Alle inzendingen over liefde

Laten wij zacht zijn voor elkander, kind - want, o de maatloze verlatenheden, die over onze moegezworven leden onder de sterren waaie' in de oude wind. O, laten wij maar zacht zijn, en maar niet het trotse hoge woord van liefde spreken, want hoeveel harten moesten daarom breken onder de wind in hulpeloos verdriet. Wij zijn maar als de blaren…

we hadden vele fijne jaren samen maar de alles smeltende zon en het woest stromende rivierwater was waaraan ook wij niet ontkwamen we gaven elkaar korte namen en toen na jaren kwam je mij weer tegen in een miezerige regen wie er van ons begon weet ik niet meer zij brak onverwacht het wolkendek die lieflijk warme ons omarmende zon en bescheen…

Ik woonde ooit in een ander land, waar de zon niet wilde schijnen Het was er somber en grijs, want mensen en bloemen konden er niet aarden Het was er verlaten en stil, omdat de vogels er hun stem niet konden vinden Het was een land dat altijd sliep, omdat ik dan mijn dromen kon leven De herfst werd er winter, de dagen werden nachten en ik bleef…

lief! maar dat is niet genoeg hij wil weten hoe! van hier tot waar tot maastricht casablanca de ochtendster tot mijn huis hier om de hoek - hoe lief! ik vind lief! lief genoeg hij wil woorden die ronken ik zeg: de langste lange twinkelhaar lief de zachtste haar waarmee ik je omwikkel van top tot teen een glanzende haarhuid een doorzichtige…

Ik wil je liefhebben ergens tussen schaduw en zon een zomer lang wil ik jouw warme liefde in de zwoele zomerwind zal ik fluisteren mijn innige liefde in het naakte alfabet mag letters kussen uit mijn ratio in voelen en in denken ik wil je zacht maken je ziel weer aanraken mijn hartelijke warmte in louter liefhebben zal ik…

Gedrukte letters laat ik U hier kijken, maar met mijn warme mond kan ik niet spreken, mijn hete hand uit dit papier niet steken; wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken. O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen. Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid; verzacht het vreemde door de druk verstenen van het geschreven woord, of spreek het uit…

Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, vertel…

Het klinkt ongeloofwaardig want eenieder prijst z’n lief de hemel in, maar ik heb echt mijn hart verpand aan een godin. Met mijn nuchtere verstand laat ik me niet gauw bekoren, maar degene waar mijn hart voor brandt is echter echt goddelijk geboren. Haar edel en hoog gemoed toont zich in haar hele wezen, zodat ik Haar wel beminnen moet…

glibberig met slijm glijdt glanzend het rot van in lagen gezalfde gelaten. met schuim op de lippen, tong die taalbot voos op brak beroert, wil men het haten. oprispingen, pogingen tot praten, alom galmt het zingevingsstreven. inderdaad ligt met gaten omgeven god's skelet bloot in de glim der kelen. zo wordt verval tot hoogbloei verheven: ‘wij…

Als kolkende lava Zo voel ik de liefde De hitte van het genieten Het schaamteloze gevoel Waar de horizon lonkt Om daar te verdwalen Heerlijk de weg kwijt Laat dat gebeuren Waar kleuren helder zijn En zoenen om je heen vliegen Waar ritmes heerlijk klinken Lopend in een schilderij Waar haat niet kan aarden Waar oorlog geen kans maakt…

Ik loop in en uit Zou de lente willen verzinnen Samen weer beginnen Eerste warmte op mijn huid Hoofd in een onbewolkte lucht Al het was reeds op de lijn Precies zoals het soms kan zijn Maar ik zucht Vandaag doet zoveel schoonheid pijn Omdat ik niet kan delen Gespleten ben in mijn en dijn En dat wil slechts helen Voorbij aan schone…

een goed antwoord is een betere vraag. de wereld begint waar de taal eindigt. gedachten zijn ficties, een trage laag bovenop de snelste weg naar inzicht: gevoel dat onderin verloren ligt. geen ding bestaat. geen dreun wordt ooit gehoord. groei gebeurt en stopt niet bij een woord. er is geen enkele gebeurtenis (een vraag is…

verstoord door van vergeten gedachten de korsten, de kuilen, de keien, de betonwonden, ontwaken haar krachten. winddoorwoelde zeewalg opvrijende is d' erg irritante, bakkeleiende menswoekering (aurorakotssliertje in het blauw gapend ochtendkwartiertje). blaast ’s een eeuw en weg is de plaag. Gaia vindt vast een ander pleziertje.…

Soms, voel jij de diepten die je daalt vol fouten en vergissingen mislukkingen die je vergeet in intieme brieven die in woordenboeken leren zwemmen tussen jouw oren duikt de essentie van jouw ik vertrouwde metaforen jij bent blij met jouw bestaan voor het eerst alleen in jouw leven zoals het voelt in liefde geven in louter…

Ik schilder blijdschap In vlammend rood en geel De blijheid spat er af Ik geef die graag aan jou Ik schilder wijsheid In oranje en in bruin Als ik die ooit zou vinden Dan deel ik die met jou Ik schilder droefheid In tinten grijs en zwart Met onvergoten tranen Die geef ik niet aan jou Ik schilder hoop In roze en in paars En heb je…

