1616 resultaten.
De Dag
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
317 De dag
dat ik moeder werd
mijn zoon op de wereld zette
zal ik nooit vergeten
zo welkom, in liefde ontvangen
toch begrijp ik iets niet
De dag
dat zij moeder werden
hun zoon op de wereld zetten
zullen ook zij nooit vergeten
waren zij welkom, in liefde ontvangen
wat deed hen zo ontsporen dat zij
Op één dag
iemands moeder vader dochter…
Veld.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
291 Je trekt ons aan en zuigt ons vast. Je kleeft zwaar
aan onze botten. Loopgraven doorkruisen je
als waterlopen. Niemand schouwt ze, niemand ruimt.
Hier wonen we vier jaar te lang met tegenzin.
We malen niet meer. Wat we moeizaam wonnen,
ploegen we nu tot braakland om. Je schuurt en schurft
ons lijf. We kunnen niet wennen. We willen niet…
De radio van twee opa's
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
294 Ik zit hier achter de geraniums,
en zit me stierlijk te vervelen.
Ik wou dat ik een radio vond,
dan konden we samen spelen.
Op Marktplaats vond ik hem terug,
de Philips van mijn grootvader.
In de oorlog speelde je in de kelder.
Na de oorlog stond je naast mijn box.
In de oorlog was je er al.
Als peuter werd ik vanzelf een opa.
Zo ging…
novemberrozen
netgedicht
3.9 met 14 stemmen
509 ik breng de avond door
met een trein in mijn hoofd
tijd is op dit moment
geen beweging
zwarte inkt aait mensen
om me heen, er is zoveel pijn gebleven
alsof ze nog wachten
op iets dat er al is maar dat ze niet
kunnen verstaan
ooit zaten ze samen in een kamer
in het nachtlicht
zoals ik
was de stilte genoeg
om te huilen…
Blad.
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
426 In slagorden buigen ze groot als treurbeelden.
Hun voeten zijn geworteld : nimmer verlaten ze
deze vruchtbare grond. Hier groeit in ontzag stilte.
We komen er foto’s nemen in tegenlicht en betreden
hun zoden niet. Hoogstens zullen klaroenen ’s morgens
de dag afsluiten. Onze bloemen zijn dan al levenloos.
Hun herinneringen zijn gevallen bladeren…
film
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
268 in de film
was er een beeld
van tranen
die langs
een trap
naar beneden
stuiterden
als knikkers
je ziet tranen
langs wangen
maar kijk je beter
zijn het de parels
van het verdriet
en van het geluk
natuurlijk hield hij van haar
en zij net zo hard van hem maar..
en dan hoor je haar stem
boven oorlog en ellende
is zij…
Oorlogsbegin
poëzie
5.0 met 7 stemmen
3.895 Een blanke hemel welft zich over 't land,
Waar stoere boeren van de arbeid keren
En knapen zingend lopen hand aan hand.
Vast in de vrede, die geen angst kon deren,
Verdonkren de gezichten, die zich keren
Van waar de zon nog flauw in 't Westen brandt
Achter het hoge bergkam-woud, als speren
En bajonetten, dreigend zwart, geplant.
Nu…
Mantel van groen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
397 In vrijheid leven
Ademen zonder de geur
van explosieven en angst
of het gruis in je keel
van ingestorte huizen
Een mantel van groen
nu geurend om je heen
Maar op je netvlies
't beeld van de buurman,
waar je nog mee sprak
amper een uur daarvoor
Door onbekenden uit 't puin
weggedragen, zonder benen
Doorweekt met bloed
Rood…
Ogen zien en praten
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
328 Waarom?
vragen
de ogen
bang
Nergens
antwoordt
een mond
lang
Zachtjes
spreken
oudere ogen
waarachtig
Boekdelen
waar-heden
de mond
niet toe
komt…
Hoe bang ben jij ?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
473 hoe bang ben jij, wanneer kogels
je om de oren vliegen, eerst nog ver weg
dan nadert het gevaar, er wordt verkracht
geroofd en gemoord, in tijden van oorlog
geldt het recht van de sterkste
vele mensen veranderen in zieke geesten
en jij, jij bent nog banger
waar moet je heen, hoe hou jij je kinderen veilig
alles van waarde wordt gepakt en…
Vlak voor een oorlog - een oorlog lang voor mij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
281 Zo zie ik hem weer voor me
Doffe donkere ogen
Een sombere stem
Groot en licht gebogen
Wat ouder dan ik ben
Misschien al negentien.
