Netgedichten

netgedicht (nr. 51.827):

al laat

wolken drijven voorbij
en ik sta op het balkon

wacht op de vogels
in de vroege ochtend

terwijl ik ze al hoor

denk aan jouw stem
over de telefoon

het regent en het regent
m'n balkondeur die openstaat

bijna getroffen door de bliksem
zeg ik je naam en hoor je stem

altijd jouw stem
dichtbij en ver weg

de vliegtuigen
die dalen naar Schiphol

een soort gebrom in de verte
en vlakbij bomen die ruisen

ik probeer wat sterren te zien
maar het is bewolkter dan ik had gehoopt