Ik mors je over al mijn paden liefste Jij rood de rozen en jij blinkende het blauw Jij kano's in de blik van elke vrouw Jij beelden in parijzen van het water Jij lentebroden in de manden van de straten Jij kinderen die met een hoofdvol mussen Achter de zonnebal aandraven Jij mei jij wij Jij…

het duinde geel en roze rood de kleur van het seizoen we liepen steeds een stukje verder weg van de drukte in groen naar de stilte van zee onder een aflandige warme wind op strand met het harde zand op de kentering van eb en vloed waar je de grootste schelpen vindt nog waren we niet alleen de witjes fladderden mee ook…

Zij was niet van hem en hij niet van haar niet een- maar tweemaal troffen zij elkaar door het toeval maar toeval bestaat niet helaas, het was al te laat in hun beider armen vond de liefde het paar De liefde had haar slag geslagen en elk vond hierdoor een nieuw pad dat kon behagen zij was al lang verzegd bij hem was er echter nog niets…

Al een poos zonder lucide dromen was ik mijn lichaam met warm water schoner dan voorheen, het vuil spoelt weg een trein uit het verre Noorden brengt ons verse dromen het is de tijd voor zoete pret ik wil puur zijn voor wat komen gaat nu mijn dromenland ons samenbrengt in het mysterieuze spel van de liefde al lang geen fantasie meer doop…

een einde is altijd een nieuw begin.    brede golven wind doorlopen de lucht. een teder omgekeerde kreet wordt in het bed met haat en liefde opgelucht. het zucht. genot, van lijven korte vlucht, heeft net de angst met lentelust vermoord.    het had te lang aanzien, te vaak aanhoord: handen, ogen, droefenis en misbaar.    het sloot met…

nu het dit zegt, zegt het niet hetzelfde dan als het zegt dat het hetzelfde zegt, want als het spreekt, zegt het nooit hetzelfde, hoe vaak het ook dezelfde woorden zegt: het beweegt immers steevast daarvan weg. woorden reiken ons vanuit bewegen onbestaande stilstand aan, waartegen alles helder lijkt en goed begrepen. maar de woorden hebben…

het licht was een cirkel en in dat licht zat heel blij het licht zelf, een vrolijk wicht. naakt zij was zeer zedig als licht in licht, en wind speelde wind met haar in het zicht. de ogen vol onbegrip stonden dicht te treuren bij het onhandige hoofd: het leek geenszins op wat haar was beloofd, ze wou van dat zicht gewoon gaan lopen…

het ziet haar lichaam zwemmen en in de data wordt het lijf een school baleinen. het maakt het bont, gemengd met hinde. meewarig de zwijgende dolfijnen gebaren: weinig vin en veel venijn. en zout legt de zon van de zee op zijn huid, en roepende scheepshoorn, zeemeeuwgeluid. wonden die gutsen, golven die lonken gieten twijfel in een vaststaand…

Ik kom je als een betovering wel eens tegen, maar in mijn hoofd kruisen wij dagelijks onze wegen. Jouw magie heeft me volledig in haar macht, helaas hoor ik echter niet die woorden waar ik zo smachtend op wacht. Je slaat telkens weer jouw vleugels open, en vliegt dan van me weg, Waar ik ook op blijf hopen, ik heb het me zelf al zo vaak…

Leven in een droom, alles zoals je het wenst. Liefde, geluk, wijsheid, een oneindige geldstroom. Alles wat je hartje begeert, leven in een fantoom. Het geluk wat je elke morgen wakker kust, die schoonheid die je hebt gekregen, maar niet hebt verdiend, kijkt je aan en stelt je gerust. Wat is het toch heerlijk om in dromen te leven en te…

Ineens gekomen en zo plots gegaan Zo dichtbij maar nu weer ver vandaan Ach ik dacht, wat maakt het mij ook uit Want zonder jou kom ik ook wel vooruit Maar nu jij niet meer bij mij bent Zie ik het leven dat mij voorbij rent En ik wil niet denken maar ik denk aan jou Denkend dat jij denkt ik hou van jou.…

Een lieve jongen en een héél lief meisje... Ik leg mijn hand op mijn hart zwaar van pijn. 't Is altijd weer dat oude, nieuwe wijsje. Misschien zal 't leven hun genadig zijn.…

Liefde Het is zo’n klein woordje Lief Nog kleiner, klinkt als teer En dan bijvoeglijk De grote liefde De echte liefde En aanvullend o.a. Liefdesverdriet Liefdesverslaafd En als mening In liefde ontvangen In liefde laten gaan En als (troetel)naam Liefje Lief Mijn dochters derde naam is Liefje Lief hè…

ik zwem in het water en roep je woordeloos aan zie mij eens, in deze vrijheid ik verword hier tot een muze van jouw dromerig bestaan spreek niet over later dan ben ik weg uit jouw tijd maar nu drijf ik op rimpels water, lichtblauw getint alsof de hemel mijn glimlach bemint ja, ik ben ik, ik voel me bevrijd als ik terugkeer naar het stenig…

Wat bedoeld is, zal gebeuren Wat niet wil, zal er niet zijn Regenbogen, alle kleuren Ster en maan en zonneschijn Wie het wil, zal het beleven Maar vanzelf gaat het niet En soms duurt het ook wel even Ligt het ver weg in 't verschiet Ieder streven krijgt beloning Ieder doel is streven waard Dromen krijgen hun bekroning Dicht…