De schommel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.083 Vlakbij
Dichter bij
Die hele hoge tak
Ik groet hem
Maar val
Terug
Passeer ik
De grond, stenen
Wat kleine sprietjes gras
Bruine klinkers ontvluchten voeten
Ik kom hoog, veel hoger dan daarnet
Alleen nog blauw, mijn neus en wolken
Ik val, maar sneller en naar voren
Mijn maag kietelt van geluk
Oude schoenen remmen
De klinkers komen
Weer…
Straf baar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 855 mannen
schermen
met beschermen
listig lustig
langs de digitale snelweg
het eerste slacht
offer valt
vlakbij de vangrail
waar groen gras
zacht ontluikt
mooie woorden
paaien
witte strepen
met zachte dwang
jaren tellen niet
haar lichaam
was een spel
dobbelend
rolden de stenen
langs haar
jeugd
hij ging vrijuit
zij kreeg levenslang…
Kruimeldief
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 205 Ik ga vast naar de bakker
is het laatste wat je zei
Want al ras werd ik wakker
is onze bakker niet vlakbij?…
Griet Manshande
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 onder de lijn van zonnige dijk
voelde ik mij even destijds
Als schrijver Jan Mens
tussen ‘Griet Manshande’
Heb er niet eens ver voor
hoeven slenteren
omdat ik aan een dijk woon
Overgelukkig genoot ik van
herinneringslezen
Bijna irreëel bedwelmd door
temperatuur en de zon
liep ik vanuit mijn ligstoel mee
dan te bedenken
dat Jan vlakbij…
de neerlegging
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 leg me neer in de achtertuin
op het zachtmoedige mos
naast het nest van de aardhommels
vlakbij het voetpad en het
vingerhoedskruid
en niet ver van de adelaarsvarens
en het stralende kruiskruid
en bedek mijn romp, mijn armen
en mijn benen met het net gevallen
blad van de rode ende groene beuk.…
Dunne gordijnen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Het is windstil
Plastic water in het kanaal
Ik eet bij mijn moeder
Onderweg naar huis
talm ik op het kruispunt
Mijn kamers zijn zo leeg
en jij woont hier vlakbij
Ik kan naar je toegaan
en toch kan dat niet
Achter de dunne gordijnen
leeft de straat, de stad
Niemand ziet mij
Ik zou liefdesbrieven willen
lezen van jou, ontboezemingen…
stormachtige koopvaardij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 332 het schip rolt
van schots naar scheef
de destabilisator geplaagd
door een virus, legt het aan
met de middeleeuwen
en haar houten barken
de rotsen onverstoorbaar vlakbij
kijken niet naar een eeuw
meer of minder evolutie
heeft hen slechts bijgebracht
dat ze er nog steeds
als de klippen bij kunnen zijn
in morse en andere code
de noodkreten…
Onzichtbaar
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 354 Door afstand steeds gescheiden
zelfs nu ik zo vlakbij je sta
weet ik je te ver weg
om ooit die kloof met woorden
nog te kunnen overbruggen.
Geluid sterft in mijn hoofd
geen stem durft nog te schreeuwen
waar de stilte te veel woorden draagt
om de ruimte door te dragen:
ze vallen zoemend weg.…
Haikoeioneren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 64 Thema van vandaag
haiku op de eerste plaats
Internationaal
En weer gaat het mis
niet ver buiten Teheran
nucleair complex
Vast weer Israël
inslag vlakbij Isfahan
oog om oog om tand
Drones of kruisraket
zoveelste repressaille
oog om tand om tand
Nog geïnspireerd
op de wereldhaikudag?…
Het insectenlied
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 309 Kijk, daar heb je een bij
brutaalweg bij mijn linkerdij
en onderaan mijn rug
zoemt een irritante mug
Ik sla nu echt alarm
daar springt een vlo over mijn arm
en op mijn broekriem, vlakbij de gesp
zit ineens een gevaarlijke wesp
Op mijn neus, denk niet dat ik lieg
nestelt zich een luie vlieg
dan heb je nog het web van de spin
die pakt…
vanuit het verre
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.295 ik sprak haar aan
vanuit het verre:
een café vlakbij't station
'Het Verre'
zij zat diep
in gepeins verzonken:
m'n ongeschreven dagboek
tussen haar
een muur
een klein verduisterd raampje
misschien verliezen
wat je nooit vond
en mij
was ik haar even kwijt
waar ben je?…
Eenzaam hart
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 553 Verscholen, weet ik, weggedoken
ligt in onszelf ons breekbaar hart
Soms zo dichtbij en aan de oppervlakte
maar immer van binnen, eenzaam hart
In een omhelzing is de klop te horen
het oor vlakbij, maar voelbaar ook de pijn
Het geheim achter onze lieve woorden
is de troost die ze moeten zijn,
maar ook een weten en heel zeker
dat de dood,…
In het park.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 333 In het park vlakbij de Euromast.
