Alle inzendingen over kerstmis

verstoken van slaap nuttig ik rauwe wortelen en kransjes van chocola lieve baby’s en madeliefjes help mij verder op weg naar het volgende kerstfeest ik kan niet geloven dat er nooit vrede komt…

het laatste exposé van dit jaar is weer in mijn atelier feeëriek aangelicht bieden mijn schilderijen hun kleurig aangezicht damast op de tafels in riet gesorteerd heb ik mijn leven aan u geoffreerd mandjes met zorgen over dit jaar in biezen geluk en ontspanning vlak naast elkaar in wit pitriet mijn artistieke prestaties gebundeld…

Ontevreden ben ik Heer over het kwade wat ik deed, geen vrede heb ik meer met dat wat ik vermeed, ik zou graag vrede willen maar alleen lukt mij dat niet, neem Heer de onvrede van mij, U, die de echte Vrede biedt, de Vrede van Uw Engelenlied.…

God ligt in de duinen te vrijen met Texelse Maria of moet ik zeggen dekselse - de vonken spatten ervan af. God heeft natuurlijk gelijk zijn heerschappij te laten gelden over de memmen van Maria die zwemmen in honingmelk. Dat moet ik hem nageven aan lust stelt hij geen grens evenmin aan zijn geloof ja zijn ogen schieten vuur. (zelfs…

Kerken vol met gezang het "Ere zij God" zal weer klinken. Is men in gedachten al bezig met het vele eten en drinken? Geen denken aan de éénzamen zovelen zitten alleen. Nee, alleen denkend aan zichzelf familie en vrienden om zich heen. Nu even niet denken aan ellende een land verder valt een bom. Kerst, vrede, harmonie, het is toch allemaal…

Geboren in een heldere nacht het kindje zolang verwacht. Vrolijk zingen engelenkoren iedereen mag het horen. Een kind geboren in een stal daar in Bethelehems dal. Herders met hun schapen zullen over hem waken. VREDE en LICHT zal het brengen voor alle mensen.…

Waar rust van lawaai wint en verspreidt in stille akkoorden geluiden als streling voor gehoor om uit diepte van genieten te stijgen tot hemels zachte tonen ongekend aan aardsgenot. Zo klinken zacht de klanken uit orgel, koper en van koren en wonder schone zang der tenoren in ruimte met mooiste akoestiek daar klinkt straks de boodschap na…

En straks wanneer wij kerstfeest vieren vliegen elders weer kogels in het rond zitten wij ons als beesten vol te vreten en maken alles weer veel te bont Wanneer wij ons warmen aan het vuur sterven er ergens mensen van de kou lopen er kinderen als wezen over straat geen mens die ze zegt ; ik hou van jou Wanneer bij ons het eten op tafel dampt…

Van geslacht op geslacht werd het heil van God verwacht, Zijn zegen doorgegeven. Moge Hij u ook nu vervullen met Zijn vrede.…

In het nachtelijk geflonker van de lichtjes die je ziet hoor je zachtjes in het donker de klanken van het engelenlied de gebroken stilte die ik vind doet mij denken aan het kind...…

in een trilling van licht blinkt de wereld zijn winterse schijn laat klaagzangen zwijgen verzinken in stilte kerst zal ingetogen zijn…

nog één halve bal centraal in de boom de duizend facetten weerkaatsen gezicht zonder schroom vroeger getuigd ieder een kleur in groen met een geur nu rest nog de mijne de anderen gevallen verscherfd in de tijd ik plaats met een luchtig gebaar maar in duizend facetten spat ook mijn droom op de vloer uit elkaar…

zij passeerden boom voor boom de takken kalend maar ieder had in kleur een eigen droom ze waren opgetuigd met stemmingen van toen het groen met zilver rood met goud alleen de piek doorstond het jaarlijks onderhoud steeds kleiner het formaat ballen schitteren herinnering het kalend groen heeft plaats gemaakt voor kunst de lampjes hangen…

mijn voeten blijven warm door mijn groene kikkersokken in de winter spring ik rond want ik ken de kikkersprong ik wacht nu op mijn Kerstprins eenzaam onder de mistletoe ik smacht naar lieve kusjes maar die kwakerd komt niet droef is toch mijn liefdeslot mijn prins slaapt in de modder…

Het is onder de brug dat zij plotseling haar ik ontmoet er wordt niet gegroet waar ijzig water wakke werkelijkheid spiegelt geeft licht haar gezicht een wazige gloed wanhoop oogt waakzaam als eenzaamheid sluipend buiten binnen haalt…

