1907 resultaten.
in mezelf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.085 medicijnen
die toch niet helemaal
werken
eerst toch weer
durven hopen
diezelfde hoop
wordt nu weer afgenomen
bruusk en zonder waarschuwing
de ziekte laat weer
van zich horen
ik weet het wel
ik heb je wel gehoord
het liefst houd ik
mijn handen over mijn oren
mijn handen voor mijn gezicht
dan moet ik er niet naar kijken
en toch
houdt…
In een oogwenk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
477 De morgen gelijk alle andere
ochtend na ochtend
elke dag opnieuw
Gelijk, exact
onomkeerbare strijd
Alle hens aan dek, want
in een oogwenk
een snel ogenblik
was de wereld weg
Mijn leven nam een wending, onvoorzien
pijn en verwarring
schreef ik van mij af
Misverstanden
grote barrières
Alle hens aan dek, want
een snelle blik
kan…
Levertransplantatie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
443 Ik zag haar liggen
in dat hoge bed,
omringd door apparaten,
slangen, ruis.
Zo opgesteld
‘t wijdse uitzicht over daken
voor haar verloren.
Door medicijnen haar volume voos,
dicht de ogen,
in haar stem een open buis,
waardoor ze niet kon praten.
Om de slangen niet te storen,
aarzelde ik lang
haar blote schouder aan te raken
en…
Kracht
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
1.490 Mijn handen houden de dingen niet meer
alles valt voor mijn voeten neer
wat ik ook probeer
alles valt telkens weer
ik was er niet op voorbereid
de kracht die ik eens had
wordt geschreven in de verleden tijd.…
Voor Altijd Gedoofd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
952 in de onderzoekskamer van de dokter
vond hij de waarheid voor zijn
klachten, een maskerende valkuil, die
hem decennialang sluipend heeft
uitgehold, door een vergiftiging die
zijn lichaam beroofde van zuurstof en
volledig uitputte, de ultieme prijs
voor een dodelijke verslaving.
in de afgrond vond hij het antwoord,
hij werd wakker! de schade…
dankbaar hart
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
554 waar de witgejasten door de
gangen ijlen
en koortsigen dat doen in
zieke bedden
waar het leven in de aderen
drupt en ademhaling wordt
verlicht door zuurstof uit
de muur
waar naaldfetisjisten bij
nacht en ontij monsters
willen van je bloed
dat is geen plek waar je wil
zijn
maar als de nacht valt en de
witte engelen zweven door…
Negen tijdloze dagen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
954 Hij moest stil zijn en wachten in de
duisternis. Hij moest erin berusten,
dat zijn verstand tijdelijk in verwarring
verkeerde, dat hij geen kracht meer vond
die zijn handeling in beweging bracht.
Hij lag in de hel en moest dit scotoom
van zintuigen en verstand aanvaarden,
niet met woede en angst, maar met
acceptatie en dankbaarheid.
In de…
Gebroken graven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
497 Tegen het eind van
Wat een nacht moet
Zijn geweest - in de
Barensweeën van de
Schemering die de
Ochtend moeizaam
Geboren doet worden -
Word ik op het kerkhof
Van gebroken graven
Begroet door een oude
Man met een schitterende
Zilveren baard die mij
Het verhaal van zijn dood
Vertelt - en terwijl de
Eerste zilvermeeuw boven…
Voor het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
528 Bang voor het leven
Bang voor de dood
Bang voor het schouwspel
Waarin pijnlijk langzaam
Mijn leven stukje
Bij beetje wordt
Uitvergroot…
Verslaving
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.100 In de wereld van drugs
willen alle partijen scoren,
handelaren en gebruikers.
Hun dromen zijn bedrog,
hun valkuilen talrijk.
In een gejaagdheid naar meer
zullen zij in minder ontroeren.
