Alle inzendingen over ziekte

Je weet het niet meer iemand speelt met je geheugen en doet dit steeds maar weer je duikt in je herinneringen maar het is zo duister daar weten of die koffie vers is valt je al zwaar alles om je heen is nieuw het ruikt toch zo fris je hoort iemand zeggen dat het al weer mis is maar wie is die vrouw en wat wil ze van jou?…

plots verdween de duisternis en werd vervangen door licht totaal onverwacht kwam het in mijn hoofd schijnen een lichtstraal gericht op het proces, het proces der aanvaarding neem ik aan alles blijft hetzelfde doch bekijk ik het door andere ogen na een lange tijd van zwart en donker kwam de kleur weer terug traag maar zeker ik…

Gedempte stemmen die zij wilde doen herklinken dooierloos ei uit kristal verpopte vlinder gedroomde aanzet tot een nieuw begin in een aarzelende kus in een zin de lippen stijf gesloten verdooft het denken. lichtverval verdampt de trede tot de ruimte of vult zich met mist, daarin een gebroken stem, die zich niets meer kan herinneren…

Waarom de balans opmaken als je de stand hebt bijgehouden? 0-1 Ik zit klaar Ze kunnen ieder moment met me afrekenen Ik anticipeer op het eindsignaal in een wedstrijd die aan het einde van de dag nooit over is Was ik maar een toeschouwer Dan liep ik weg als de wedstrijd mij niet zinde Dan ging ik een boek lezen, of de krant Heb ik niet…

Koortsachtig werkend lichaam bevecht indringers. Uitzweten van pijn is levensnoodzakelijk. Oren, keel, mond, verdikt en gezwollen. Virus wordt langzaam maar zeker overwonnen.…

Ik had een blaar op mijn kleine teen, de teen ernaast ontsiert door een eksteroog een ingegroeide nagel aan teen drie en dan van de kuit tot aan de knie, een ontstoken ader die er niet om loog, mijn knieband was intens gescheurd, mijn been deed zeer, maar niet getreurd, ik kon nog lachen, zij het wel, als een boerin met kiespijn kommer…

Een vreemde blik Kijk nu ik ben het, ik Je eigen vlees en bloed Maar er komt geen teken van bekendheid op je snoet Dementie vaagt alles weg Je negeert wat er wordt gezegd Maar er is nog wel vreugd Als je praat over je jeugd Deze verhalen vertel je keer op keer En dan denk je ach, daar ben je weer Van vader naar kind Oudje je blijft altijd…

Je loopt met me mee de hele dag Je bent bij me mee ook in de nacht Je bent er gewoon 24 uur Wie had dat ooit gedacht Ik heb je nooit gewild Ik heb nooit op jou gerekend Je past niet in mijn plaatje Ik had nooit voor jou getekend Mijn lichaam reageert op jou Mijn geest weet het allemaal niet Mijn gevoel zegt wat te doen Mijn IK is het…

Toen moeizaam de ochtend kwam verkilde gestoomd nachtelijk zweet huiverend, rillend ijskleed, dat het gloeien overnam het glazen geluk beademd waarachter het bleke doodslicht wacht op ratels van een klaaggedicht denken in rood geremd opnieuw ontbrandt het vuur getooid in duistere waas tollend hoofd naarmate het late uur blauwe diva’…

FOPPES EERSTE GEDACHTE VAN VANDAAG Het ligt niet aan mie het ligt niet aan pi maar aan de schizofrenie daarom ben ik bij pi en een leuk pi meisje helpt me daarbij bij de schizofrenie dus dus daarom…

Het lichaam stribbelt tegen Ik wou dat ik nooit reuma had gekregen Mijn energie verdwijnt uit mijn lijf Vingers ze worden weer stijf Ach, wat zit ik nu te zeuren Ik moet mijzelf weer even opbeuren En dan denk ik aan mijn gezin Die ik met heel mijn hart bemin.…

Verdriet en pijn Waarom moet dit zo zijn Is dit je lot Een verschrikkelijke ziekte maakt je kapot De diagnose is gesteld Heel voorzichtig is het verteld Chemo om iets langer te leven Maar tenslotte ga je het toch begeven Vechten tot de laatste traan En dan moet je het leven laten gaan.…

Zo heb je kanker, zo is het er niet meer Zo is er geen kanker, zo is het er weer Al gedacht of plots gekomen Het leven draait 360 graden om elke keer Je hebt niets in te brengen Je hebt het te accepteren Je moet aan de slag Vechten, je kunt er niet op teren Het leven is te kort om in een hoekje te gaan zitten Zing, vecht, huil, bid, lach…

Vandaag zijn alle kleuren fletser, klinken tonen iets minder mooi. Smaakt je eten minder lekker, voelt je lichaam als een "kooi". Vandaag zijn geuren minder zalig, en je ogen missen glans. Kijk je door een natte waas heen, is er geen reden tot vreugdedans. Vandaag gaat ook weer -gisteren- heten dagen komen, dagen gaan…

