Alle inzendingen over vroege uren

opluchting was een mening uit je lijden toen bevrijd veel te vroeg dat je heenging het gemis is nu een feit dat het zolang ging duren kon niemand jou verklaren seconden minuten uren weken maanden jaren plots was daar de pijn je ging je leven hier verruilen maar als ik zo opgelucht moet zijn waarom moet ik dan steeds huilen…

De klok tikt achterste voren en minuten voelen als uren het vroege ontwaken zet gelijk de toon op gespannen voet sleep ik me door de dag die niet veel goeds voorspelt of zullen vers geknipte seringen de avond omhelzen ons verdriet zichtbaar toch weten we dat het goed is zo…

Met mijn ogen volg ik jou waar je heenloopt en weer stopt denkend, jee wat moet ie nou tel de uren van de klok is het wat ik zeggen wou niet belangrijk of interessant genoeg,is wat ik je vragen zou steeds te laat en nooit te vroeg met mijn ogen volg ik jou tot je stopt en zegt, hier ben ik nou.…

Dit vroege, oude land kent een andere stilte vindt lagen van oer terug en zingt het water stijf Het is er onverwoestbaar breekbaar, terwijl in de verte een kind huilt en een wolf en de wind De schaduwen lang en jong in vloeiende beweging uit de uren van duister gerukt om te wenen en te helen.…

keer op keer nam ik de verkeerde afslag reed uren op rotondes gleed gevaarlijk over te gladde wegen tot eens die keer dat ik een omleiding volgde die nergens toe leidde en toen ik eindelijk de weg vroeg aan mensen die niets zeiden en hoe ik bij je aanbelde en dat je me omhelsde en dan je mij toonde waar ik woonde en ja waar en…

Een cracker moet krakken, bros, en gebakken met vlijt. Wanneer je hem eet, bij het ontbijt. Hij is het lekkerst... heel crunch, besmeerd met wat boter bij de lunch. Maar houdt hem bedekt, hij houdt niet van bloot. Want doe je dat niet, dan schaamt hij zich dood. Want stel je hem bloot, dan voelt hij zich slof. En dat maakt je boos…

“Pleur op!” Mark Rutte weet waar hij voor kiest Die woorden zijn voor mij niet zo’n probleem Maar wel dat onze Kamer zo extreem Veel tijd neemt om te vitten; dat is triest De leiders schijnen steeds al hun geschillen Prompt op een hoger plan te willen tillen…

Je warme lichaam naast me je slaperig gezicht Het bed duidelijk beslapen het invallende licht Het eerste kopje thee op bed geserveerd Croissants vers uit de oven wat heb ik je vereerd Alles deed ik voor je blijkbaar niet genoeg Voor ons is het nu te laat of was het soms te vroeg?…

Te jong stond jij op eigen benen te vroeg wilde je volwassen zijn daarvoor heb je nu de tol betaald je leven in weelde was maar schijn. Berooid ben je alleen achter gebleven met niets meer dan een plastic tas nu kijk je naar je eigen verleden en zou willen dat het anders was.…

weet, begrijp hoe rijp je lichaam ook mag lijken je geest is er nog niet aan toe word bewust van lust, dat mannen naar je kijken onthou waarom, herinner hoe…

Ik kijk naar buiten door het zolderraam Het is nog vroeg in de ochtend De dauw van de nacht rust nog op het gras Aan de struik een eenzame braam. Het is nog zo vroeg De eerste vogeltjes zijn nog niet wakker Hier zit ik dan voor het raam Met een kater van de kroeg.…

stil te ver van spreken en het naar buiten kijken adem ik nauwelijks de dag nog in misschien is mijn geest te traag of weigeren mijn handen het veranderen van de nacht er is leegte er is najaar en in het heengaan van ieder ongeboren uur zie ik leugens menselijk en met wind bekleed geen vingertop raakt mijn ogen…

Een zanglijster fluit vanaf de top van een boom het vroege voorjaar Als de dag ontwaakt, zal menig vogel vrije geluiden produceren Keer op keer meesterwerken op maat die voortborduren op de stijl van afgelopen periode aangevuld met enkele nieuwe creaties.…

Je kwam van ver, heel 's morgens vroeg. Een uur of zes. Ik had me netjes aangekleed. Je stond je hoofd te schudden: "Waarom wil jij altijd de mooiste zijn?" Ik zei: "Ik heb niets anders, ik ben nu eenmaal zo".…

