3029 resultaten.
Kerstbomenlot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
43 Daar sta je
in een sitl overwegen
zonder bewegen
het lichtje in de top
is gedoofd
de batterij is op
jouw charme
is tanende,
zo ook jouw kracht
jouw kleur verbleekt
je hebt jouw taak
in alle glorie volbracht
geen geluksgroet voor jou
in dit nieuwe jaar
want jij wordt naar
de branstapel gebracht…
Vleugels gespreid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
43 ik heb
mijn vleugels
gespreid
kijkend
langs de
randen zie
ik hoe jij
laverend
langs mij glijdt
jij profiterend
van de lucht
die door mijn
vleugelslag
een stuwend
en liftend
vermogen krijgt
in thermisch
samengaan
in het
parenspel
lijken de
musische tonen
door congruente
bewegingen in
de glijvlucht
hen closeharmonisch…
Onzichtbaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen
631 Ik ben onzichtbaar,
Een gezicht in een kudde,
Mee zwevend als een geest,
Mijn ogen spreken niet meer,
Lippen bewegen,
Maar de stem vervaagt,
Een geluid tussen de duizenden,
Niet verder dragend als een dood blad,
Tranen vloeien al lang niet meer,
Vloeien niet als wijn of bloed,
Ik ben onzichtbaar,
Een geest,
Ik vind het zo wel goed…
Het schouwen en het schouwspel
gedicht
3.0 met 35 stemmen
12.262 Vanuit het onbeweeglijke
is de beweging
zij gaat in cirkelgangen
die geen ruimte zijn
haar vloeden in de tijd
zijn beelden van het tijdloze.
Slechts in de as beleefbaar.
Slechts in het punt volstrekt.
Ter plaatse roerloos, het schouwen.…
Twijfels
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen
1.955 Als ik eens zeker wist
wat jij nu dacht
zou ik dan zeker zijn
van wat jij bij mij
in beweging bracht
Is het schijn
of is het echt
wat doet mij
aan jou denken
dit gevoel, ik vecht
Met mijn ogen of dicht
het maakt geen verschil
ik zie je niet
maar voel het wel
de vraag is of ik het wil
Je maakt me bang
soms, een beetje maar.…
Adem van de zon
netgedicht
3.0 met 1136 stemmen
2.050 ik had
mijn ogen
gesloten
voelde in
passeren
jouw warmte
intrigerend
langs mij
scheren
bewegen dat
vitaliteit aan
het creëren is
in de adem
van de zon
keer jij je om
haar golven
lijken het leven
te bezielen
jij die het de
hand reikt naar
volwassen gelijk
in een land waar
dromen nog niet
durven uit te komen…
nachtmerrie
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
893 ademhaling staakt
bewegen onmogelijk
stem volledig weggeraakt
op je lijf een voelbare druk
teruggeslingerd in de tijd
van pijn en verdriet
van schuldgevoel en spijt
en hij, hij spaarde je niet
de angst zó intens
beleving pijnlijk en echt
'n volwassen mens
nog steeds
met 't verleden in gevecht…
Moe
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen
773 Mijn hand wil
niet meer,
niet meer bewegen
weigert,
weigert te spreken.
