Alle inzendingen over oorlog

er hangt rond het ereveld een zweem van eeuwigheid zij die hier met alle eer zijn neergelegd zullen ons in tijd ver overleven laat dat een troost zijn zo ook mijn oom Theo hij was slechts 19 in '45 toen men hem het aardse leven afnam goddank vond ook hij hier een plek om te blijven…

Maak pompen van kanons en speiten van geweren, al 't vechten is voorbij, 't is vrede weere in 't land.…

Ik denk we moeten de veroorzakers van deze ellende aanpakken en daarvoor zijn er getrainde militairen die dat durven die dat kunnen die dat willen Ik denk dat die smeerlappen alleen maar door hen gestopt kunnen worden gekielhaald worden genekt worden gevierendeeld worden uitgeschakeld worden Ik denk niet dat dat prettig zal…

Titel: In zee de dood Als wereld zijn wij een stel idioten Die soms creëren, maar vaker verkloten Als globe doen wij schijnheilig; net als of 't ons echt iets zou schelen maar doe niet zo soft Als wereld zijn wij vaak echt compleet geschift Al dwingend en moordend de wereld op drift Het kind wordt geleefd weet dus echt niet…

Vluchtelingen worden door met name particuliere christenen als ´Jezus´ ontvangen gastvrij in huis met haard eindelijk iets geleerd van "de stal"! Tweede Kamerlid Joël Voordewind doet zijn naam eer aan en zijn pragmatisch christen zijn dwingt respect af ik verheug me op kerst en voor de tussentijd op ´veilige´ geesten!…

De hele wereld heeft hem zien liggen, levenloos in de vloedgolven, pas twee jaar jong. Ik ken die streek, ik heb er vakantie vierend gezwommen en de ruïnes van Olympus bewonderd bij ruim veertig graden Celsius. Dit ene beeld zegt alles over de absolute zinloosheid van al die dwaze strijders, die samen de totale destructie willen bewerkstelligen…

nog altijd ontmoet ik mannen en vrouwen die iedere dag of nacht, soms in het zweet, rouwen als slachtoffer van toen; wie had dat in '45 nog verwacht "nooit meer" zeggen we op 4 mei en gedenken dat vaak ook in stilte ik ontmoet "de ver van mijn bed show" en kilte, zelfs vernederende woorden nu ik zoveel mensen zie op de vlucht voor…

Goor geluid in dode oren die niet meer horen wat ze zien Wat ze zien is losgekoppeld van alles want het is helemaal niets Hun hart en vrijheid in doeken verborgen als zwarte waterval op hun rug Ze roepen maar ze horen niet want de oren propageren Zij zijn een tijdschrift de ogen zijn niemand en de oren zijn doof voor de afstand…

Je zult zien dat er genoeg is eten, drank en jij Ik graaf gaten in de grond voor een spoorlijn door het bos De honger doet geen pijn meer en mijn tanden raken los Als ik straks, een slaaf, bevrijd ben meet ik mij vleugels aan in plaats van boot of trein wil ik sneller bij je zijn Ik ben niet knap meer als tevoren tanden wit en ogen…

Zijn jeugd is gestolen Door 't oorlogsgeweld Misbruikt en gemarteld Wordt hem dan verteld Dat als hij wil leven Hij eerst doden moet Gedwongen te schieten Te wennen aan 't bloed Zijn vriend die is dood nu Gedood door zijn hand De drugs en de drank Verdoofden 't verstand Als dit leven is dan Wil hij liever dood Die wens komt snel uit Daar…

De klaroenen schallen als we de hemel binnengaan tussen het knallen van geweren en het vage huilen van het volk. Wij, wij zijn de doden die tot vandaag leven. Wij zijn versteend, onze namen gebeiteld. Denk dan dat het liefde was voor het vaderland, dat we een handvol aarde in de handen namen, met de lippen proefden. Dat we omhoog keken vooraleer…

als klaprozen uit de hemel vallen honderd en meer jaren later vraag ik één van de zeshonderdduizend die een brug te ver is gegaan het licht aan het eind van de loopgraven zwart zag mij als immer aards te herinneren…

Er zijn immer eeuwen die eeuwig duren In alle eeuwigheid beschamende eeuwen Eeuwigheid verkregen in immense gruwel Begaan bij de mens in alle eeuwen Wij kunnen er op wachten…

Lag te slapen op een veld flauw glooiend omhoog hoorde schoten en gekerm van soldaten, geroffel van cavalerie kwam naderbij Was aanwezig, stond erbuiten in een regen van bommen, granaten en het bloed kroop rood door het gescheurde ondergoed uit de uniformen van soldaten, in de stank van uitwerpselen na het ontspannen loslaten Het was…

Ziet gij de zwarte leeuw niet rijzen, Zo fier op ’t trotse gouden veld? Ziet gij zijn forse reuzenklauwen, Waarvan één slag de vijand velt; Ziet gij zijn bloedige ogen gloeien, Beschouwt zijn maan zo breed verward? – Die leeuw is onze Leeuw van Vlaandren Die rustend nog de wereld tart! Hij sloeg zijn klauwen op het Oosten En ’t Oosterheir…