Stille Nacht -Heilige Nacht: een Soldaat houdt de wacht. In een ver en vreemd land, kijkt hij naar een ster. Denkt aan zijn dierbaren, van hen is hij zo ver. Vrede zou het moeten zijn, maar wat hij hier ziet, doet hem alleen maar pijn. Kinderen, die geen kind meer kunnen zijn. Mensen op de vlucht, hun bezittingen, op de rug. Alleen…

als ooit een deel van de mensheid het zal bestaan om tijdens kerst naar Mars of de maan op skivakantie te gaan misschien dat dan ook daar een gezongen vrede op aarde wordt afgedwongen…

Kerstwens 2009 Wat een Kerst zich wenst? ligt verscholen in de mens!…

De seconden gaan te rap om de uren te vergaren, wat ons bindt is tijd, gesponnen op de brug van de oude, - en de nieuwe jaren, als we elkaar ontmoeten dan zwaaien we naar elkaar en misschien wel terug, al moeten we bekennen dat we elkaar nog steeds niet leren kennen, wat mensen scheidt, is gezaaid door angst om samen door één humane…

In het zilveren hart van de winter hervind je een blij geheim het klopt aan bevroren ramen zingt in dennewouden roept met de stem van wilde zwanen en warmt zich in je bloed In het zilveren hart van de winter bedenk je een nieuw verhaal je brengt alle woorden samen vreemde en vertrouwde nieuwe en oude zolang je beweegt…

Mijn wensen voor alle inzenders zo ook voor de redactie zijn fonkelende lichten blije gezichten een stil verlangen naar een vredige witte kerst en een liefdevol 2010 waarin wederom vele harten worden geraakt met betoverende gedichten met bezieling gemaakt…

zal het angst zijn die lichtjes van kerstmis begin december..?…

Het stalletje is uitgestald, de ster hangt te stralen. Gedachten gaan naar Bethlehem zonder af te dwalen. Kerstman noch drank zal ons verleiden. Sterk is het verlangen, onbevangen naar onze Redder die komt om te bevrijden!…

Heel lang gelee, in Bethlehem, Daar groeide eens een boom. Vol trots was hij, en waardigheid, En dit nu was zijn droom: “Mocht ik ooit moeten vallen Door houthakkers sterke hand Maakt men van mij een schatkist De kostbaarste van ’t land.” De boom werd inderdaad geveld Maar tot zijn groot verdriet Werd hij verwerkt tot voederbak: Zó wilde…

kleine Jan hield zo van Kerstmis daar keek hij lang naar uit van al die mooie dingen achter de etalageruit de geur van chocolade of de kleur van marsepein daar kreeg Jan geen genoeg van daar kon hij zo vervuld van zijn hij wist al van het Kindeke uit Bethlehem hij kon de liedjes zingen met een zachte engelenstem ‘s avonds vroeg hij in zijn…

nice zo noem ik het en mijn pet zakt af naar mijn kont ik vind het leuk zo leuk dat ik het nice vond…

Jozef, slaap je al? Nee? Ik kan ook de slaap niet vatten. Ik wil je nog graag zeggen dat ik je geweldig vind zoals je me gesteund hebt met het Kind, je bent zo’n goede man en vader, kijk eens hoe Hij daar ligt, er is een glans op Zijn gezicht en Jozef, wat er ook gebeuren zal, God heeft het zo gewild en het is goed, o Jozef…

Er staan vier kaarsjes op een rij te wachten op het feest. Eén lichtje laat ons alvast zien hoe mooi het is geweest. Nu mogen er twee kaarsjes aan, ons wachten wordt beloond. Het wordt steeds lichter in de kerk, dit huis waarin God woont. Vandaag branden drie kaarsjes, drie vlammetjes van licht vertellen van het Kind dat komt, is dát…

Met kerst mogen we kaarsjes zijn met geelkartonnen vlammen de mensen mogen aan ons zien hoe mooi de lichtjes branden. Door al die vlammen wordt het warm en zal de kou verdwijnen, ook in het donker is het goed als je een licht ziet schijnen. Zo mogen we naar binnen, die vlammen om ons hoofd, in onze hand een kaarsje dat na afloop wordt…

En ach, de rivier stroomt voort en zand in bakken op de oever wordt gezift. Af en toe een 'Amandla awethu' in de wind, die hier af en aan rolt langs de heuvels. Onnodig te zeggen, dat vanmorgen weer een aantal kindsoldaten, hun moeders achterlieten, en op weg gingen om zich te bekwamen in de krijgskunst. Of in oorlogstijd of vrede,…