1548 resultaten.
Moeder
gedicht
4.0 met 13 stemmen
8.266 hoe de doden in haar woelden
's nachts ijlde ze hun namen af
henriëtte, fanny, vader, mams
serah, simon, martha, sem!
ik amper dertien beluisterde
angstig ademloos die dodendraf
in haar onmetelijke stem
dan stond ze op
lopend dromend
trok de koffer van onder haar bed
verwilderd krijsend: razzia, razzia!
dan hield ik haar staande
roepend…
Dodenherdenking
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
289 Vlaggen halfstok
voetstappen
omfloerste trom
klokgelui
twee slagen
stilte
stollende tijd
ergens een houtduif
een kinderstem
teer groen aan de bomen
dan
- bevrijdend -
het volkslied
er is weer beweging
bloemen en kransen
leven gaat verder
de draak wórdt verslagen…
Waterloo
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
227 Bij Waterloo is het skelet gevonden van een soldaat die daar in 1815 is gesneuveld.
Tussen twee ribben zat nog een kogel geklemd.
------------------------------------------
Men heeft er een bij Waterloo gevonden,
Die daar zijn Waterloo gevonden had.
Die constatering was eenvoudig zat:
Een kogel die hem dodelijk verwondde.
En ja, daar is…
Onze volksheld
poëzie
4.0 met 3 stemmen
899 Wij voelen het vaderlands harte
Wel fier in de boezem slaan,
Als we aan de voet van zijn standbeeld,
Op zijn geboortegrond staan;
Wie herroept zich niet in 't geheugen
Zijn feiten, zijn heldendaân?
Wij roemen zijn hoge gaven,
Zijn burgerdeugd, zijn moed:
Hij offerde aan 's lands belangen
En rust en goed, zijn bloed.
Wat wonder als 't…
Een verband over de situatie van afghanistan
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen
327 Welke Kleur ?
Zwart of Wit ?
Rood of Groen ?
Welke Kleur is onafhankelijk voor u?
Een stuk van welke kleur?
Welke vlag?
Wat moet ik hangen op mijn huis ?
Om me jou te doen herkennen als een burger
Welk symbool?
Moet ik hangen op mijn dak
om je te doen begrijpen dat mijn kinderen geen terroristen zijn
Vertel het
Wat moet ik doen?
om je…
Per radio
gedicht
2.0 met 30 stemmen
10.752 Lieve jongen dit is je vader,
hoe is het daar op het slagveld?
Mag je er zingen?
Met je mooie bariton?
Pas op voor de paarden daar
maar ook voor de vrouwen.
Je mag er wel aan nippen
maar niet te lang op de lippen.
Je krijgt er herpes van.
En denk eran, hier bij ons
is onze haan ook gestorven
door een teveel aan kippen.
Ik moet nu sluiten…
Op weg naar vrede
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
360 Twee legers, die niet onverschrokken
elkanderwaarts ten strijde trokken,
vertoonden weinig zin in strijden.
Ze maakten daarom rechtsomkeert:
er werd en bloc gedeserteerd.
Een oorlog kon men zo vermijden.
Doordat de beide oorlogsmachten
eendrachtig niet naar oorlog smachtten,
werd confrontatie snel vermeden.
Als ieder land te allen tijde…
Dodenherdenking
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
408 ik stond er
stram
achter bloemen
op een betonnen graf
dacht aan
vrinden
met doorweekte pijn
zij,
een leven lang zoekend
verlichting te vinden
van een niet uitgesproken straf
ik stond daar even
dacht aan hen,
maar wel
aan de zijlijn…
De overgaaf
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
256 een pennenstreek
bekrachtigde de overgaaf die
bezetters krijgsgevangen maakte
juichende handen
streelden eindelijk
de spanning van jaren weg
kinderen speelden
in het puin dat ongeruimd
een eldorado was
na euforie kwam
inkeer en besef dat het land
een wederopbouw nodig had
in strakke lijnen
liep de maatschappij
weer stevig in…
voortijdig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
187 voortijdig
niet te bevatten
ontzield
4 mei
bij schilderij van
annelies landsman…
Halfstok
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
167 ze kropen bij elkaar
in bange oorlogsjaren
gaven elkaar wat warmte
een beetje veiligheid
een kind werd hen geboren
in derde gruwel Lente
ik voelde hun angst en honger
tot de bevrijding kwam
in elke cel ken ik
de rouwvlag van 4 mei…
Buitenplaats
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
159 In verloren oorden,
ver voorbij een demarcatielijn
van uitgesproken woorden,
zoekt men veilig samenzijn.