‘k Ga er niet tegen in,
ik wil het ook niet meer.…
Heldin
netgedicht
3.0 met 27 stemmen
1.832 het meisje in de kamer naast
slaapt naakt onder een witte deken
haar borst gaat op en neer
de tepels in rust bewegen
haar hand kruipt onder haar kussen door
ontspannen vuist kruipt naar buiten
zakt omlaag en de rand van het laken
vlecht zich tussen de vingers uit
dat meisje maakt geluid…
voortplanting
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
280 gaat heen
en vermenigvuldigt u
de natuur geeft beweeglijk
in vele kleuren
fladderend buigend
flirtend naaiend stuivend
zaaiend barend
groeiend bloeiend
springend uit vliegend
zichzelf weer door
meneer pastoor zei vroeger
ik weet niet hoe het moet
maar als ik veel kinderen zie
doen jullie het goed…
Dit wonderlijke spel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
142 ik ken je handen
weet je lange vingers
in beweeglijkheid
nog nooit hebben zij
een toon ontlokt aan
de muzikale realiteit
maar in mijn hart
staan jouw symfonieën
voor altijd geschreven
is je klankkleur
mij tot vandaag in tal
van ritmes bijgebleven
van dit wonderlijk spel
genieten wij alle momenten
zonder enige musische talenten…
Adem tussen ons
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
585 Laat haar één keer bewegen
in de adem tussen ons
want zij is haar naam vergeten
in de blootgewoelde uren
spreekt het woord zich tegen
wat kan zij doen, het nadrukkelijke
licht leunt tegen de tafels met
bloemen uit haar tuin
wisselend van zaad en naam
in de doorgewroete aarde
geborgen in haar dromen
laat haar één keer verspillend
zijn…
Tijdloze traagheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
94 daar waar stilte
spanning trekt
ontbloot leegte in
tijdloze traagheid
zijn verschijnen
hun eenparig
bewegen schokt
de werkelijkheid
door het loslaten
van de leefbare basis
in kantelmomenten
verliest bestaan
zijn pijlers en worden
perspectieven van
hun toekomst ontdaan
wie stopt dit
apocalyptisch
zwarte gat dat in
de schepping…
Zonder grijze waan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
66 zij dansen
het grijs uit de
wereld van bewegen
tussen wit en zwart
gaan onder en
komen op in een
niet aflatende vitaliteit
en pure levenskracht
stoppen is vergaan
de ander laten staan
in kleur bekennen
zonder grijze waan
waar kleuren
opponeren zal grijs
die netjes seponeren
omdat er nog tig tinten zijn…
Wie zal het zeggen?
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
1.804 Wat gebeurt er als je dood bent,
behalve dat je hart stopt met
kloppen, je gevoel verdwijnt,
je niet meer kan bewegen met
je vingers en je tenen?
Is ’t zéker dat je nergens
meer van weet?
Wat gebeurt er als je dood bent,
de ‘ziel’ verdwijnt, waarheen?
De geest stopt,
’t gevoel niet meer aanwezig?
Maar wat gebeurt er als je dood bent?…
achtergrond
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
1.351 de ligbank willen zijn
het kussen onder het hoofd
zo langzaam bewegen
dat ik onzichtbaar word
voor het geluid van de regen
burengestommel, ingehouden
janken van een hond
iemand voorbij zien gaan
hij heeft zijn hand
begint de lucht te wegen
die uit licht schijnt te bestaan
terwijl ik lichter word
even blijf zweven…
Zachte klanken
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
596 Rozen in het haar geregen
verstilt luisterend
gaan klanken zacht bewegen
nog prille liefde fluisterend
met halfgesloten lome ogen
neemt zij tere handen waar
ziet gouden regenbogen
wanneer de sublieme kunstenaar
met passie toetsen streelt
terwijl hij het klavier bespeelt.…
het kind onder de appelboom
gedicht
2.0 met 31 stemmen
17.789 dan vliegen ze langs haar
naar de boom, krijsend
en met wel honderd bewegingen tegelijk
ze weet niet waar ze het zoeken moet
ze knijpt in een appel
en noemt hem
appel, appel.
-----------------------------------
uit: 'Verdwaald ontwaken', 1990.…
weemoedsvogel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
279 ik beweeg mij nog
in de ampele uren
van dit oude jaar
raak het nieuwe aan
schrik van de draad
waar nog een spanning
wijst op verlichting
die wij zo nodig hebben
liefde en omarming
woorden die bemoedigen
mensen in hun doen
en laten bestaan zoals
zij zijn, ik kus de lucht
het voelt al frisgroen
staar stuntelig naar jou…
Als diamantjes
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen
2.439 wanneer ik jou lees
blijven mijn woorden steken
ze zweven rond in mijn hart
gedachten ontspruiten
genietend van elke beweging
die zonnewarmte doet opstijgen
in hoogtes van gewichtloosheid
laat ik het op mij inwerken
roep en mompel van alles
maar jouw woorden tollen als diamantjes
op wolken zo zacht door mij heen……
een droom van liefde
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen
1.292 omarmd
slapen we in
om te ontwaken
huid aan huid
in ’t licht van de morgen
geurt nog de nacht
omvat door strelende handen
die loom bewegen
als spelende dieren;
groeien wij
- als vanzelf
tezamen
in één
gloeiend lijf
dromen
gesloten ogen
een zalig geluk.…
de bevrijde delinquent
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
197 de rotswanden hechten zich aan diepte
keien liggen opgetogen onder de waterval,
als delicatesse van wilde natuur
proeft hij hoe zijn voeten te bewegen.
