Alle inzendingen over maatschappij

Zitten blijven, staan of doorlopend voor het leven gaan. Een levensronde niet met zekerheden beschreven. Het leven is op zoek naar zijn balans. Elke nieuwe ronde worden nieuwe kansen in het patroon geweven. Een groep gaat voor gelijke kansen in een leven dat een stoel mist, omdat het zo in het leven met ons kan gaan. Elke rondje is er…

Hoeveel doneerde jij zelf al? Ik zie schouders die worden opgehaald, collectebussen die nergens staan en anders genegeerd zouden worden. Denk aan de velen die denken en soms ook zeggen: zullen we ons eerst bezighouden met ons eigen land. Er zijn hier al problemen genoeg, we kunnen de hele wereld niet helpen. Er blijft ook altijd te veel geld…

Loterij je wint erbij. Aan de spanning die het geluk je kan geven. Sweepstake de gedroomde hypotheek. Je beste inbreuk op de sleur van het dagelijkse leven. Je staat met je verwachting in de wacht. Je hoopt op die kans levenslang nooit gedacht. De voorpret op die doorbraak waarop het leven je met rijkdom zal omgeven. Op die dag zal anders…

Ontzorgen opdat een mens morgen zonder angst op eigen benen kan blijven staan. Een vrij vooruitzicht blijft behouden waarbinnen een mens zich niet door de gebreken behoeft te laten verslaan. Ontzorgen waar moeilijkheden in een mensenleven niet langer behoeven te bestaan. Waar nijvere zorgzame handen hun medische professie dagelijks wel…

stilaan maar toch zeker komt vroeger weer terug de tijd van nu wordt bleker valt weldra van de brug stress wordt alsmaar groter in je leven van achttien je karakter smelt als boter wie niet weg is, is gezien de hippietijd van lang geleden werd fel bekritiseerd vooral dan hun ideeën werden echt globaal geweerd maar toch kunnen…

Er valt altijd wel wat te betreuren. Ons leven valt niet altijd mee. Wat we hebben blijkt soms niet voor eeuwig. Een trap die omhoog kan voert ons soms weer naar de laagste tree. Soms wensen wij een trap te nemen. In ons leven te stijgen naar wat onze ijdelheid verwent. Tot dat wij dreigen te vallen in een diepte, omdat wat wij wensen…

Klein glasscherfje in voet, dus vurig alles zo rood Bloed baart zo vaak onterechte zorg mits dat knalrood. Toch weer ergens reikend naar het firmament sierlijke tooi Tig sterretjes me leidend naar hogere sferen, hemels mooi. Me veel meer waard dan briljantjes, ongenaakbaar rein Geluk zwol aan heftig vuurvol intens - voelde me ook klein -.…

Het hebben is ons nooit genoeg. Herken de momenten dat u steeds weer iets meer van het leven vroeg. Wij zijn nimmer lang tevreden met wat we verworven hebben door de tijd. Het is het hebben waardoor het verlangen weer direct slijt. Zo zit iedere ontevreden mens in elkaar. Die nimmer lang blij met een zitting kan zijn. Zodra die hetgeen…

Jasmina ik heb de betekenis van je naam opgezocht maar bloem valt in het niet bij wat ik zie, wat ik voel ik voel een stevige struik, zich ontwikkelend tot een boom met veel takken, veel schors, veel schaduw en omarmingen Jasmina ik zie zoveel rots bij jou zich als trots verinnigd in mij je oom Jan Jacob die op "Paula Familias" de oudste is…

verdwaalde mensen in de stad werpen hun schaduwen op straat geketend aan een doelloos pad bewegend in dezelfde maat diep bedolven onder vele smarten hebben zij zich in een waan gehuld die de leegte in hun dorre harten slechts met vluchtige verlangens vult ik lees de wanhoop in hun holle ogen en voel de pijn van hun verloren strijd terwijl…

hoe vervreemd ben jij van mij of waren we nooit dichter daar jij verkeert in kringen waar ogen mij de deur wijzen of is dat mijn vooringenomenheid of berust deze op eigen ervaring hoe vervreemd ben ik van jou of waren we nooit dichter daar wegen lopen een weinig kruizen tot het punt dat we oog in oog staan tja, wat dan…

Er zal altijd wel wat zijn. Er zal nooit een totale leegte kunnen wezen. Ook al zoeken wij ons in eenzaamheid wat troost. Zijn er twijfels over menselijke vriendschappen gerezen. Er zal altijd wel wat zijn. Er zal nooit gebladerd behoeven te worden in een boek dat we al reeds hebben gelezen. Nooit zal niets een richtlijn kunnen zijn.…

beleefdheid verliest zijn waarden op de bus en op de tram weinig plaats nog voor bejaarden en dat verbaasd gevoel… maakt mij wat bang want vele jongeren staan op met tegenzin ze palmen liever alle vrije plaatsjes in lachen uit en zitten wat te grienen want… ook oudjes moeten hun plaats verdienen wat troebel kijkend door hun ogen beslissingen…

In den beginne schiep God geen racisme De eerste clan kende alleen zichzelf Ze hadden geen vreemden nodig om zich in het vreemde te verliezen Buiten het eigen volk was er geen beschaving Met zijn vieren noodzakelijk samen waren ze met genoeg om multi-cultureel in onmin te geraken, ze deden alles zelf Ze hadden geen rare monsters nodig…