In duistere steegjes,
in vervallen gebouwen,
overvalt hun hebzucht in
de eindeloosheid, overvalt hun
de afmattende paranoia van dit
verwrongen zielloze…
Opgelost
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
905 Alcoholist in hart
En nieren ben je
En ook je lever doet
Al driftig mee
Om jezelf tot de
Grond toe af te breken
Maar daar zit jij nu
Nog helemaal niet mee -
't Is de wereld op zijn kop -
Niet alleen je problemen
Maar vooral je eigen zelf
Lost de drank graag voor je op…
Op de tast
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
489 't Is de drank die je
Platlegt dag aan dag,
Je hersens ketent,
Uitdroogt en in het
Slot gooit - en jij
Maar denken dat je door
Haar bevrijd wordt
Van je te zware last -
En nu ook je ogen het begeven
In 't aardedonker van de dag
Kun je uitsluitend verder op de tast…
De professor komt langs
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
524 Hij komt binnen met zijn gevolg
legt sober de problemen uit
omstandig met deze patiënt
nadrukkelijk wordt gewezen
foto's in zijn hand
de witte jassen kraken
Bloed stroomt minimaal naar boven
als gevolg van een kwetsuur
de geboorte was wat prematuur
Halsslagaders vervoeren weinig
naar de hersenen, die verdrogen
na verloop van…
Waar je al die tijd voor wegrent
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
921 Bang om er te zijn
Bang voor de nieuwe dag
En voor wat er komen gaat
De zon schijnt, maar wel
Met een groot zwart gat
In het hart van haar stralen
Zwart gat gevuld met
Verantwoordelijkheid
Die daag'lijks genomen
Wordt en waar ik al die
Tijd het liefst voor wegren…
Kindsheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
449 Wil jij mijn geheugen zijn
wanneer ik de donk’re nacht vergeet
zongevulde dagen over ga slaan
ritme en regelmaat niet meer weet
Wil jij mijn dierbare herinnering zijn
wanneer ik ga graven in vergeten verdriet
m’n handen plotseling weer ga vouwen
en huilend roep “ik weet het niet”
Wil jij de zon en de maan zijn
wanneer ik een regenboog aanwijs…
Wedstrijd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
892 Ik ben moe
ik doe mee aan een wedstrijd
die ik nooit kan winnen
ik ben moe
terwijl ik nog moet beginnen
is de rest al binnen
ik ben moe
ik ben een blok aan mijn eigen been
ik zal slechts nog meedoen aan een strijd
zonder nummer één.…
Als serpenten mij omhangen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
489 Verstand op nul
Blik op oneindig
Strakke schema's
Die als serpenten
Mij omhangen en mijn
Ik verstikken in
Meedogenloze omstrengeling -
Als het leven zich moedeloos,
Bloedeloos, overgeeft aan
De dood die mij gretig
Opwacht ontdek ik dat
Ik aan het leven te kort kom…
Kraker
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen
853 Een pijn heeft zich in mij gezeteld
een pijn zo onbeschrijfelijk diep
kroop in mij terwijl ik sliep
Een pijn heeft zich aan mij geketend
hij heeft zijn plaats gevonden
en slaat diepe wonden
Een pijn heeft mijn huis gekraakt
en zich meester van mij gemaakt.…
Grondwater en nog wat
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
413 Was door de bodem
Gezakt - voelde de
Grond onder mijn voeten
Niet meer en verdween
In het ondergrondse duister
Waar alleen de pieren nog
Van alles kunnen zien, en in
De diepte van het donkerste duister
Zakte ik langzaam weg toen ik
Merkte dat er ook hier geen leven
Meer was - inmiddels was ook de
Aarden tunnel met het grondwater…
Naar voren kijken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.030 Terug keek ik
De afgelopen jaren
Op alle donkere dagen
Die mijn leven verzameld
Had - opeenstapeling van
Buitensluiting, van neerbuigend
Bejegend zijn, gekleineerd
Tot op het bot, dat
Onder het kwetsbare lichaam
Onzichtbaar aanwezig was,
Van vele malen verlies met
Bijbehorend verdriet van
Er niet mogen zijn -
Nu ben ik verder…
