Alle inzendingen over ROND KIJKEN

En dan datzelfde kijken, zoals ook mijn moeder kijken kon.…

Mijn moeder heeft niet eens een bril en kan zonder kijken zeggen: Dat mijn tekeningen prachtig zijn... Is dat nou knap, of moet zij door een bril als die van oma leren kijken?…

Door constant vooruit te kijken Vergeten we het moment en missen we veel In het moment zijn geeft rust en ruimte De mooiste momenten zijn in het Nu…

Neem nou bijvoorbeeld die tienduizend meter Met gaapverwekkend monotoon gezwoeg. Wat mij betreft gaat het nooit hard genoeg, Maar door de klapschaats gaat het nu wel beter. Het laatste evenwel laat onverlet Dat ik bij elke rit de wekker zet.…

Ik was er al een tijdje voor bevreesd, De uiterst explosieve situatie, Dreigt uit te lopen op een confrontatie, En dat is schrikken als je zoiets leest. Ik ging op weg om voedsel in te slaan, En kwam toen in de vuurlinie te staan.…

Och, zinderende Hollandse zomerdagen van rond de vijfendertig graden zon op tuin en het balkon zoele bloemengeur alom en ach, geen zuchtje wind beweegt de zonnebloemen met het dorstig hart naar de hemel gericht, en o zo tevreden met het blijde verloop van de dag waar de lang verwachte stortbui tussen lag dat het hete stof van de bladeren…

Figuurlijk stonden die al half schaakmat, Het treinverkeer rond Assen ligt nu plat.…

Zou het niet bestaan... Kunnen namen zo begaan En het hart beslaan?…

Dikke tranen over je wangen vragende oogjes kijken me aan hongerig en vol verlangen ik haal je vlug uit je bedje vandaan Al happend zoek je in het rond druk en vol ongeduld ik breng het speentje naar je mond zodat eindelijk je maagje wordt gevuld Gulzig begin je te drinken je kleine lijfje…

Niet de mensen, maar deze vrolijke hazen hebben de tafel uitgevonden, ze draaien ermee in het rond. Drie is magie, rond maakt het rond. Een vrolijker tafel bestaat er niet. Aan tafel! De menukaart is louter vegetarisch, kom zeg, de tafelpoten zouden anders wegsnellen, maar ideaal voor wijnfestijnen. Haast u!…

ik vul mij met het licht van de volle maan zwerf door een winterbos draai in cirkels rond en rond er vallen schilfers houthuid op het sneeuwtapijt ik wikkel ze in een eikenblad en laat je alle kleuren proeven van mijn regenboog…

terwijl de dichter danst met woorden tevergeefs roepend: mens, waar is uw liefde woord, waar is uw zin gaat de dood al weer rond voor een volgende ronde de vraag is alleen nog wie en wanneer…

Er was een zondag Waarop ik bewoog Met liefde in mijn zog De tuin was groen Ik waste en ik droogde Wapperende lakens Terwijl alles zong Ging ons samen In mij rond en rond Het bezorgde me Keer op keer Extase…

rond rond je in de stad de stad van het de stad van het leven de ghetto der verdoemenis alle fouten der leven in een hoek gestampt een gevaar, een ieder die zich erin vergeeft het park alle geneugdigheden des levens opgehoopt in een afgesloten centrum in het centrum het leven speelt zich af tussen beide rond je in de stad grijs…

Zij is gestreept de koe , een Lakenvelder en daar een ijscoman die over het fietspad scheurt zijn kar blinkt citroengeel de koeientong krult paardenbloesem uit de wei en kust de grutto mijn gekke vogel mijn droeve tango bedek de rieten daken plavei mijn klinkerpad en laat papavers kikkers zoenen omhels de zon op het allerhoogste punt…

