Alle inzendingen over liefde leven

Hij fietste of zijn leven er van af hing, aan een zijden draad, vandaar dat je hem nog altijd ziet trappen, of zijn leven ervan afhangt.…

zwaar valt het ademen waar de onenigheid alom zich breidt een zee van onrust steekt de nachtwind op in 't kinderhart 't teder beven mensen smart wat de ziel tot ziel niet uit kon spreken stil in 't gebed Gods blijde gloed komt binnen kinderen genezen naar 't nieuw van morgenrood…

Woorden dansen als vervreemde metaforen wiegen eenzaam stilte onder stadse avondregen ritme zoekend in waarde wegen beelden van verzonnen vakantie kraanvogels in het witte zand avondzon en blonde stranden misschien dat je terugkomt in ‘t nog niet geschreven boek maar vooralsnog ben je verder weg dan toen en alsmaar dieper in dit leven…

Een bij zat op een bloem en zoog de honing. Hij dacht:"Dat breng ik naar mijn woning! En vloog weer heen nam nog een aantal bloemen mee.... En was daarmee tevree. Ging weg weer van de bloemen... Ik hoorde hem tevreden zoemen.…

Zo is het leven ook met diepe dalen zonder licht... Maar plots breekt de zon weer door! Met stralende luchten. Dan weer een beetje geluk plots breekt het weer stuk. Zo is het leven.....…

het universum de kosmos geaard fenomeen hef handen, hef gedachten ter ziele met ego het graf in met haast neem tijd om te dienen een leven voor God geschonken uit liefde gevonden vertrouwen krachtig geloven gaat alles te boven een wonder doorleeft mijn leven dat wonder beloof nu alles te geven ter verrijking van HÈT LEVEN…

Leven Leven. Over leven. Is overleven over. Of is leven overleven. Overleven is ook een leven. Maar leven moet te leven zijn. Met kanker leven moet te overleven zijn. Voor een familie met kanker moet leven blijven. Voor een familie met kanker moet leven leven blijven. Die kanker beheerst veel levens, maar laat kanker nooit overleven.…

middernacht de wereld zou donker moeten zijn onder een lantaarnpaal staat een man alleen hij rookt een sigaret laat zich vollopen met duisternis zonder angst glimlacht en wandelt tot de stenen op hetzelfde pad waar ook seizoenen veranderen ik draal nog even, keer dan terug naar vertwijfeling verdwijn…

al een eind veel te vroeg weliswaar maar zij die hebben gevoeld weten wat leven is Het leven is meer waard dan je denkt…

Als een glas koel helder water, Is je leven in't begin. Gulzig ga je er van drinken, Slok na slok, met grote haast. Dan ineens ga je beseffen... 't Is bijna op, hoe kan dat nou? Waar heb ik het gelaten... Wat is er mee gedaan? Waarom was ik zo verkwistend? Waarom niet rustig aan gedaan.…

Toch moet er leven worden gerekt, als een uitgestrekt fenomeen, maar dat de rek er al tijden uit is, ziet geen mens, alleen hij, die er niet mee om kan gaan, die zijn leun, zijn steun, zijn toeverlaat zijn vraagbaak ziet wegkwijnen in een hoopje niets, hij draait zich om loopt weg.…

weg van het lawaai thuiskomen in de stilte  weldaad voor de geest…

Een leven wat heb je nou aan een leven je gaat naar school je werkt gaat met pensioen en ten slotte ga je dood de vrienden die je had de helft is al dood en de rest zie je nauwelijks je denkt altijd maar aan vroeger toen alles zoveel beter was toen je nog een onbezorgde jeugd had in die tijd vond je het maar zwaar zo'n studenten leven…

Wat kan het leven toch heel mooi zijn, Geniet er van, net als van rode wijn. Maar ontkurk de wijn op tijd, Ben je te laat dan krijg je spijt. Een vriend vertelde mij, zijn leven is voorbij, Hij zei er is geen redding meer voor mij. Wat moest ik hier op zeggen, Hij heeft zich er ook bij neer moeten leggen.…

een stem roept het slaan van de deur het is avond schemer kopieert woorden, de bleekheid van de maan en nog veel meer koude misschien zoek ik een weg waarachtig achter ramen ongeteld "zou dit het sterven zijn uit tussenpozen gegroeid" het voelt zo aan, zeg je je ogen op mij en het verschil gericht zonder gezicht loop je mijn…

tussen licht en duister zucht ik 't is het eeuwig onbeantwoorde geen mens zal het ooit weten en alles wat geschreven van vandaag tot het begin blijkt tevergeefs verloren elke poging weer opnieuw zal nimmer ons doen vinden opdat we blijven zoeken…