'Het is nu tijd dat je je voorbereidt op wat gaat komen'
'Het kan zijn dat je moet doden'
'Dus oefen maar vast'
In het donker die nacht
Nam ik mijn mes en ging op pad
Maar het dier is blijven leven…
Vluchten kan niet meer
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
511 Vluchten kan niet meer
heeft geen enkele zin
vluchten kan niet meer
zij komen er niet meer in
Waarom zou je vluchten
waarom zou je niet in je eigen land blijven
daar ben je toch het beste af
je laat je toch niet wegdrijven
Je moet wel erg hopeloos zijn
wanneer je jouw thuisbasis verlaat
voor altijd uit je vaderland
een zekere toekomst…
Mannen met paarden
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
321 (wereld op drift)
BuSy, BuSy, BuSy; één van de oorzaken wereld op drift
Arabische Lente, 5 jaar terug ontloken
De oorzaken verschillen echter van land tot land
Onderdrukking, corruptie, oneerlijk verlopen
verkiezingen; 'mannen met paarden' zijn het zat
Het gros van de landen is als voorheen gewoon nog niet vrij
Slechts degeen die dát…
Oorlogszaad
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
466 Kinderen vallen licht, zij weten niets van breuken
van prikkeldraad, een haveloze mensenzee.
De vuisten die verwoed op onze deuren beuken
uit angst voor weer een oorlogswee.
Kinderen vluchten niet, ze worden meegenomen.
Belanden in een mallemolen, één van leven of de dood.
Zijn zij het, die uit oorlogszaad zijn voortgekomen,
is dat dan onze…
Te pletter gesprongen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
359 Voor zijn Kabeljauwse manschappen
sprong Jan van Schaffelaar van de
Oude Kerk in Barneveld, want de
Hoekse soldaten hadden het vooral
op hem gemunt. Ze schreeuwden als
gekken omhoog: 'Gooi Van Schaffelaar
naar beneden en jullie mogen gaan!'.
De overmacht was te groot en Jan zag
wel dat hij hoe dan ook het leven zou
laten, door die woedende…
EEN HEK VOOR HET HART
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
365 Heel eventjes aarzelde de duisternis
edoch gaf zich daarna maar verloren
Aan ‘t ochtendlicht die als hindernis
het duister al dikwijls had bezworen
Heel eventjes draalde de stormwind
edoch begon daarna hevig te waaien
Door de zwarte krullen van het kind
dat naar haar vader stond te zwaaien
Heel eventjes talmde ’t diep stil nog
edoch gleed…
Aangespoeld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
368 Daar ligt dat jochie, aangespoeld,
Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld
Toen zijn moeder hem in zijn armen nam
en hij als baby op de wereld kwam?…
te Loenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
297 er hangt rond het ereveld
een zweem van eeuwigheid
zij die hier met alle eer
zijn neergelegd zullen ons
in tijd ver overleven
laat dat een troost zijn
zo ook mijn oom Theo
hij was slechts 19 in '45
toen men hem het
aardse leven afnam
goddank vond ook hij hier
een plek om te blijven…
Maak pompen van kanons
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.729 Maak pompen van kanons
en speiten van geweren,
al 't vechten is voorbij,
't is vrede weere in 't land.…
Ik denk
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
322 Ik denk
we moeten
de veroorzakers
van deze ellende
aanpakken
en daarvoor zijn
er getrainde militairen
die dat durven
die dat kunnen
die dat willen
Ik denk
dat die smeerlappen
alleen maar door hen
gestopt kunnen worden
gekielhaald worden
genekt worden
gevierendeeld worden
uitgeschakeld worden
Ik denk niet dat dat
prettig zal…
WAR child
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
329 Titel: In zee de dood
Als wereld zijn wij
een stel idioten
Die soms creëren, maar
vaker verkloten
Als globe doen wij
schijnheilig; net als of 't
ons echt iets zou schelen
maar doe niet zo soft
Als wereld zijn wij
vaak echt compleet geschift
Al dwingend en moordend
de wereld op drift
Het kind wordt geleefd
weet dus echt niet…
VLUCHTELINGEN-werk, kerk, huis en haard!