Doden zijn er levend
en levenden gaan er dood,
gewoon.
Voor hen die vrezen
in angstige dromen
te worden gekwetst
en verlaten.
Immers,
de doden kwetsen niet
de doden verlaten niet
de doden sterven niet.
De doden leven niet
en de levenden…
Terugdenkend aan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
394 terugdenkend
aan de laatste keer
dat ik door je haren streek
lijkt een eeuwigheid geleden
zal nooit vergeten hoe je naar me keek
met onze ogen
spraken we stilzwijgend
hoe innig ik je ook vasthield
werd jij zonder entschuldigung weggerukt
mij achterlatend, in een zee van wanhoop, geknield
voor altijd
zal ik je blijven gedenken
evenals…
4 Mei
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
492 De zon komt op de zon gaat onder
weer is er een dag voorbij
voorbij een leven
4 Mei gebrandmerkt in het geweten
van een volk dat vergeeft maar
nooit vergeet
een stukje van ons hart werd
van ons afgenomen
de toekomst weggedragen
een stukje van ons hart voorgoed
vermoeide helden als ze waren
liepen ze hun nooit voltooide mars
terwijl…
De milde vrijheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
149 Is er een vrijheid zonder vloed
die dunne lijnen op het strand
overspoelt en kastelen van zand
vormeloos verliezen doet.
Als een vrijheid
zonder scherpe randen,
zonder exodus,
zonder muren,
zonder ijle lucht,
of zwaar gemoed.
Is er een vrijheid zonder herrie,
in stilte,
in kalmte,
in rust,
in vrede,
in de koestering van lommerrijke schaduw…
Oorlog.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
745 er vliegt een vogel
hoog in de lucht
een torenklok
luidt in regenlucht
een druilige dag
waarop alles mag
niemand is veilig
na het vallen van de vlag
de molenzwengel
die zijn wiel niet vindt
staat stil
bij nog zoveel molenwind
helpers weg
het oorlogsspel begint
niemand weet
waar de jager op zint
het leven kent
nog zoveel…
Auschwitz
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
495 Hier durft het geluid haar aanwezigheid niet meer te tonen, vandaar enkel de klanken van een stille schaamte. De stilte die nu heerst op gronden waar geleden is, is slechts geruis die de echo’s van verschrikking enigszins doen onderdrukken.
De geuren die hier dwalen proberen te ontsnappen aan bespeuring.
Het zicht is enkel een verbeelding, wat…
Het arme beest
gedicht
2.0 met 26 stemmen
9.047 In Serajevo stierf de laatste beer.
Zijn dierentuin was al een tijd gesloten,
Omdat zelfs daar voortdurend werd geschoten
En daarom kreeg hij ook geen eten meer.
Immers de Joegoslaven van weleer,
Door wie in strijd met oude landgenoten
Het eigen bloed geestdriftig wordt vergoten,
Schoten ook alle dierverzorgers neer.
