inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.232):

Alles is taal

Het is wolvenweer
versleten en eenzaam hangen
de daagse woorden in de ruimte
ze spreken marteltaal

de heuvel ligt er bloot bij
een gulzig slagveld
- dat levens en dromen wegvreet -
verliest z'n laatste pluimen

begraven in lange schaduwen
zoek ik naar het serene
nu elders thuis wordt

met een huivering wordt
de doodsklokken de taal ontnomen

ze spreken te vroeg.


Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 27 juni 2014


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 205

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
30 juni 2014
huiveringwekkend mooi!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
28 juni 2014
hoe stil wordt het lezen....aangrijpend ...'mooi' gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)