Ik hoorde hen zingen galmen is 'n beter woord Buiten werd de zondagsrust verstoord door motors die stuntten op 1 wiel Op de dodenakker achter de kerk was een levende ziel 'n boeketje bloemen in de hand Dit is het land terug gegeven-met dijken- door God aan jonge mensen.…

en in het donkere bos keek zij haar ogen uit haar rok en uit haar hoofd op haar rug en uit haar blote voetjes er was heel veel overal boven overal beneden en dan ook nog om haar heen zoveel dat het woord slapen zoekgeraakt was en zonder dat woord geen rust nergens...…

Bereikbare doelen schenken een mens onverwachte kracht. Het opstijgen van waar je de grond nog kan voelen houdt de realiteit gelukkig nog binnen de grenzen van de zwaartekracht. Met beide benen stevig verbonden met de grond; maakt men nimmer de fout dat er meer kan zijn dan gedacht op basis van een te grote mond. Te kunnen vliegen…

De trein vreet elke ochtend vele ikken En niemand die hun nare dromen duidt De klok zit hen voortdurend op de huid Hij blijft hardnekkig en standvastig tikken Zij trachten tevergeefs zich op te krikken Terwijl de informatie hen omsluit De trein vreet elke ochtend vele ikken Zij vinden niet de tijd zich te verkwikken Hij spuugt ze door de spuigaten…

Examinanten vlak voor de de proeve om vanaf dan een geslaagd deelgenoot aan dit leven te zijn. Na veel pijn en dagelijks zwoegen kan een harde training een winnaar geven; beloning oogstend na heel veel pijn. Van een volwaardig leven wordt geen garantie gegeven. Een diplomahouder kan ook tekenen voor de zwarte pagina's in het bestaan…

Het moet niet gekker worden. Het leven kent vele borden. Zoals in het verkeer telkens weer het ons belemmeren kan in een vrije doorgang. De vrijheid van bewegen houdt ons vaak niet tegen. Geeft ons het gevoel mobiel te zijn uit een eigen belang. Soms wat gek, maar dat doet leven. Verbindt het ons zicht op al die borden die ons richting…

Mensen het is een wonder. Er zijn individuen die gaan zonder. Zij ondervinden niet die dagelijkse trouw van de man of vrouw die regelmatig zeggen kan 'ik hou van jou'. Zij zijn alleen in een wereld door de massa omsloten. Buiten de massa voelen zij zich vaak door het leven verstoten. De alleengang lijkt hun lot te zijn op het levenspad…

het weten dag in dag uit van de keuze doe ik dit dan dat niet de angst dagelijks voor de bode die aan onbetaald de nota’s herinnert de verlegenheid telkens toch naar de kinderen die niet mogen wat anderen kunnen de gene altijd nog voor de rafels en de randen die jou kleden de schaamte elke keer weer als enkel nog jou…

Terug naar de basis. De eenvoud der dingen. Het simpele leven dat ons gelukkig doet zingen. Het leven hoeft niet altijd moeilijk te zijn, als het zijn oorsprong kan respecteren waaruit wij geboren zijn. Het goede van de vooruitgang na te streven komt het beste tot zijn recht, als ons naast de moderniteit ook het altijd aanwezige verlangen…

verbonden door een las onmogelijk meer los zelfs niet in de war met tussenschakel oneindige reeks ovaal rond overal omarmend veel vrienden het midden eind en begin zandloper D – sluiting schroef en oog blad en steen gespannen kracht sprekende letter niet strak staand schots en scheef losjes liggend stevig staal roestig…

Een windmolen draait op volle kracht. Vogels doodslaand naar de grond. Heeft al heel wat groene stroom gebracht. Zijn wieken gieren rond. Als scheermessen klieven zij de lucht. Om te voldoen aan Europees beleid. Vogels dodend in de vlucht, als een wiek hen door midden snijdt. Oh, steltloper, kievit, en tureluur, wat doen wij jullie aan.…

Alternatieven, het leven kan er vol van zijn. Een aanbod naar believen. Een keuze maken kan soms behoorlijk moeilijk zijn. De vraag wat wil ik op mijn boterham. Kies ik vandaag voor kaas of een plakje ham? Snel en eenvoudig lijkt het antwoord te geven. In een samenleving vol van welvaart kan men na het ene ook naar het andere streven.…

Zij die verdwenen, verdwenen in het niet. Ontheemde zielen naar waar geen mens hen meer ziet. Zij verloren stem en een vaste plaats in het leven. Geen teken van leven; over hen wordt nog slechts in herinneringen geschreven. Zij waren bij het leven betrokken tot op zekere dag; toen hun verdwijnen een wanhoop baarde dat slechts in verdriet…

in het circus weerklinkt luid gelach als de oude clown over zijn eigen schoen valt een glimlach of geschater als de spiegel met menselijk gestuntel ons wordt voorgehouden we vallen en we staan weer op al schrijnt pijn als paukenslag…

De juiste kleding voelt als een tweede huid. Waarin je je altijd thuis voelt. Waarin door jouw naaktheid, niet onbedoeld, een oprechte waardering van de buitenwereld niet voortijdig wordt onderkoeld. Waarin door die tweede huid het leven de pasvorm lijkt aan te nemen naar een juist formaat. Dat wil zeggen zolang het niet om de pels van een…

Trots staan de prijzen van het leven uitgestald. In diploma's, medailles en bekers worden hoogtepunten uit een leven met een memorabel gouden randje omvangen. Die zijden strik om die foto's uit de verleden tijd, die veel vertellen over de successen die behaald werden op grond van de gestelde doelen en gevoelde belangen. Trots ben je…