Het is helaas een trieste…
Geënsceneerd
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
300 zwart wit beelden
contrasteren arm en rijk
kleurt verdeeldheid
almaar indringender
mensonterend dronk de één
uit de fles vol propaganda
terwijl men buiten
over de lijken struikelden
tekende verhongering
gezichten, en werd nieuw
leven eerder een
doodvonnis
toneelstukken vol pracht
en praal werden opgevoerd
een besnijdenis, een oproer…
Slagveld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
280 Door huid heen
gloeien de kastanjes van een vorige herfst
een slapende morgen
in een verdronken landschap
ik groeide op in dit gewest
stap door de spiegel
en vervolg mijn tocht langs littekens
hier zoekt tijd een woning
-nauwelijks plaats voor zoveel ruimte-
een lichtvoetig beeld versterft als schim
later is slechts een geweerloop lang…
in ogen gestreept
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
346 kan ik alles achterlaten
nu ik eenmaal weet heb van
verleden, dagen aan nachten
keten met niets dan adem
tekens verdwijnen, de kiem
van glijdend geluk wanneer
ontkenning breekt in assen
doorheen het geweld van vuur
kan ik, beroofd van verlangen,
liefde in oprechtheid leggen
of ben ik al te diep door
het gestreepte sterven bevangen…
van as tot aarde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
273 welke waarheid wordt gebeeldhouwd
onderaan de urne
terwijl onze handen wrijven
over het gelaat
van schaamte
hoelang zal de trein blijven branden
tussen losgehaakte windstreken
die doorheen zwartgekalkte grachten
de gruwel spoelen in de keel van
menselijkheid
en de vloed van vrede willen
herwinnen
zeg mij, wie richt het hoofd…
gas-licht
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
382 de nachten erna
delen zij het kussen met mij
ik laat de naaktheid toe, de dode handen
in de spiegel, de schepper onder het puin
van het geweten
duizenden monden zwijgen
gaan van hier naar daar, van daar
naar hier, naar vaker en meer
telkens anders
ook voor mezelf
de een helpt de ander
tot er geen dag meer is, slechts
grote, uitgeholde…
waar de dood schreeuwt
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
365 ik laat de stilte na
als allerlaatste beeld
elk oog, door zwart en wit omrand,
hecht zich als een zwerver aan het spoor
waarlangs zij liepen
gekleed in flarden van wanhoop
die bleven haken aan elkaars hand
en het schrale, nog bestaande licht
ik veeg gaten in de sneeuw
wil met naakte voeten stemmen vinden
achter de tralies van de aarde…
veraste kreten
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
312 tot stompjes uitgekleed
werden ogen
gebroken
in het godvergeten licht
baarmoederloze barakken
vol doden van vroeger
tot nu
waar
ontbloot, duizenden
en duizenden
werden beroofd
in een verschuivende, reeds verlaten,
bestemming
waar zijn de kinderen?
een stil aanschouwen
staart naar hier of elders
naar
gruwelijk, onverlost…
in het duister geklemd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
422 barakken waar doden verblijven
half in muren, op betonnen vloeren, in oneffen uren
half boven grijze wolken, ergens hoog
ruggengraten, gebroken in een gracht met as
en weke lijken, er is geen steen meer, niet eens een boom
die nog kan slapen
met mijn witte handen raak ik een naam aan,
het glasraam waarachter ogenblauw
staart naar wanhopige…
Voorhoede
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
294 In de hitte van de strijd
los van andere haat en nijd
dezelfde kant opgaan.
uitkomen op hetzelfde plein,
een eendere taal spreken.
Zonder uiting of woord
in de bepalmde tuin van het witte huis
onder een getralied balkon staan,
blakerend in de voorjaarszon.
Verkeren in de waan
dat een opwapperend gordijn
rond het middaguur
de schaduw…
links, rechts, links, rechts, links,
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
403 het is daar, deze dagen
dat ik zag
wijzers vielen uit uurwerken
vielen op het ongrijpbare
begrip
waarin het ademen
onbewoonbaar werd verklaard
en een kind de gesloten mond
van de dood
het is daar, die dagen toen
dat zij niet meer zagen
het slapen of het gaan
in nog minder lijf waaronder ze
elkaar zochten
het is daar, deze dagen…
die dag te sterven
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
336 geen vogel
geeft er antwoord
en de treurwilg prevelt tevergeefs:
niet doodslaan
naald na naald
in ogen,
ontredderd blauw
nijptangen in bolle buiken
trekken de dood naar lege handen;
het geschreeuw waait
door onbestaande ramen, vrouw
na vrouw
niet doodslaan
trage messen sluipen
door identieke lijfjes; harten
op zwarte, naamloze…
koud, zo koud
netgedicht
4.0 met 20 stemmen
435 haast naakt, lijf aan lijf
vergrendelt magerte
hun nachten
betonschaduwen
verschrompelen de dag, zoeken
een plek om te ontlasten
zij fluisteren de honger
muren toe, vijf aan vijf
hun pols klopt nauwelijks ramen
enkel een zwarte mantel van sneeuw
en een homp oud brood
waarmee zij het ontbrekende kussen delen
en waarin ze zichzelf…