Hoewel wij elkaar niet moeten, gedogen wij ons Verdragen dus elkaar omdat het moet > Op zeker moment was jij er om nooit meer te gaan Hoewel wij elkaar dus echt niet moeten > ik zelfs bij voorkeur jouw hersens zou willen inslaan realiseer ik mij echt terdege > dat ik dan mijzelf echt veel teveel tekort zou doen 'k Leef met…

waar het vroeger bliksemde in een snel dispuut neemt nu traagheid toe met de minuut antwoorden hangen in de lucht maar trekken in een lichte mist aan hem voorbij hij kan ze niet meer raken wolken die de hemel maken het blijft een brij toch is er soms een open plek waar een nieuw vergezicht hem zekerheden geeft die hij al tijden…

hij ziet haar aan komen lopen zeker drie truien over elkaar het is een zachte zomeravond toch heeft zij het koud. ze heeft het altijd koud hij kan en zal haar helpen geeft haar waar ze naar verlangt. maar voor wat hoort wat (das zeker) zij krijgt haar witte geluk en hij die gek is op magere lijfjes zal van haar genieten want zo…

In een psychose kan het ik omvallen. Daar ben ik bang voor. Ik heb het zwaard van de volwassene weer ingeruild voor het speelgoed van een blij kind. Ik ben weer in jubelpark terechtgekomen. Mijn eerbied is terug. In een lief kind schuilt onuitputtelijke kracht en macht. Meer hoeven we niet te zijn. Speel zoet.…

ga met mij mee in het laatste shot mijn aderen zijn al kapot een snelle ronde bloedsomloop maakt kankercellen dood of doet ze snel verdwijnen naar plaatsen waar het gif niet makkelijk in eerste rondgang kan verschijnen geen wanhoop zij kunnen slechts leven van wat het bloed kan geven mijn lichaam is gesloopt maar het laatste…

Mijn lijf doet alles wat ik niet wil, het lijkt een eindeloos gevecht. Ik zit gevangen in een cocon, eruit komen lukt niet echt. Soms steek ik mijn hand uit en dan voel ik mij goed, dan denk ik: "hier ben ik dan" en dat idee houdt me zoet. Maar het is een leugen, hij wordt afgehakt. Het ziek zijn dat heeft me, het zieke dat lacht. Het triomfantelijk…

Krankzinnigheid is de weg richting duidelijkheid. Op een lange weg naar helderheid en houden van, in vertrouwen.…

Het leven is een strijd maar jij lacht de last kwijt jij weet boven alles uit te stijgen jij bent niet klein te krijgen jij groeit bij iedere kaalslag jij ziet niet de zwarte nacht voor jou alleen een zonnige dag jij alleen bezit die bijzondere kracht om je hoofd boven het maaiveld uit te steken terwijl anderen buigen durf jij je rug te…

Daar lag ik dan door griep geveld, daarom de huisarts maar eens gebeld. Na onderzoek en wat bellen wilde hij mij gerust stellen dat er virussen waren vastgesteld. Het gerust stellen lukte niet, misschien omdat ik nooit vier russen had gezien.…

weer wordt het gif per hartslag rond gepompt trekt rode strepen in een kwetsbaar lijf zonder onderscheid doodt zij meedogenloos de lichaamseigen cellen waarin ook kanker nu verblijft chemo strijdt zonder onderscheid tegen cellen die snel groeien ten koste van hun eigen veiligheid soms ontspringen zij de dans in vluchten naar de luwte…

Om de pijn te verbijten heb ik het eigen bloed geproefd Het lot heeft mij de strot geknepen en angst de meerpaal tot een kolk geroerd Hier wacht de stad een wiegendood Hier ijlt de nacht haar morgenrood * * * Om het aangezicht te redden heb ik de nagel van de kist geslagen De traan heeft het hart verstikt en rouw een muur…

geef mij respijt nu het lijf op hol geslagen is en ik niet weet waar het verblijft het eigent niet wil vluchten in het donker en zijn angst bevriezen in een regen ijs paniek in samenzijn frustraties bij ontmoeten zelfs de spiegel groeten doet immense pijn door chaos van het anders zijn toch koester ik geschonden huid er is…

Naar nota 's die correct zijn kun je fluiten, Door artsen wordt te veel gedeclareerd, Haast structureel wordt er gemalverseerd, Wat hun bestek betreft valt dat er buiten. Met messen was men altijd al bedreven, Nu wordt er ook nog met de vork geschreven.…

van die dagen uit een grijs verleden die hem zo nu en dan nog onderhuids betasten bij vlagen strelen van die dagen die hem soms nog laten verwijlen in verloren jaren die zijn bestaan ooit met fierheid kleedden van die dagen die stiller en eenzamer worden, geen uitzicht meer baren gaandeweg zonder hem verglijden…

Uren hebben we gewandeld dochter en vader vader en dochter Haar hand in de mijne de mijne in de hare hand in hand, kameraatjes Wat hield je m’n hand teder vast je liet m’n hand niet meer los stevig en vastbesloten lopen Samen de VAART er in elkaar niet meer loslaten "de HEMEL op aarde" En Midon je 'hondenbroertje' trouwe eerlijke…

nu er kansen zijn verslagen en de pijn niet te verdragen met geen antwoord op de vragen is al wat over blijft het dragen…