Poort van tijd

De seconden gaan te rap om
de uren te vergaren, wat ons
bindt is tijd, gesponnen op
de brug van de oude, - en de
nieuwe jaren, als we elkaar
ontmoeten dan zwaaien we
naar elkaar en misschien wel
terug, al moeten we bekennen
dat we elkaar nog steeds niet
leren kennen, wat mensen scheidt,
is gezaaid door angst om samen
door één humane poort te gaan,
de moed eenmaal een mantel
aan te trekken van loyaliteit.

Uit de bundel:
'De oude jas is versleten'

Zie ook: http//www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 8 december 2009

pebmartenskpnmail.nl

één humane poort

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 13 stemmen 1.754