een drankreserve hangt nog in zijn stapritme
en in zijn huid zitten jaarringen van pijn,
maar een rustpauze werkt als een beitel
voor tintelende hersenspinsels en vingers.…
Verstrikt
netgedicht
1.0 met 8 stemmen
131 Bedek de ogen met zijde,
de oneindigheid staat er
vol van, daarin verdrinken
beelden in stromen tranen,
die ons besprongen , verlaat
de kuise wil, waaraan je bent
ontkomen in een achteloos
gebaar, de choreografie van
een gefascineerde beweging,
beloften gevoerd met zachte
woorden, een dans die leeft
in mijn verstrikte handen.…
Jeugdfoto
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
211 In fotoboeken zit de jeugd verstopt
zacht en bewegelijk het beeld
stout, arrogant en lief en zoet
Men kijkt en schept een verhaal
dat klopt allang niet meer vanwege
falend geheugen, ouderdom, tijdsbesef
Nog even luchtig kunnen zijn
op een zondag waar geen eind aan komt
alles ingepakt om weg te gaan…
Jane
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
145 Zij
Op het terras
van Toro in Zutphen
Zachtjes blazend
tegen de damp van
een organische thee
Haar ogen verborgen
achter zwarte glazen
Een langzame beweging
van haar vingers
alsof ze een sigaret
uit haar mond neemt
Het staren naar
het spoor van sproetjes
op haar slanke arm
Plots haar betoverende glimlach
Ik
Totaal van de kaart…
Licht ontwaken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
97 de nacht is af
de lucht verbleekt al
de maan legt zich ten ruste
ik ontwaak in een zee van gedachten
hijs mezelf in een bootje vol koffie
zeil het licht tegemoet
er is immers beweging genoeg
in mijn gedachten
ze wegen ook bijna niets
het varen door de dag
gaat dus behoorlijk vlot…
Onverwacht zonnig bezoek
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
208 De ontbijttafel is net gedekt
als iets van buiten mijn aandacht trekt
dat lichtvlekjes op de muur doet bewegen
heel subtiel, haast verlegen
De balkondeur open ik blij verrast
voor deze onverwachte gast,
die ik met haar gouden stralen
maar al te graag naar binnen wil halen
want al is zij niet door de weerman voorspeld
ik ben erg op haar gezelschap…
vederlicht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
559 tijd
vereeuwigd
in het oneindig
verbonden
zijn
aan een lijn
van sterren
beelden
die verschijnen
in vergeten flitsen
van liefde
bliksem
donder
bewegen
je gezicht
in je slaap
een zucht
ik voel de lucht
je adem
warm me
tussen
sterke armen
en draai
mijn hoofd
naar het licht
van de sterren
die zweven
om ons kussen…
Heilzaam
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
223 Dit vroege, oude land
kent een andere stilte
vindt lagen van oer terug
en zingt het water stijf
Het is er onverwoestbaar
breekbaar, terwijl
in de verte een kind huilt
en een wolf en de wind
De schaduwen lang en jong
in vloeiende beweging
uit de uren van duister gerukt
om te wenen en te helen.…
Als zij rust
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
146 zij heeft
haar echte partner
nooit goed bekeken
las uit ogen
hoe zij moest bewegen
bestaan los van de vloer
wenden en keren
in handen en armen
hoefde zij niet te leren
zij heeft haar liefde
voeten gegeven in een
eindeloos zweven op aard
pas als zij rust
en de grond heeft gekust
is hun passie bedaard…