te leven
een stem roept
het slaan van de deur
het is avond
schemer
kopieert woorden, de bleekheid van de maan
en nog veel meer koude
misschien zoek ik een weg
waarachtig achter ramen
ongeteld
"zou dit het sterven zijn
uit tussenpozen gegroeid"
het voelt zo aan, zeg je
je ogen op mij en het verschil
gericht
zonder gezicht
loop je mijn hart voorbij
Geplaatst in de categorie: psychologie