Ze denkt de weg terug te weten maar komt niet verder dan haar eigen verdwaald zijn in het uur van de dag van de maand van het jaar gevangen als ze meestal is in haar eigenste wereld Voor ons een onbekende planeet voor haar soms bitter soms zoet maar altijd realiteit…

kom dans de kamer rond met blote benen en lach een rode mond om een herinnering en geef je warme geur in een wolk als je voorbij zweeft de kamer door op Cardel's trage tango dat alleen wij zijn in de zwijgende hitte met het venster zo zinloos wijd open waar de zwaluw verscheen waar jij mee danste de kamer rond en toen verdween…

Ik zwem rond in mijn gedachten en bots tegen van alles aan. Wat drijft er hier een rommel, moest maar eens opruimen gaan. Ik ga eerst maar eens sorteren de dingen uit het verleden en daarna verzamel ik alles van het heden.…

de inhaalwedstrijd, het kon niet hier, ook niet daar voor spek en bonen toch gespeeld, met nijd midweeks, aanvallen, spits, klaar, dat moet toch lonen achteraf de spijt, publiek gemor en gemaar, moet boven tronen maar ... in blessuretijd verwondde een adelaar de godenzonen…

’t Was in ‘t vroege morgenuur toen Maria ging naar het graf angstig en nog helemaal overstuur leek Zijn liefde voortaan zo veraf het graf stond angstwekkend open er gaapte een lege duisternis van schrik wou Maria gaan lopen wat was dat voor een geheimenis? de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen? wie kon er zomaar…

mag het even hemel zijn in je lach en ogen op het bloemblaadjesfestijn ze dwarrelen omlaag in duizend kleuren golven op de wind een spectaculair gebeuren ze kleden jouw gracieuze vormen in de haute couture van de prille lentenatuur jij bloeit als nooit te voor volmaakte schoonheid in paradijselijk decor wij zingen dansen rond…

Ik ren weer mee in een knipoog herkende ik weer het juiste ritme van wilde golven storm met regen schepje liefde vuurtje gestookt In veren wolken zonder schaduw zacht geworden door stralen zon vlieg ik weer rond omhoog wil ik nooit meer dalen nooit weer donker nooit meer dood…

Vrede op aarde Twee dagen lang worden buikjes rond gegeten Alle ellende ff vergeten arm Afrikaans kind met je bolle buik arm dier anoniem geslacht totaal uitgebuit vrede op aarde twee dagen lang waar moet het naar toe waar moet het heen als wij niet kunnen en willen delen 't is Kerst 't is vree wel twee dagen lang…

Zelfs Bartje, met hoogrode konen, is blij nu in Drenthe te wonen. Al zegt hij: ‘Je ziet, Vuelta of niet, mij echt nog niet bidden voor Boonen…'…

een karper in witgroen marmer op een sokkel in het gras wil per se men ziet het aan zijn vin de vijver in tegen de goesting van de sokkel in…

Spuwende berg Alles bedekkend met zwart Voedingsrijke grond…

Het is goedkoop, het komt uit India Diens afzetmarkt is nu nog overzeeïg Maar binnenkort wordt ie Europafähig: De nieuwe Nano-Toettoet van Tata Maar zijn wij op zoiets goedkoops wel geilig? Want status is hier als een koe zo heilig…

Zeven werelddromen lang zwierf jij in dwaze gedachten in een onbegonnen rugzak verstopte jij jouw enig hart tezamen sliepen wij druilerige nachten gekoesterd in droombuien uit met vreemde gedachten liepen wij langs kusten van het eiland, onze voeten bewogen in het rulle zand het strand leek eindeloos, getogen tussen onvolkomen en verpozen…

hij is van haar het is scheepsrecht geen schip te zien ze voelt het anker de berken wiegen het zijn haar golven geen weeën meer er is geen zee…

Met de handen in de aarde de wind in de haren, de beide voeten aan de grond Met de zon aan de hemel de vogels aan het front Met de geur van groei, de smaak van het frisse prikkelend in de mond Met op z'n tijd het natje, een droogje als een pleister op de wond Dat is dan geluk, dat lijnt de cirkel rond.…