Amsterdam; Cordova van het noorden Voortvarende stad op overzeese oorden Odessa aan het vrijgevochten IJ Hier leefden Mozes' zonen blij! Plek waar dorstigen naar kennis Zich lezend konden laven Mokum; stek van stennis Hebreeuwse haven! Holland kwistig nering drijvend Heeft zich door hun toedoen blijvend Tot welvarendheid verrijkt Maar…

Rotterdam was vandaag de plaats, om te herdenken, Rotterdam was vandaag de plaats van minuten stilte Rotterdam was vandaag The place to be Rotterdam was vandaag 75 jaar na het bombardement Volop in beeld, de oude rotterdammers kregen het nog te kwaad, bij het zien van de beelden, het horen van de verhalen, was Rotterdam vandaag…

Dit is de plek waar heden en verleden in elkaar overlopen tot een nieuwe dimensie. Herinnering is licht geweven stof. We raken het aan en alles komt in beweging. Soldaten herbeleven elke granaatinslag, elk uur, elke dag, elk seizoen. De oorlog van binnen kent geen vredesonderhandelingen, wapenstilstand. En de dingen die je wilt…

Ik zag vanmiddag twee konijntjes vrolijk rondhuppelen op het korte gras bij een vleesverwerkende fabriek. Ze dansten uitdagend rond van: ‘kijk ons eens leven en lekker vrij zijn’. Door zulk provocerend gedrag komt agressie in de wereld. Ik hoorde tanks rollen, granaten inslaan, volksmenners schreeuwen: Wohlt Ihr den totalen Krieg.…

Brand, de stad brandt! De stad is getroffen midden in zijn hart. In de tweede week van mei Vloog een vijand hoog voorbij; En lieten stalen vogels hun zware last neerdalen. Brand, de stad brandt! De stad kon slechts met haar ziel betalen. Het hart werd een gat, Dat eens bruisend klopte tussen de rivieren. Een transplantatie heeft ervoor gezorgd…

Op 4 mei herdenken we de doden en slachtoffers uit de 2e wereldoorlog Om acht uur twee minuten stilte uit respect voor de slachtoffers van de oorlog Ik denk aan wat mijn oma mij vertelde Mijn opa was gevangen genomen en ontsnapt Van Arnhem helemaal naar Utrecht gelopen Toen zag mijn oma hem voor de deur met ingevallen gezicht en zijn tenen kwamen…

Herdenken is aandacht schenken Bij de verstening van de tijd. Een monument, een symbool van het lijden Van een oorlog uit grijze tijden, Die een verbeelding is van ons gevoel van spijt. Wanneer het volkslied klinkt En de vlag weer halfstok hangt, Verzamelt zich de massa in medeleven Om het monument op de Dam in respect te beleven En worden…

Waarom draait een groot verschil? Kijk vannacht eens lang en dood doodstil vanuit de sterren naar deze kleine aarde en niets blijft groot. Wat blijft eigenlijk van verre over van onze eigenwaarde? Niets in de eeuwigheid om voor te vechten zo gezien en waar kan oorlog anders nog toe dienen? Ikzelf was eens in een daarvan gevangen en zag…

Verplicht stil. Binnen roept de bakker mij in zijn etalage. Kruidvat biedt 3 halen, 2 betalen bodylotion voor onder de douche. Volgend jaar val ik stil aan, koop ik bevrijdingstompoucen voor hen die vielen.…

Ze ziet zichzelf weer in de schouwburg op vaders arm, de drukte, het geroezemoes weer thuis strijkt moeder stil wat kleren één koffertje maar, alleen voor haar? nee, wij komen later schat, ga nu maar er kwam niemand, ze was alleen en wist niet beter dan dat het ooit voorbij zou gaan. Hij ziet zichzelf weer in de lange rij een jochie…

Niet te bevatten, niet te geloven, niet in te schatten al die zinloze oorlogen. Niet een plaats te geven, niet te kunnen begraven, niet te mogen rouwen, of simpelweg naar de laatste rustplaats te dragen. Niet te begrijpen, niet te snappen, vijf minuten stilte is alles wat we kunnen. Onbegrijpelijk…

Mijn gedachten, mijn woorden en op papier herleeft mijn moed hier binnen ben ik van mij en mij alleen met al mijn liefde schrijf ik mijn dierbaarste bezit tot een boek en mijn dromen nadrukkelijk als verlangen. Voortleven zal ik, ook na mijn dood!…

de stemmen die verstomden in de mist steken zo nu en dan de kop op zij dansen als vlinders over het verlaten veld vol verhalen waar zij eens thuis waren al was dat maar voor even…

(Menig machthebber is een misantroop) Met de mimiek van een versteende natuur waarbij de zwarte lucht zijn harde grijns verpulvert Met de thermiek op het laatste uur van krijsende vogels die in vlucht cirkelen en die zich in duister hullen kruist hij zijn armen met illustere blik Zijn ogen branden een gat in de dag als gloeiende kogels…

zij komen glanzend overgevlogen onder de bloedende moeder smelt de eerste sneeuw onder wuivende palmen monstert hij de nieuwe limousine van zijn schoonzoon ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichte', 2002.…