Je ruikt weer de geur van gras
alsof het er nooit eerder was.
Je bent bevrijd van elke last.
Je loopt er niet alleen.
Er zijn nog meer mensen op de been.
Een treurwilg, een berk en een oude
eik, de mensen voelen zich de koning
te rijk.
Het is volle maan, mensen komen en gaan.…
Zomerhitte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Het rommelt in de horizon vlakbij,
het zorgt dat de tijd stilstaat,
gemuilkorfd door het spiedende
stof die geen beweging toestaat,
een vertragende hitte waarmee het
zwervend landschap werd overgoten.…
Palatijn
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 372 Rome's senatoren,
wit en indrukwekkend
in hun wijde toga's,
geven hem gelijk,
terwijl een mager katje,
haar piepende jongen zoogt
vlakbij de Venus' tempel.…
Zij zag mij en groette
gedicht
3.0 met 21 stemmen 7.094 Ik lag met mijn buik tegen de aarde
beestjes weg te jagen van de bloemen
vlakbij mijn borst.
Er had van alles kunnen gebeuren
een vliegtuig kon landen
een boom kon verjaren
een groep bejaarden kon worden gelucht.
Maar er kwam een oud vrouwtje
op een ezel met een deken over haar
benen over het bospad voorbij.…
wintergast
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 278 kom bij me
wees nog één keer wintergast
je neus zo koud
die blossen na het schaatsen
op je wangen
ik ruik de winter
zie de honger in je ogen
als ik langzaam
wanten van je handen schuif
kom vlakbij me zitten
laat me nu opnieuw
het vuur opstoken
vertel me van je leven
de uiteindelijke keuzes
die je maakte en de vrouwen
die je hebt…
In de wilde wilgen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 somber als hij was
wilde hij zijn hoofd
in de wilgen hangen
maar iets weerhield hem
waren het de treurige blikken
van de andere wilgen rondom
die nog somberder leken dan hij
of het afwachtende roodborstje
op de picknicktafel vlakbij
die met zijn kraaloogjes
verlangend hoopte
op wat verdwaalde kruimels
de horizon verkruimelde
in kleine…
Zij zag mij en groette
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.597 ik lag met mijn buik tegen de aarde
beestjes weg te jagen van de bloemen
vlakbij mijn borst.
Er had van alles kunnen gebeuren
een vliegtuig kon landen
een boom kon verjaren
een groep bejaarden kon worden gelucht.
Maar er kwam een oud vrouwtje
op een ezel met een deken over haar
benen over het bospad voorbij.…
Laatste halte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 Breng me naar de laatste halte
vlakbij de grens van niemandsland
ik ben reeds een vluchtige gestalte
kom geef me nog een laatste hand
sprak zij zacht maar gedecideerd
ik aarzelde, voelde nog een band
ook al lag zij daar nu uitgeteerd
reeds op vleugellange afstand
maar wie ben ik om te bepalen
of het eindpunt al is gekomen
dus kuste ik…
al laat
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 108 wacht op de vogels
in de vroege ochtend
terwijl ik ze al hoor
denk aan jouw stem
over de telefoon
het regent en het regent
m'n balkondeur die openstaat
bijna getroffen door de bliksem
zeg ik je naam en hoor je stem
altijd jouw stem
dichtbij en ver weg
de vliegtuigen
die dalen naar Schiphol
een soort gebrom in de verte
en vlakbij…
schietpartij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 183 je neemt een wapen
en je schiet want
ergens is er
een vernietigingsfantasie
die zich herhaalt
en zich blijft herhalen
je schiet 13 mensen dood
vlakbij een wapen
in je kast of op tafel
ga je op weg naar je einde
en schiet je en schiet je
terwijl je beter poezie
had kunnen schrijven
de aalscholvers over het IJ
zouden zo hun…