Alles is taal
Het is wolvenweer
versleten en eenzaam hangen
de daagse woorden in de ruimte
ze spreken marteltaal
de heuvel ligt er bloot bij
een gulzig slagveld
- dat levens en dromen wegvreet -
verliest z'n laatste pluimen
begraven in lange schaduwen
zoek ik naar het serene
nu elders thuis wordt
met een huivering wordt
de doodsklokken de taal ontnomen
ze spreken te vroeg.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 27 juni 2014
Geplaatst in de categorie: ziekte