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
377 Vluchtelingen worden door
met name particuliere christenen
als ´Jezus´ ontvangen
gastvrij in huis met haard
eindelijk iets geleerd van "de stal"!
Tweede Kamerlid Joël Voordewind
doet zijn naam eer aan
en zijn pragmatisch christen zijn
dwingt respect af
ik verheug me op kerst
en voor de tussentijd
op ´veilige´ geesten!…
Drama in Bodrum
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen
371 De hele wereld heeft hem zien liggen,
levenloos in de vloedgolven,
pas twee jaar jong.
Ik ken die streek,
ik heb er vakantie vierend gezwommen
en de ruïnes van Olympus bewonderd
bij ruim veertig graden Celsius.
Dit ene beeld zegt alles over de
absolute zinloosheid van al die dwaze
strijders, die samen de totale destructie
willen bewerkstelligen…
vluchten kan niet meer
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
440 nog altijd ontmoet ik
mannen en vrouwen die
iedere dag of nacht,
soms in het zweet, rouwen
als slachtoffer van toen;
wie had dat in '45 nog verwacht
"nooit meer" zeggen we op 4 mei
en gedenken dat vaak ook in stilte
ik ontmoet "de ver van mijn bed show"
en kilte, zelfs vernederende woorden
nu ik zoveel mensen zie op de vlucht
voor…
Je suis nobody
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
334 Goor geluid
in dode oren
die niet meer horen
wat ze zien
Wat ze zien
is losgekoppeld
van alles
want het is helemaal niets
Hun hart
en vrijheid
in doeken verborgen
als zwarte waterval op hun rug
Ze roepen
maar ze horen niet
want de oren
propageren
Zij zijn een tijdschrift
de ogen zijn niemand
en de oren zijn doof
voor de afstand…
Brug over de rivier de Kwai
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
305 Je zult zien dat er genoeg is
eten, drank en jij
Ik graaf gaten in de grond
voor een spoorlijn door het bos
De honger doet geen pijn meer
en mijn tanden raken los
Als ik straks, een slaaf, bevrijd ben
meet ik mij vleugels aan
in plaats van boot of trein
wil ik sneller bij je zijn
Ik ben niet knap meer als tevoren
tanden wit en ogen…
Kindsoldaat
hartenkreet
3.6 met 5 stemmen
581 Zijn jeugd is gestolen
Door 't oorlogsgeweld
Misbruikt en gemarteld
Wordt hem dan verteld
Dat als hij wil leven
Hij eerst doden moet
Gedwongen te schieten
Te wennen aan 't bloed
Zijn vriend die is dood nu
Gedood door zijn hand
De drugs en de drank
Verdoofden 't verstand
Als dit leven is dan
Wil hij liever dood
Die wens komt snel uit
Daar…
De klaroenen.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
389 De klaroenen schallen als we de hemel binnengaan
tussen het knallen van geweren en het vage huilen
van het volk. Wij, wij zijn de doden die tot vandaag
leven. Wij zijn versteend, onze namen gebeiteld.
Denk dan dat het liefde was voor het vaderland,
dat we een handvol aarde in de handen namen,
met de lippen proefden. Dat we omhoog keken
vooraleer…
Flanders Fields
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
389 als klaprozen
uit de hemel vallen
honderd en meer
jaren later
vraag ik
één van de zeshonderdduizend
die een brug te ver
is gegaan
het licht aan het eind van
de loopgraven zwart zag
mij als immer aards
te herinneren…
Het Waterloo van 2015
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen
343 Er zijn immer eeuwen die eeuwig duren
In alle eeuwigheid beschamende eeuwen
Eeuwigheid verkregen in immense gruwel
Begaan bij de mens in alle eeuwen
Wij kunnen er op wachten…