Een Sinten film en een Sinten aankomst een Sintenkraam en Sinterklaas iedereen die heeft een mening over het veel te vroeg arriveren van Sint en Pieterbaas.…

Word wakker, 't zonnetje is al op Word wakker, 't zonnetje is al op, De bloemen kijken uit hun knop. De vlugge leeuwerik zingt al lang, De zwaluw sjilpt haar morgenzang. Word wakker, word wakker, word wakker; Word wakker, word wakker, word wakker. Het duifje strijkt zijn veertjes glad, En trippelt vrolijk over 't pad. De haan kraait voor…

geïnfecteerd word je niet vatbaar voor mijn ziekte toch zet ik de besmetting in als wapen in de duurzaamheid van een close-up in alle vormen gemodelleerde klei waarin de beeltenissen samenvallen in slechts een schaamteloos silhouet in aard en genen blijven ongemoeid vrij voor alle aardse virussen resistent behalve die voor waardoor ik vroeg…

waarom zouden we aan een bloederige akker moeten denken of een haan vroeg wakker in de morgenstond…

Eigenlijk is het veel te vroeg, om daar heen te moeten gaan. Als mens had ik het reuze naar mijn zin met lieve mensen, waar ik van hield. De hemel: een nieuw begin, maar ik weet niet wat me te wachten staat. Mensen, koester mijn herinneringen, neem ze voor altijd mee! Liefs, Van mij.…

In het vroege ochtendgeluid snuif ik geuren van de natuur. Vogeltjes tetteren heel luid. De wind strijkt langs mijn gezicht. Als de dreigende lucht plaats maakt voor een waterige zonnetje. Daar waar de natuur ontwaakt en het jonge leven straalt.…

niet vroeg of laat trekt elk mens een grens…

Hoe verrassend het is om te ontwaken met een live optreden en rijk repertoire in vogelzang vroeg in de morgen waarin ieder van hen voorbeeldig en vermakelijk poëzie performt in verschillende klanken en kleuren van waar einde nog niet is gekend.…

Jaren voor de vraag was hem het antwoord al gegeven daags voor het moment was hij al aan het beven drie seconden voor de flits was de donder al gekomen dertig jaren voor zijn dood was zijn leven al ontnomen…

Toekomstbeeld Ik kan niet in de toekomst kijken Ik leef vandaag, dat is genoeg Ik leef ook niet in t verleden Ik denk nog niet aan morgen Dat vind ik nog te vroeg…

ook al is het lang geleden ongeloof, pijn en verdriet staan gegrift in mijn geheugen 'n tastbare herinnering heb ik niet nooit zal ik jou kunnen vergeten ook al was je nog zo klein je was nog niet levensvatbaar maar 't heeft gewoon zo moeten zijn…

De zon scheen koestrend op het kruid, De Lente was gekomen, En alle knopjes liepen uit, Als waar'* er niets te schromen; Ze dachten, dat de Wintervorst Bij zonneschijn niet keren dorst.* Maar toen de zon ter ruste lag, Toen kwam met sneeuw beladen, De winter eenklaps voor de dag, En knakte steng* en bladen; En al de bloempjes wit en rood…

Ik mag niet zeggen wat ik denk Niet voelen wat ik voel Ik mag niet zeggen hoe het zit of hoe ik het bedoel Ik mag je lief vinden en mooi en lekker bovendien Maar zeggen dat ik van je hou dat is te vroeg misschien.…

Mijn dag begint al bij de buitendeur Ik ben een drammer, een dreiner en een ouwe zeur Ik hou van frisse lucht en blaak van energie en ondernemingslust doordat ik veel conditie heb en heel veel uren rust Ik ben een opgewekte jongen Voor dag en dauw wil ik op pad De vogels hebben nog niet eens gezongen Ik ruik de wereld van de grond en haat…

het was te vroeg het was te klein het kind dat je droeg mocht er nog niet zijn We genieten het meest van wat spontaan wordt gegeven dat geldt voor een feest maar ook voor het leven Zo kwetsbaar kun je zijn gà voor het leven ook al brengt het je pijn je hebt veel te geven!…

Als Ochtendgloren Goud in de mond heeft Wil hij Die vrouw wel 'ns zien Als ze dan gaat krieken Gaat hij Met haar en de Dageraad Op zoek naar de Zingende Merel En als er dan ook maar één haan Gaat kraaien Dan krijgt de dag Een gouden randje…