Het leven is hard Het leven doet pijn Het leven is grauw En echt niet zo fijn Je komt en je gaat Je leeft en gaat dood Vanuit de hemel kijk je naar laag Dan denk je Wat gaat alles toch traag Een heel gezond kind Opgevoed en wel In de put gevonden Verwaarloosd door een stel Leuke tijd gehad En je bent gegaan Over een paar jaar ben…

de stad staat in brand en hij tekent het uit laat me voor jou een bootje blijven op de rivier kabbelend zonder zicht het ene huis met doorgeslagen ruiten de man die scherven raapt aan zee je schreeuw nog eens in een schelp hoort de koude rilling over je heen als je huilt tot je weer steen bent zo hard zo liefdevol…

Geboorte bericht uit je buik oergrond van het weten wateren zo diep als ik zo te heten eet dan monecuuls gewijs de laatste letter van mijn naam zonder het te weten.…

Oog op doofnetels gericht keel gesnoerd gehoor geremd alles gaat langzaam slapen luister en kijk hoe mijn leven te boetseren handen brokstukken rapen scherven rood geel en blauw blinde hitte voelbaar kouder borsten wiegend op de wind het late voelen vroege oorsprong vindt kus ik de glimlach van je lippen scherven raken goudgetint.…

uit je macht Alle controle die je had is in één keer weg Vanaf dan ben je alleen nog maar aan het vechten voor je leven Van alle angst zit je van top tot teen te beven Angst om pijn te lijden Angst om dood te gaan Want ik ken geen mens Die zijn leven zomaar zou afstaan bedankt voor het lezen.…

Gesluierd schuilt de droom in haar schaduw zoek steun bij de geur van huilen wordt stil van je tranenregen je lijf vol als de maan rijp als de nacht omstrengeld de kilte een zekere macht raakt langzaam maar zeker ontkracht.…

Als de hemel wil luisteren een hand vol aandacht schenkt aan ieder kind de misthoorn zwijgt dartelend zonlicht liefde brengt de zee zijn slaap bevecht klop ik wroeging uit m'n gemoed blijheid valt ten deel ik jij.…

ik weet je in het ongewisse zoals er zoveel schimmig is of grillig in de tijd de aarde onbetrouwbaar is vergankelijk de lieve vrede wazig voorzienigheid alles willen weten maakt onzeker achter mijn vraag ligt altijd weer een vraag verzoen mij daarom vaag met je afwezigheid vertrouw maar op het leven…

Mevr. Dr jur. heeft prachtig verdedigd de éen-kilo-brood-dief zijn gezin en bedenkt 7 (zeven) arme kinderen vader een korst brood de rechters hebben gesnikt Het was een sterk stuk In de avondkoelte wandelt Mevr. Dr jur. Lützowplatz en zet zich op een bank juist tegenover de kont van de zeegod Verdiende rust 0 Wonne…

Leven is net iets meer dan wat even is even meer dan wat was vele malen zijn veel meer dan dat was het niet.…

morgen is vandaag gisteren sterker nog gisteren was vandaag morgen echter vandaag is alles vandaag dat is toch geen leven meer…

Mijn leven staat op zijn kop, Ik weet het, alles draait door, De vlag hangt niet meer in de top. Dat komt door de liefde die ik verloor. Ben ik wel klaar om opnieuw te beginnen, Ik sta nu voor alles helemaal alleen, Maar het doet allemaal zo’n pijn van binnen. Wat houdt mij nu nog op de been.…

Ook al lijkt het soms zo moeilijk Voelt het zwaar Als je om je heen kijkt Staat er altijd iemand voor je klaar Ook al ben je soms verward Het is een zaak van nemen en geven Het openstellen van je hart Een kans op een mooi leven…

Een dag kan somber zijn en een nacht zo droef gekweld door angst en pijn herinnering die men begroef. Niet alleen schijn die bleef van vreugde en geluk maar ook woorden die je schreef maakten zoveel stuk. Ook niet de dag dat je heenging ligt voor mij moeilijk en droef ’t is die ene herinnering dat jij voorgoed m’n naam begroef.…