Uitgeteld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
450 uitgeteld en uitgeraasd
lig je zwetend in je bed
even niet meer rennen
niet meer vliegen
geef je nu maar over
aan de griep die jou
in haar macht heeft
en laat de tijd
zijn helende krachten
op je loslaten
opdat je snel weer
't mannetje bent…
Het zou goed zijn
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
1.037 Het zou goed zijn
Zei de psychiater
Tegen de patiënt
Dat u niet in uw
Verdriet blijft hangen
Maar eer deze woorden
Waren doorgedrongen had
De zieke kans gezien om
Zich onopvallend te verhangen…
Geniepig
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
470 Onzichtbaar wordt de aanval ingezet
slinks en zwaar in het geniep
lijkt 't haast willekeurig
niet voor de hand liggend
bij wie 't zich openbaren zal en wie
gespaard zal blijven
trekt de sluipmoordenaar
door de wereld der levenden
totdat hij zal worden gesnapt
bevochten wordt met alle kennis
die er tot nu toe voor handen is
hopend…
MEDEDOGEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
791 Het allerlaatste zonlicht van die dag
scheen op het eenvoudig stenen kruis
Wellicht dat God haar smart voorzag
zich over haar ontfermde in zijn huis
Regenwolken boven de schemering
naderden dreigend haar steen gebied
De laatste periode bleek één foltering
en dus een concentratie van verdriet
Grauwe lucht dreigend als die ziekte
die haar…
transformatie lonkt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
747 Niets hield je tegen om mij te warmen in je armen
ik ben toch ziek, zegt mijn verstand en ook de dokter,
alleen mijn lijf, want de baas ben ik
ik blijf.
Zal het doemdenken mij verleiden
neen, je keert me 180 graden
weet me te verblijden.
Zo dankbaar ben ik nu
Ik ga je kussen
ga mijn weg, eerst even rouwen
t' was ook zo mooi en dat blijft…
Levenslang
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
807 Eenzaam met Parkinson
Parkinson met pijn
Pijn de hele dag
Dag duurt lang
Lang en levenslang
Levenslang gekregen
Gekregen gratis en voor niets
Niets waard lijkt het vaak
Vaak niet begrepen
Begrepen door weinig
Dit is enorm zwaar
Zwaar zijn de dagen
Dagen soms wil ik het niet meer
Meer niet dan wel
Wel de moeite waard nog
Nog voor hoelang…
Zonder dat er sprake was van een lange reis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
810 Mijn leven lang nooit anders
Meegemaakt dan dat zichtbare en
Onzichtbare figuren mij in
In al mijn bewegingen hebben
Geschaduwd - nooit alleen,
Nooit met rust gelaten
Maar deze keer ben ik
Werkelijk alleen en is
Er niemand voor, achter,
Of naast mij - ik ben alleen
En hoef alleen maar mijzelf
Te verantwoorden zonder eeuwige
Inmenging…
Niet meer tot leven te wekken
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
583 Dood was ik
Niet meer tot leven te wekken
Doodverklaard door mensen in mijn bestaan
Dood was ik
In mijn eigen gedachten -
Zo kon ik onmogelijk verdergaan
Licht, leven en liefde
Werden mij aangereikt
Door goede mensen in het UCP
Door de dood heen
Het leven teruggevonden
Dank! bijzondere mensen in het UMCG…
Waterdeken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
778 Voortdurend verlies ik
Het gevecht tegen de slaap
Die het mij onmogelijk maakt
Wakker te worden - ontwaken wil
Ik uit de boze droom die
Mij het leven beneemt -
Alleen op spaarzaame momenten
Bereik ik het oppervlak van
Matig waakzaam zijn, maar ben
Niet sterk genoeg de waterdeken
Die mij naadloos omsluit
Van me af te gooien…
Uitgeteld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
494 Uitgeteld lig ik onder
De spiksplinternieuwe
Scan naar het plafond
Te staren terwijl mijn eerste
Bestraling plaatsvindt -
Twee laboranten bevinden zich
In de ruimte naast me, zij
Besturen met kundige hand
Het apparaat dat alle
Kwaadaardige restanten
Uit mijn lichaam verdrijven moet -
Ze hebben mij gerustgesteld,
Ik voel me veilig…